Kendimi yalnız hissediyorum

metekaya506

Centipat
Katılım
28 Nisan 2021
Mesajlar
35
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba. 13 yaşındayım yaşımı vermemin sebebini söyleyeceğim. Neyse konuya geçeyim ben 3-4 aydır en eğlenceli anlarımdan bile dakikalar sonra kendimi yalnızlık içinde hissediyorum istemsiz bir depresyon/efkâr basıyor artık hayattan zevk alamayacak duruma geldim. 2 gün sonra aylardır beklediğim arkadaşım İzmir'den yanıma gelecek ona rağmen kendimi hâlâ yalnız, mutsuz kimsesiz, arkadaşsız ve gereksiz hissediyorum. Üstüne kiloluyum hem de çok.( fakat spor+diyetteyim 3,7 kilo civarı verdim vereceğim de) Sokağa çıkarken insanların karşısına çıkmamaya çalıştığımı fark ediyorum, sınavımda başarısız oldum, 1-2 yıl önce kötü şeylerden bile mutlu olabilen biriydim o zamanı düşününce şuankinden daha kötü olaylar yaşamama rağmen o zaman mutlu şimdi mutsuz olduğumun farkına varıyorum. Bunların hepsi ergenlik getirisi mi yoksa başka bir sebepten mi? Bipolar demeyin o kadar hızlı mod değiştirmiyorum çünkü ayrıca bu hüzünden artık kurtulmak istiyorum.
 
Son düzenleme:
Merhaba. 13 yaşındayım yaşımı vermemin sebebini söyleyeceğim. Neyse konuya geçeyim ben 3-4 aydır en eğlenceli anlarımdan bile dakikalar sonra kendimi yalnızlık içinde hissediyorum istemsiz bir depresyon/efkâr basıyor artık hayattan zevk alamayacak duruma geldim. 2 gün sonra aylardır beklediğim arkadaşım İzmir'den yanıma gelecek ona rağmen kendimi hâlâ yalnız, mutsuz kimsesiz, arkadaşsız ve gereksiz hissediyorum. Üstüne kiloluyum hem de çok.( fakat spor+diyetteyim 3,7 kilo civarı verdim vereceğim de) sokağa çıkarken insanların karşısına çıkmamaya çalıştığımı fark ediyorum, sınavımda başarısız oldum, 1-2 yıl önce kötü şeylerden bile mutlu olabilen biriydim o zamanı düşününce şuankinden daha kötü olaylar yaşamama rağmen o zaman mutlu şimdi mutsuz olduğumun farkına varıyorum. Bunların hepsi ergenlik getirisi mi yoksa başka bir sebepten mi? Bipolar demeyin o kadar hızlı mod değiştirmiyorum çünkü ayrıca bu hüzünden artık kurtulmak istiyorum.

Neredeyse kendimi gördüm hocam. Artus#9493 eğer oyun vs. oynamak isterseniz müsait bir zamanlarımda gelirim.
 
Merhaba. 13 yaşındayım yaşımı vermemin sebebini söyleyeceğim. Neyse konuya geçeyim ben 3-4 aydır en eğlenceli anlarımdan bile dakikalar sonra kendimi yalnızlık içinde hissediyorum istemsiz bir depresyon/efkâr basıyor artık hayattan zevk alamayacak duruma geldim. 2 gün sonra aylardır beklediğim arkadaşım İzmir'den yanıma gelecek ona rağmen kendimi hâlâ yalnız, mutsuz kimsesiz, arkadaşsız ve gereksiz hissediyorum. Üstüne kiloluyum hem de çok.( fakat spor+diyetteyim 3,7 kilo civarı verdim vereceğim de) Sokağa çıkarken insanların karşısına çıkmamaya çalıştığımı fark ediyorum, sınavımda başarısız oldum, 1-2 yıl önce kötü şeylerden bile mutlu olabilen biriydim o zamanı düşününce şuankinden daha kötü olaylar yaşamama rağmen o zaman mutlu şimdi mutsuz olduğumun farkına varıyorum. Bunların hepsi ergenlik getirisi mi yoksa başka bir sebepten mi? Bipolar demeyin o kadar hızlı mod değiştirmiyorum çünkü ayrıca bu hüzünden artık kurtulmak istiyorum.
Her şey zihniniz de bitiyor, üzüntüyü de veren akıldır mutluluğu da. Bakış açınızı değiştirmeyi deneyin tabi ki kolay olmayacaktır fakat dizi izlemeye başlayın, ingilizce öğrenmeye başlayın. Bir şeylerle uğraşın kendinizi geliştirin ve her geçen gün daha iyiye gittiğinizi düşünün, bazılar hep söyler kendiyle geçinebilen insan en güçlü insandır diye kesinlikle çok doğru, kendi kendinizin en iyi arkadaşı olun. Her şey zamanla, bol şans.
 
Hocam Steam profilinizi atın da gelin oyun oynayalım o zaman. Gerçi yarın Trabzon'a gideceğim. Neden diyorum çünkü orada internet yok maalesef.
 
Sorma be kardeşim asosyallik üzerine kurduğum bütün hayatım bitti şuan artık ben nasıl insanlarla arkadaşlık kurarım nasıl muhabbet ederim diye düşünür hale geldim e bunu da yapamayınca..... çöktüm ben ya :( olmuyor arkadaş her ama her ama her yolu denedim insanlarla muhabbet etmeyi beceremeyen asosyal bir tipim bir insanın hiç arkadaşı olmaz mı ya inanılır gibi değil yani.
 
Bir nevi bende böyleyim. Çok çabuk duygularım değişiyor. Bir anda mutluyken aşırı karamsar olabiliyorum. Okulda teneffüste arkadaşlarımla oturup konuşamıyorum çünkü her zaman kızlarla gidip voleybol oynuyorlar. Bende bir yere geçip sap gibi oturuyorum.
 
Kendimi gördüm hocam. Sınavım da iyi geçmedi, ailemin söylenmesi, belki inanmayacaksınız ama aynı sizin gibi çok kiloluyum. Kendimi avutmaya çalışıyorum ben de. Kilo vereceğim, hayatımı değiştireceğim gibi gelecek planları kurun, neşeleneceksiniz. Çok da kafaya takmayın, nasıl olsa Türkiye'nin geneli mutsuz.
 
Ergenlik dönemi ve hormonların aşırı aktif olması, duygusal devinimlere sebep olabilir. Bir de bu hali anlamayan insanlar mevcutsa, bakışınızın bu şekilde olması doğaldır. Ayrıca ilginç şekilde bir insanın, bilgi ve yetenek gibi unsurlar için en verimli dönemi yine beynin aşırı aktifliği sebebi ile ergenlik dönemidir. Şimdilik yalnızlığı bir kenara bırakıp, ilginizi çeken herhangi bir konuya odaklanabilirseniz ileride size dönüşü çok verimli olacaktır. Yalnızlığıniz da zamanla ister istemez çözülür. Gereksiz kalabalıktan ziyade, aklı selim bir kişi bile yeter.
 

Geri
Yukarı