Dostum tam olarak dediklerini anlıyorum. Ortalama 9 senedir belli ilaçları kullanıyorum psikiyatri önerisi ile. Bu genelde küçük yaşta farkındalık adı altında başlar, ve hayatının sonuna kadar taşıyacağın 'minör depresyon' olarak kafanda kalır. Seni hep bekler. Hep gölgen gibidir. Herkesin mutlu olduğu bir ortamda seni derinlere daldırır, gülmen gerekirken her şey boğazına düğümlenir. Bazen de panik atak ile birlikte gelir. O zaman çekilmez olur...
Çok çaresiz duruma geldiğinde plan yapmayı bırakman ve akışına göre devam etmen gerekir.Psikolojik olarak seni bunaltan şeylerden uzak durmanı ve geleceği kafana takmamayı öğrenmelisin. Bizim gibilerin başka bir kurtuluşu yok sanırım... Yani bunu ben demiyorum 23 senedir peşimde olan o gölgem diyor.