İntergalaktik Technopat turboz savaşları FİNAL: Bazılarının sonu, her şeyin başlangıcı

Aserd

Hectopat
Katılım
5 Eylül 2020
Mesajlar
450
Makaleler
1
Çözümler
1
Yer
North buganda
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
192-1920876_star-wars-rogue-one-explosion.png


@Ali Pınar @hadwiger @272054 @342524 @Pop Smoke @sakrucu123 @Efeisot Kmr @300 @Halaxsi @Mechanic Man.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
Başlamadan döngüye alın.

Sakru, viz ve kef kurtulduklarına sevinemeden batı tarafına doğru hızlıca ilerlediler. Moralleri öylesine düşmüştü ki bazen işçilerin arasından geçip sağa sola anlamsızca ateş edip yollarını öyle açıyorlardı.

Batı tarafına geldiklerinde büyük darbeyi henüz yememiş oldukları gördüler.

Batı birliği...

Esir alınmıştı.

Dudaklarını parçalarcasına sıktı kef ama elden bir şey gelmiyordu. Hiçbiri bunun olmasını istememiş ve hepsi bunun aksine çıkması için defalarca tekrar tekrar bakmıştı kürsüye. Hepsi oradaydı.

Üçlü bir şey yapmamayı düşündüler çünkü ellerinden şimdilik hiçbir şey gelmiyordu. Ama arkadaşlarının öyle çaresiz kaldığı bu durumda yardımlarına biri daha yetişecek ve kader onlara bir şans daha verecekti bu cehennemde.

Arkalarında gelen soğukluk ile döndüler. Karşılarında Mechanic man vardı. Yüzü gözü tam anlamıyla mekanikleşmiş bir şekilde onları selamladı ve gülümsemelerini yarıda kesmek zorunda kaldı:

‘'Buradan bu kıyafetlerle kurtulamazsınız. Vücudunuzun benim gibi platinden olması gerekiyor. Hadi kalkın ayağa, yüreğinizdeki endişeleri silip yolumuza devam edeceğiz. Her zaman olduğu gibi."

‘'Ama sen ölmüştün." dedi viz.

‘'Hayır." dedi oda." benim işe yaramaz biri olduğumu anlayınca öylece parçalanmış leşimi sokağa fırlattılar. Ama huluxsi zamanında bana bir çip taktığından ölümüme saniyeler kala beni aldı. Şimdilik sıvı soğutmalıyım ama ileride ne olur bilinmez." yukarıya bakarak: "onları kurtaramayız, ya hepiniz öleceksiniz, ya da üçü."

Tech birliğinin hepsi buranın en büyük fabrika olduğunu biliyor ve buna göre hazırlanıyordu. "zaten en büyük yer burası, bundan daha fazlası olmayacak. Hepinizi tanımak çok güzeldi, hepinizi tanımak çok güzeldi." dediler birbirlerine.

Mecanic man'i de alıp batı bölgesindeki bilgisayara doğru ilerlediler. Mechanic‘'bilgisayarı ben patlatacağım. Yarattığı etkinin şiddeti çok güçlü olacak. Tahminimce doğudaki bilgisayaradan yüz kat daha büyük bir patlama olacak. Dilediğiniz yere tutunun. Belki işe yarar." dedi ve işçileri önüne çıkıp tüm saldırıyı üstüne aldı.

Basghar ise böylesine güçlü birini görüp durmayacaktı elbette. Esirlerini bırakıp hemen onun yanına gitti. Sakru, kef ve viz onları kurtarmak için bir çare hızlıca silahlarını çekip esirleri kurtarmaya gittiler ve onları kurtardılar da. Hatta geriye dönmek istediklerinde Mechanic Man'in tek eliyle asker selamı yaptığını bile gördüler.

Ama bir şey onları çıkmalarına rağmen kurtaramadı.

Büyük patlama ile önce ışığı gördüler, sonra sesi ve sonrada uçuşan moloz yığınları.

‘'Ve böylece ilk Technopat turboz savaşı Technopat zaferi ile Sona erdi." dedi huluxsi. "efeisot içeride, hadwiger, tost ve kefeeaan ise dışarıda patlamada öldü. Sakru, Ali ve stok ise yüreklerinde hiçbir zaman iyileşemeyecek bir yarayla baş başa bırakıldılar. Mechanic man artık cyborg'dan hallice yaşamını hala sürdürmekte. Büyük çoğunlukta bu dördü yeni PSU'lar üretiyor."

Ellerinde menekşe ve birkaç beyaz gül ile geldiler. Hava açık ve etraf güneşliydi. Gözyaşları daha bir parlak, daha içten aktı onları görünce. En yaşlıları olan efeisot kırkını geçmemişti.

Oturup yanlarında eski günleri yaşarmışçasına izlediler mezar taşlarını. Sakru'da bu ayrı bir yara bırakmıştı.Başından beri had, kef ve kendisi kötü şeylerin yaşanacağını biliyordu ve şimdi sadece o kalmıştı. "hadi." dedi diğerlerinin sırtına vurup. "eve gidelim".

********
Ve böylece Technopat turboz savaşlarının macerası sona erdi. Bugüne kadar takip eden etmeyen herkese teşekkür ediyorum. Hikaye buruk bitti diye üzülmeyin çünkü kahramanlar genelde üzülen tarafta olmak zorunda kalırlar.

Eğer hayatlarınızda sizi bir dakikalığına da olsa dertlerinizden uzaklaştırabilmişsem ne mutlu bana. Benim için küçük bir deney oldu bu seri.18 yaşındayım ve şimdiden Tolkein’in izinden bir fantastik üçlemeye başladım ve 200 sayfalık ilk kitabım bitti.

Hayatımı bunu adadım ve bunun için pişman değilim. İleride bir gün kitabım elinize geçerse veya iyice popüler olup filmi çıkarsa ben yine gecemi gündüzümü insanların iki, üç saatliğine mutlu olmalarına adayacağım.

Biz yazarlar böyleyiz işte. Gerçek hayatı kurgulamak için hayatlarından vazgeçenlerdeniz.

Hepiniz sağ olun arkadaşlar. Balgün’de yeni maceralarda görüşmek üzere, kendinize iyi bakın öyle onun bunun ne dediğine çok takmayın. Bir de John williams dinleyin bol bol. Müzik ruhun gıdası, ruh insanın her şeyi sonuçta.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Elinize sağlık, heyecanla takip ettiğim bir seriydi. Buruk sonlanması biraz üzücü olsa da her zaman iyi sonlanacak değil, başka hikayelerle aramıza tekrar dönmeniz dileğiyle. Yazarlık hayatınızda başarılar.
 
Elinize sağlık, heyecanla takip ettiğim bir seriydi. Buruk sonlanması biraz üzücü olsa da her zaman iyi sonlanacak değil, başka hikayelerle aramıza tekrar dönmeniz dileğiyle. Yazarlık hayatınızda başarılar.
Yasaktan dolayı yazamamıştım.Çok teşekkürler.
 
Hayatınızın devamında başarılar dilerim hocam, seri çok güzeldi. Sağlıcakla kalın.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı