Kimse benimle konuşmak istemiyor

The Tribal Chief

Hectopat
Katılım
26 Nisan 2020
Mesajlar
6.721
Makaleler
44
Çözümler
9
Merhabalar,

Biraz kendimden örnek vermek istiyorum. Hastalığımın bir kısmını anlatmak istiyorum. 4 yıldan beri tedavi görüyorum. Aslında bu özelim değil. Herkes biliyor. Bilmeleri de umurumda olmuyor artık. Kendimi acındıracak da değilim. Elim ayağım tutuyor. Sadece ruhsal ve duygusal bozukluk vardı.

"Beni telefonla istediğin her zaman arayabilirsin." diyenler oldu. Aradığım zaman ne açtılar ne de geri dönüş yaptılar. Ben de bir daha aramadım. Ama belki unutmuşlardır diye tekrar arardım ve terslenirdim. Bu bir.

İkincisi; Kuzenlerim, büyüklerim bana yardımcı oldu. Belli bir süre sonra herkes saldı gitti beni. Şu anda telefonumu kimse açmıyor (Ben sürekli "Benden rahatsız mısın?" diye sordum ve "Hayır" cevabını aldım.). Benimle yarım saat dil döken hocam 2 dakika bile anca konuşuyor. Ki onlar da "Bizi istediğin zaman ara. Biz senden sıkılmayız, merak etme." şeklinde cevap verdiler. Hala şu anda asla yanımdan ayrılmam diyen bile sattı. "Rahatsız ediyorsam söyleyebilirsin. Ben de ona göre davranayım." diyorum ve sonuç "Ben rahatsız değilim." cevabını alıyorum. İnsanları da gece gündüz aramıyorum. Gün içinde yani genellikle 20.00-21.30 gibi arıyorum insanları. Sizce yanlış mı yapıyorum?

Artık benim de kafam attı. Telefonu kapatıyorum ve kim ararsa arasın diyorum. Ki arayanım yok. :D

Her şeyi kafama takardım. Çok olmasa da biraz değiştim. Değişim zor olur. Ama jeton paraşütlü imiş.

Aslında insan aranır ama işin düştüğü zaman aramak daha iyisi. Tamam, saygıdan aranır fakat neden ben hep arıyorum? Büyüklerim bana hal hatır sormaz. Hep ben ararım. Ki çoğu kişi açmıyor ve geri aramıyor. Sanki bir şey yaptım. Geveze gibi konuşan biri değilim. Hatta insanlara "Benim yaptığım hatalı davranışım varsa beni uyar." dedim. "Yok" diyorlar. Eee o zaman neden telefonlarımı açmıyorsun?

Bir psikoloğa gidiyorum. "Hayatın boyunca ben olmayacağım. Artık kendi ayaklarının üstünde durmanın zamanı geldi." dedi. Yani doğru da olsa yanlış da olsa riski göze alıp ben ilerleme yapacakmışım. Başka çarem yok maalesef.

Sizin yorumunuz nedir?
 
Son düzenleme:
Kimseye ihtiyacınız yok. İnsan yalnız kalınca gelişiyor. Yalnız kalın kimseyle konuşmaya çalışmayın. Zamanla siz bile şaşırıcaksınız gelişmenize. Artık siz insanlarla değil onlar sizinle konuşmaya calışıcak.
Konuşmamaya başladım. Kendim açık havaya çıkarak dolaşıyorum, kek alıyorum, yiyorum falan.
 
Sinir hastalığım vardı. Bende 3 sene öncesine kadar ilaç alıyordum ilaç bir yere kadar etki etmişti. Hastalığımın tamamen geçmesinin en büyük nedeni ise yalnız kalmaktı. Karantina da yaklaşık 7 ay boyunca falan ailemden başkası ile aktif olarak konuşmadım ve şu an kendimi tanımıyamıyorum bile. Gelişimim muazzam hem fiziksel olarak hem olgunluk olarak.
 
Bırakın konuşmasınlar, ayrıca siz sorarsanız elbet ''senden rahatsız oluyorum vs'' demeyeceklerdir, ama bu onların gerçek duygularının bu olduğunu göstermez. Ben de bu aralar çok aktif değilim arkadaşlarımla, ama umurumda mı? Hayır. Arkadaşlar çok önemlidir, bu su götürmez bir gerçek. Ama madem sen onlara ilgi gösterdiğin halde onlar seni takmıyor, o zaman eyvallah deyip geçmek gerek bazen. 🙂
 
Ortak yanlarınız var mı konuştuklarınızla? Aradığında "hadi birisiyle konuşuyum zaman geçsin" diye mi arıyorsunuz, tartışma yapmak için mi, yardım almak için mi? Eğer zaman geçsin diye arıyorsan hal hatır sonrası konuşmayı uzatmak için boş yapıyor musun?
 
Ortak yanlarınız var mı konuştuklarınızla? Aradığında "hadi birisiyle konuşuyum zaman geçsin" diye mi arıyorsunuz, tartışma yapmak için mi, yardım almak için mi? Eğer zaman geçsin diye arıyorsan hal hatır sonrası konuşmayı uzatmak için boş yapıyor musun?
Bazen hal hatır bazen kararsız kaldığım konular üstünde konuşuyorum.
Bırakın konuşmasınlar, ayrıca siz sorarsanız elbet ''senden rahatsız oluyorum vs'' demeyeceklerdir, ama bu onların gerçek duygularının bu olduğunu göstermez. Ben de bu aralar çok aktif değilim arkadaşlarımla, ama umurumda mı? Hayır. Arkadaşlar çok önemlidir, bu su götürmez bir gerçek. Ama madem sen onlara ilgi gösterdiğin halde onlar seni takmıyor, o zaman eyvallah deyip geçmek gerek bazen. 🙂
Bende yavaş yavaş alışıyorum.
 
Hocam, inanır mısın bilmem ama daha 1 hafta öncesine kadar iyi sandığım, dost sandığım 6 arkadaşım, sırf sistemim arızalandı diye benimle konuşmuyorlar. Hepsi gruptan çıkmış, Discord'da bile engel basmışlar sadece bir arkadaşım var. 13 yıldır arkadaşız (babalarımız'da arkadaş), ondan başka kimse ile konuşmam, hatta öğlen konu açtım "sistem topluyoruz" diye.
 
Son düzenleyen: Moderatör:

Yeni konular

Geri
Yukarı