Hiçbir şeyi umursamamak

Chesmai

Decapat
Katılım
16 Haziran 2021
Mesajlar
91
Çözümler
3
Dagilmis bicimdeyim arkadaşlar. Son zamanlarda neler yasadigimi bile umursayamiyorum. İlgilendigim onca şey olmasina ragmen bu aralar hayalet gibiyim. Ne kendimle başbaşa kalacak gücüm var ne de ayaga kalkacak. İcten ice cürüyorum resmen. Kendimi avutucak herhangi bir seyede şu an sahip degilim. Derinlerde bir yerde bir şey kaybettim sanki. Yardim alabilir miyim onu da bilmiyorum. Dalip gidiyorum her zaman. Geceleri monitor isigi esliginde huzunlu sarkilar dinledigim kisiyle mekan fark etmeksizin hayaller kuruyorum surekli. Batakliktayim. Kurtaracak kisiyle aramizda duvarlar var. Biraz daha mutlu yasamaya ihtiyacım var dostlarim. Bir sekilde azicik da olsa toparlanmak istiyorum. Tum tavsiyelerinize acigim. Daha fazla boyle basaramiyorum. Sanirim bu kötü.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Dagilmis bicimdeyim arkadaşlar. Son zamanlarda neler yasadigimi bile umursayamiyorum. İlgilendigim onca şey olmasina ragmen bu aralar hayalet gibiyim. Ne kendimle başbaşa kalacak gücüm var ne de ayaga kalkacak. İcten ice cürüyorum resmen. Kendimi avutucak herhangi bir seyede şu an sahip degilim. Derinlerde bir yerde bir şey kaybettim sanki. Yardim alabilir miyim onu da bilmiyorum. Dalip gidiyorum her zaman. Geceleri monitor isigi esliginde huzunlu sarkilar dinledigim kisiyle mekan fark etmeksizin hayaller kuruyorum surekli. Batakliktayim. Kurtaracak kisiyle aramizda duvarlar var. Biraz daha mutlu yasamaya ihtiyacım var dostlarim. Bir sekilde azicik da olsa toparlanmak istiyorum. Tum tavsiyelerinize acigim. Daha fazla boyle basaramiyorum. Sanirim bu kötü.

Aynı beni tarif ettin.
 
Benzer şeyleri ağır şekilde yaşadım maalesef. "Kurtaracak kişiyle aramızda duvarlar var." demişsin. Öncelikle kurtulman için birisine ihtiyacın yok. Ben o hataya düştüm, sen düşme. Eğer bir travma yaşadıysan zamana bırak, çok ciddiyse destek al. Ama sadece boşluktaysan kendini kurtaracak kişinin sen olduğunu sakın unutma. Evet bu tarz şeyler atlatılsa dahi tam olarak mutlu olamıyorsun. Ya hislerin ya da insanlara karşı tutumun değişiyor, yeri geliyor mesafen artıyor. Ama en azından boşlukta olmuyorsun. Umarım faydam dokunmuştur.
 
Benzer şeyleri ağır şekilde yaşadım maalesef. "kurtaracak kişiyle aramızda duvarlar var." demişsin. Öncelikle kurtulman için birisine ihtiyacın yok. Ben o hataya düştüm, sen düşme. Eğer bir travma yaşadıysan zamana bırak, çok ciddiyse destek al. Ama sadece boşluktaysan kendini kurtaracak kişinin sen olduğunu sakın unutma. Evet bu tarz şeyler atlatılsa dahi tam olarak mutlu olamıyorsun. Ya hislerin ya da insanlara karşı tutumun değişiyor, yeri geliyor mesafen artıyor. Ama en azından boşlukta olmuyorsun. Umarım faydam dokunmuştur.

Teşekkürler hocam. Ayni seyleri yasamis birinden bunlari duymak rahatlatici. İnsan kisa sürede baglaninca tek kurtaricisinin o oldugunu dusunuyor. Kendimi kurtarmaya güc toplamaya calisacagim sanirim. Mesafe konusu sorun degil. Bu camura saplandigimda sosyal cevrem cehennem oldu. Kurtarabilecegim tek şey bedenim. Geri kalani zamana birakmak ne kadar dogru olur bilmiyorum ama baske carem yok gibi. Teşekkürler.
 
Dagilmis bicimdeyim arkadaşlar. Son zamanlarda neler yasadigimi bile umursayamiyorum. İlgilendigim onca şey olmasina ragmen bu aralar hayalet gibiyim. Ne kendimle başbaşa kalacak gücüm var ne de ayaga kalkacak. İcten ice cürüyorum resmen. Kendimi avutucak herhangi bir seyede şu an sahip degilim. Derinlerde bir yerde bir şey kaybettim sanki. Yardim alabilir miyim onu da bilmiyorum. Dalip gidiyorum her zaman. Geceleri monitor isigi esliginde huzunlu sarkilar dinledigim kisiyle mekan fark etmeksizin hayaller kuruyorum surekli. Batakliktayim. Kurtaracak kisiyle aramizda duvarlar var. Biraz daha mutlu yasamaya ihtiyacım var dostlarim. Bir sekilde azicik da olsa toparlanmak istiyorum. Tum tavsiyelerinize acigim. Daha fazla boyle basaramiyorum. Sanirim bu kötü.
Çok kötü bir hastalığa yakalanmışsın. Kim ne derse desin canın çok ama çok yanacak. Şimdi burada; takma kafana, gelir geçer, alışırsın gibi nasihatlerde bulunmayacağım sana. Bu lanet sıkıntıyı sadece zamanla aşabilirsin. Evet klişe bir nasihat ama bu illetin zamandan başka çaresi yok maalesef.
 
Teşekkürler hocam. Ayni seyleri yasamis birinden bunlari duymak rahatlatici. İnsan kisa sürede baglaninca tek kurtaricisinin o oldugunu dusunuyor. Kendimi kurtarmaya güc toplamaya calisacagim sanirim. Mesafe konusu sorun degil. Bu camura saplandigimda sosyal cevrem cehennem oldu. Kurtarabilecegim tek şey bedenim. Geri kalani zamana birakmak ne kadar dogru olur bilmiyorum ama baske carem yok gibi. Teşekkürler.
Ne demek hocam. Unutmasan da her şey geçer, çok sonra belki unutursun bile. Kendini toplamak için hayatında bir amaç ve geleceğine dair umuda ihtiyaç var. Nasıl bir çevredesin ne yapıyorsun bilmiyorum. Ama herkes için er ya da geç güneşli günler vardır. Tavsiyem bu boşlukta düşünmeden hareket etme. Kendini rezil edersin, kendini rezil etmekle kalmazsın ve bu farklı pişmanlıklara sebep olur. Ben düşünmeden hareket ettim. Çevremdekiler ve ailem için bambaşka bir insan haline geldim. Özellikle sigara ve alkolden uzak dur. Doktor kontrolü dışında anksiyete ilaçları ve sakinleştiricilere de bulaşmamanı öneririm. Konuyu uzatmak istemiyorum ama yaptığım öneriler içi boş değil maalesef. Eskiden günde 2 tane anca içtiğim sigarayı şu an 1 paket içiyorum. Üstelik düzelmiş halim bu. Bağımlılıklara bulaşmadan atlatman dileğiyle.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı