Hiçbir şey yapamıyorum

WolreaG

Hectopat
Katılım
1 Şubat 2022
Mesajlar
3.596
Makaleler
3
Çözümler
1
Yer
İzmir/Urla
Daha fazla  
Sistem Özellikleri
GT 730, 8 GB RAM, i5-4590
Cinsiyet
Erkek
Arkadaşlar merhaba ben Oğuzhan.

15-16 yaşlarında bir kişiyim. Başlıktaki gibi hedefleri hep olmuş ama hiçbirini başaramamış birisiyim. En baştan başlamak gerekirse 8.sınıf zamanı LGS'ye çalışırken onlarca soru bankası almıştım günlerimi haftalarımı aylarımı bir sınava vermiştim hep masa başında ders okulda ders eve giderken bile ders yapıyordum çünkü hedefim varı bu bana gaz geriyordu ve çalışmaktan rahatsız olmuyordum. Her neyse LGS olduk bitti sonuçlar geldi ve hedefimdeki liseyi 5 puanla kaçırdım -bir soru ile- bu yüzdende çok yıkılmıştım. Sonra 9.sınıfın 1. dönemi güzel derslere çalışıyordum 77 ile teşekkür almıştım ve 2. dönem konuşma problemim üzerine bir eğitim merkezine gitmeye başladım bu yüzdende tek odağım konuşma üzerine yaptım bu yüzden derslere hiç çalışmamış hem de bayağı bayağı dersleri salmıştım. Eğitim 7 aylıktı ve ben 4 ayını tamamlamıştım çok ama çok iyi gidiyordum ki 1 hafta hiç çalışmayınca -egzersiz yapmayınca ve kitap okumayınca- geriledim ve 4 ay önceki halime dönmüştüm, sonrada bu yolları tekrar aşmak istemedim gerçekten benim için çok zor deneyimlerdi, yollardı. Şu an 10. sınıftayım ve konuşma problemim devam ediyor ve ben ders çalışsam bu YKS de güzel bir sonuç alsam bile ne fark edecek bilemiyorum. Konuşma problemim var yani adımı bile diyemiyorum kimseye. (ama yalnızken çok iyi şarkı söyler kendimle çok güzel diksiyona sahip birisiymiş gibi dertleşir sohbet ederim ve bunu yaparak mutlu olurum çünkü kendi sesimi, konuşma tarzımı, neleri uzattığımı kısalttığımı görürüm ve bu çok hoşuma gider.) Konuşma problemim üzerine tekrar çabalamak istiyorum ama 1 yıl önceki verdiğim 4 aylık emeği tekrar vereceğim ve bu gerçekten çok zorlayıcı bir süreç. Bunu yaparken derslere çalışmam lazım aile baskısı yüzünden. Ayrıyeten de kilom az boyum uzun olduğu için bu ikisini dengeleme isteği ve her aynadan kendime baktığımda lanet okuma psikolojisinden sıkıldım. Bunları nasıl çözeceğim bilmiyorum, psikolojik destek alsam bana bunları nasıl yaptırır bilmiyorum. Okuldaki rehberliğe gitsem oda ne yapabilir velime söyler velim benimle bir konuşma yapar ve bana hiçbir faydası olmaz diye düşünüyorum. Beni en çok yoran şeyin konuşamamanın olduğunu biliyorum bunu çözecek her şeyi biliyorum o 7 aylık eğitimden ötürü ama bunlar için tekrar çabalamak istemiyorum. (her gün 3 saat kitap okuma, egzersiz yapma ve bu 3 saatin dışında da ailemle konuşma, aynada kendimle konuşma ve yavaş yavaş insanlara, çevreye açılma. Bunlar benim için zor şeyler arkadaşlar.) Sizden bir şey beklemiyorum sadece içimi dökmek istedim çünkü bunları düşünmek bile moralimi bozuyor ne yapacağımı bilmiyorum oturup beklesem psikolojim iyice zedelenecek ve bunu da istemiyorum.
 
Hepsini okudum. Paragrafla ayrılmadığı için gözlerim biraz yoruldu ancak hikayen beni etkiledi. Allah yardımcın olsun, umarım hayallerine erişirsin.
 
Özgüveniniz olsun, arkanızda biri varmış gibi düşünün, insanlarla konuşmaya korkmayın, ayrıca ne tür bir konuşma bozukluğunuz var?
Kekelemeye giriyor fakat ben ilk harfi söyleyemiyorum bu yüzden konuşamıyorum, benimki ağır kekemelik olarak geçiyor.
 
Tek tek harfi harfine okudum hatta harf hatası olan yollardır ı bile aklımda tutarak bende içimden geçenleri sana söylemek istedim kardeşim :D
yaşın daha küçük yolun başındasın desem bile bende 27 yaşındayım bende daha çok yolun başındayım. İnsanlardan aldığın bazı kötü tecrübeler sonucunda illaki içine kapanıyorsun bu bi hata değil,bu sadece senin öyle istemenden kaynaklı olan birşey.
Kimse kimseye akıl vermez yada bilgi sen kendin hayatta pişersin kendi kendini olgunlaştırırsın.
Dışına söylemediklerini içinden söyleyebiliyorken kimse seni duymaz anlamaz , kimsenin seni anlamasını duymasını bekleme kardeşim.
Eğer sen böyle huzurluysan böyle davran , bu şekilde hayattan zevk almaya eğlenmeye bak.
Geleceğini bu yönde şekillendir ister içine kapanık ol asosyal ol , istersende ortamdan ortama koş dünyayı gez ye iç eğlen herkese herşeye bağır çağır haykır yine de başkaları ne düşünür hakkımda diye söyleme.
Sen senin için varsın ailen için varsın.Sana bir şans verilmiş ve bu dünyaya gelmişsin yaşamının tadını çıkart milletin ne dediğini asla takma hayat senin hayatın güzel kardeşim :D
 
Ben de 16 yaşındayım, benim senin gibi bir konuşma problemim yok fakat aynı senin gibi yapmak isteyip de başaramadığım çok şey var. İleride de hedeflerimi başarabilir miyim ondan bile emin değilim. Ailem ve arkadaşlarımın bana kaba davranması yüzünden bu zamana kadar hep içe kapanık ve kendi hâlinde takılıp kendi kendine konuşan bir tip olmuşumdur. Konuşma problemim yok fakat insanlarla konuşurken genelde çekiniyorum.

Bence konuşma problemini kendinde bir eksik olarak görmemelisin, zamanla düzeltebileceğine inanıyorum. Bence böyle problemleri olan insanlar diğer insanlara göre daha özeldir, seni farklı ve özel kılan şey bu. Bunu çok kafaya takmaman gerektiğini düşünüyorum. Boyum ve kilom senin gibi (senin ne kadar olduğunu bilmiyorum ama benim yaşıtlarıma göre) az, kendi tipimi beğenmiyorum ve aynaya bakasım bile gelmiyor.

Ama bence bunlara bu kadar kafa yormayıp kendimizi böyle kabullenmemiz ve diğer insanların laflarını önemsemememiz lazım. Sadece hedeflerine ve geleceğine odaklan, geçmişteki problemlerin geleceğini de engellemesine izin verme.
 
Tek tek harfi harfine okudum hatta harf hatası olan yollardır ı bile aklımda tutarak bende içimden geçenleri sana söylemek istedim kardeşim :D
yaşın daha küçük yolun başındasın desem bile bende 27 yaşındayım bende daha çok yolun başındayım. İnsanlardan aldığın bazı kötü tecrübeler sonucunda illaki içine kapanıyorsun bu bi hata değil,bu sadece senin öyle istemenden kaynaklı olan birşey.
Kimse kimseye akıl vermez yada bilgi sen kendin hayatta pişersin kendi kendini olgunlaştırırsın.
Dışına söylemediklerini içinden söyleyebiliyorken kimse seni duymaz anlamaz , kimsenin seni anlamasını duymasını bekleme kardeşim.
Eğer sen böyle huzurluysan böyle davran , bu şekilde hayattan zevk almaya eğlenmeye bak.
Geleceğini bu yönde şekillendir ister içine kapanık ol asosyal ol , istersende ortamdan ortama koş dünyayı gez ye iç eğlen herkese herşeye bağır çağır haykır yine de başkaları ne düşünür hakkımda diye söyleme.
Sen senin için varsın ailen için varsın.Sana bir şans verilmiş ve bu dünyaya gelmişsin yaşamının tadını çıkart milletin ne dediğini asla takma hayat senin hayatın güzel kardeşim :D
Kesinlikle haklısınız. Aslında böyle yaşamayı bende istemiyorum bu konuşma problemim öncelik olacak şekilde hepsini teker teker halletmek istiyorum fakat bir yandanda yapmak istemiyorum. Umarım bir gün konuşma probleminden kurtulmuş bir şekilde buraya konu açarım tekrar :D . Her neyse teşekkürler abi. Hayatın tadını çıkarmak istiyorumda bu hayatta yaşamak için bile konuşmak lazım be abi :) diğerleri önemsiz kilo falan onlar ikinci plan. Dediğiniz gibi deneceğim.

Ben de 16 yaşındayım, benim senin gibi bir konuşma problemim yok fakat aynı senin gibi yapmak isteyip de başaramadığım çok şey var. İleride de hedeflerimi başarabilir miyim ondan bile emin değilim. Ailem ve arkadaşlarımın bana kaba davranması yüzünden bu zamana kadar hep içe kapanık ve kendi hâlinde takılıp kendi kendine konuşan bir tip olmuşumdur. Konuşma problemim yok fakat insanlarla konuşurken genelde çekiniyorum.

Bence konuşma problemini kendinde bir eksik olarak görmemelisin, zamanla düzeltebileceğine inanıyorum. Bence böyle problemleri olan insanlar diğer insanlara göre daha özeldir, seni farklı ve özel kılan şey bu. Bunu çok kafaya takmaman gerektiğini düşünüyorum. Boyum ve kilom senin gibi (senin ne kadar olduğunu bilmiyorum ama benim yaşıtlarıma göre) az, kendi tipimi beğenmiyorum ve aynaya bakasım bile gelmiyor.

Ama bence bunlara bu kadar kafa yormayıp kendimizi böyle kabullenmemiz ve diğer insanların laflarını önemsemememiz lazım. Sadece hedeflerine ve geleceğine odaklan, geçmişteki problemlerin geleceğini de engellemesine izin verme.
Çok haklısınız aslında fakat Allah`ın herkese doğuştan verdiği bir şeyin bende olmaması bir bakımdan koyuyor üzüyor fakat başka bir özelliğime artı olarak yansımış olabilir bu eksiklik kim bilir. Bu yaşlarımızda aslında kendimizi keşfetmemiz lazım yani resim mi çizmek istiyoruz gitar mı çalmak istiyoruz sporla mı uğraşmak istiyoruz denemeliyiz çekinmemeliyiz korkmamalıyız, yeni şeylere başlarken enerji ile başlamalıyız. İnşallah başarırız diyelim. :)
 

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı