Vulneraxius
Yoctopat
- Katılım
- 19 Aralık 2021
- Mesajlar
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Çok fazla "şu oyun mu RDR2 mi?", "RDR2 alsam pişman olur muyum?", "indirim varken alınır mı?" tarzı sorular gördüğümden açmayı düşündüm bu konuyu. Ayrıca belirtmek isterim ki, oyunu 2 kere de bitirdim.
Kısa cevap: Evet kesinlikle almalısınız 90 ₺'ye kaçmaz, her kuruşunu hak eden nadide oyunlardan.
Uzun cevap:
RDR2 şahsen benim oynadığım en iyi oyundu. Gerek ana hikayesi olsun, gerek oynanış, müzikler, harita dizaynı gibi pek çok konuda inanılmaz önde bir oyun. Ayrı ayrı anlatmam gerekirse;
Hikaye
RDR2, 1899 yılında, Amerika Birleşik Devletleri'nin ülke çapında varlığını daha da bastırması ile "Vahşi Batı" dediğimiz kısımda var olan çetelerin tek tek avlanıp adalete teslim edilip bir bakıma oraya "medeniyet" getirildiği bir dönemde geçiyor. Biz de Arthur Morgan olarak, Van der Linde çetesinin üst rütbeli bir üyesiyiz. Blackwater'da yaptığımız bir soygun başarısız olduğu için paramızı ve pek çok mal varlığımızı da geride bırakıp kaçmak zorunda kalıyoruz ve kendimizi kuzeyde, Ambarino'da soğuğun ortasında, kar fırtınalarında hayatta kalmaya çalışırken buluyoruz. Hikayemiz de tam olarak buradan başlıyor. Oyunun hikayesi şahsen Vahşi Batı temasını seven biri olarak benim için oldukça sürükleyiciydi. Hikaye sürecinde çetenizle sırt sırta yaptığınız soygunlar, baskınlar gerçekten sizi içine çekiyor. Bazı aşina olduğumuz oyunların aksine (Assassin's Creed gibi, çok sorulmuş yine) RDR2'deki her görev adeta çok farklı ve taze hissettiriyor. Bir kez dahi tekrar ettiğini hissetmedim açıkçası. Kendinizi bir fayton tekerleğini tamir etmekten, bir sirk sahibi için hayvanlarını bulmaya yardım etmekten, banka soygunu yapmaya kadar çok farklı durumların içinde buluyorsunuz. Hikayesi tamamıyla aksiyon, dram ve macera dolu bir oyun.
Oynanış
RDR2, şu ana kadar oynamış olduğum oyunlar arasında oynanışı en farklı hissettirenlerden biriydi. Özellikle de belirtmeliyim ki, oyun çoooooooooooooooooook ağır. Benim en çok dikkatimi çeken (ve hoşuma giden) nokta buydu. Oyunda yaptığınız her şeyin bir animasyonu var. Bir raftan bir şey aldığınızda direkt envanterinize girmesindense karakteriniz kendisi uzanıyor alıyor o eşyayı. Bir hayvan avladığınızda uzuuun uzun derisini yüzüyorsunuz. Oyunda silahların hissiyatı oldukça tatmin edici. Silahlar kesinlikle birbirlerinin aynısı değil, ayrı ayrı hissiyatları ve istatistikleri var. Silah modifikasyonları oyunun 1899'da geçtiğini düşünürsek oldukça fazla. Ayrıca kire çamura battığınızda silahınız kirleniyor, temizlemeniz gerekiyor mesela. At mekanikleri mükemmel. Atınızla bağınızı güçlendirebilir, eyerini özelleştirebilir, onu okşayabilir, temizleyebilirsiniz. Sürüş gayet gerçekçi hissettirmekte. Oyunda bir de onur mekaniği var. Karakterinizle yaptığınız eylemler ve verdiğiniz kararlar onurunuzun düşmesine ya da artmasına sebep oluyor. Onur seviyenize göre hikayedeki bazı şeyler, karakterinizin hikaye dışındaki diyalogları, davranışları değişiyor, farklı seçeneklerle de karşı karşıya kalabiliyorsunuz. Sokaktaki insanlarla rastgele sohbetler başlatabilir, onları selamlayabilir hatta alay dahi edebilirsiniz.
Harita ve Dünya
Oyunun haritası yeterince geniş. Maalesef beğenmediğim tek kısmı, haritanın en sol altı (Blackwater ve batısı) çok büyük bir alan kaplamasına rağmen boş bırakılmış. Ana hikayede ve yan görevlerde hak ettiği kadar yer verilmemiş (sonradan iptal edildiğini düşünüyorum). Harita dizaynı gayet güzel, tek harita içerisinde çok farklı biyomlar mevcut (bataklık, çöl, orman, karlı dağlık alanlar, ovalar). Bu da haritayı daha büyük hissettiriyor ve dolaşırken sıkılmamanızı sağlıyor. Ayrıca ana hikaye süresince farklı farklı yerlerde ikamet ediyorsunuz ve bu da oyunun yavanlaşmamasını sağlıyor. Oyunun dünyası inanılmaz derecede canlı. Her bir NPC gerçekten insan gibi hissettiriyor. Onlarla farklı diyaloglara girebiliyorsunuz. Baz kenarında insanlarla karşılaşıyorsunuz, kimisini yılan ısırmış sizden yardım bekliyor, kimisi de sözde yolunu kaybetmiş ve sizin yardımınızı isteyerek sizi bir tuzağa çekmeye çalışıyor. İnsanlar gerçekte olduğu gibi çok çesitli, kime güvenip güvenmeyeceğinizi dahi bazen kestiremiyorsunuz. Yan görevler haritada işaretli olmaktan ziyade etrafta dolaşırken karşılaşıyorsunuz ve görev başlıyor. Bu görevler de birbirinden çok alakasız gerçekten ve hiçbiri aynı hissettirmiyor. Çok tesadüfi olaylar yaşanabiliyor, beklemediğiniz yerlerde beklemediğiniz şeylerle karşılaşmanız inanılmaz olası. Bunların hepsi de canlı ve insani bir dünya oluşturuyor, sizi içine çekmeyi başarıyor.
Müzik
Oyunun müziklerini yapanı alnından öpeyim. Normal günlük müzik dinlerken bile dinliyorum oyunun müziklerini. Çok sevdiğimiz Clint Eastwood filmlerinin muhteşem müziklerinin edasında hazırlanmıs ve kesinlikle Vahşi Batı temasına sadık kalınmış harika müzikleri var. Çetenizle bir baskına giderken, tren soyarken, banka soyarken ya da başka tür bir heyecanlı iş içerisindeyken giren müzikler sizi adeta yükseltiyor, oyunun aksiyonu içerisinde kayboluveriyorsunuz. Gerek dramatik yerlerde de duyguyu, hüznü size çok iyi aktarıyor.
Aklıma gelen her şeyi yazdım, buraya kadar okuduysan da teşekkür ederim
"Öyle bir övmüşsün ki sanki baban mı yaptı oyunu" deseniz haklısınız. Bu oyuna asla doyamıyorum ve var olan en iyi yapıtlardan biri olduğunu düşünüyorum oyun camiasında. Detay ve kalite kokuyor. Bana da 600 saat ve 2 tane kayıt dosyasından sonra bu oyunu böyle övmek düşer. Almaya karar verdiysen ne mutlu bana!
Kaçırdığım şeyler de çok fazla, ne kadar şeyi anlatsam yetmiyor cidden bu oyun için. O yüzden kalan şeyleri de oynamış başka dostlar anlatırsa sevinirim. Negatif şeyler de dahil tabii
Kısa cevap: Evet kesinlikle almalısınız 90 ₺'ye kaçmaz, her kuruşunu hak eden nadide oyunlardan.
Uzun cevap:
RDR2 şahsen benim oynadığım en iyi oyundu. Gerek ana hikayesi olsun, gerek oynanış, müzikler, harita dizaynı gibi pek çok konuda inanılmaz önde bir oyun. Ayrı ayrı anlatmam gerekirse;
Hikaye
RDR2, 1899 yılında, Amerika Birleşik Devletleri'nin ülke çapında varlığını daha da bastırması ile "Vahşi Batı" dediğimiz kısımda var olan çetelerin tek tek avlanıp adalete teslim edilip bir bakıma oraya "medeniyet" getirildiği bir dönemde geçiyor. Biz de Arthur Morgan olarak, Van der Linde çetesinin üst rütbeli bir üyesiyiz. Blackwater'da yaptığımız bir soygun başarısız olduğu için paramızı ve pek çok mal varlığımızı da geride bırakıp kaçmak zorunda kalıyoruz ve kendimizi kuzeyde, Ambarino'da soğuğun ortasında, kar fırtınalarında hayatta kalmaya çalışırken buluyoruz. Hikayemiz de tam olarak buradan başlıyor. Oyunun hikayesi şahsen Vahşi Batı temasını seven biri olarak benim için oldukça sürükleyiciydi. Hikaye sürecinde çetenizle sırt sırta yaptığınız soygunlar, baskınlar gerçekten sizi içine çekiyor. Bazı aşina olduğumuz oyunların aksine (Assassin's Creed gibi, çok sorulmuş yine) RDR2'deki her görev adeta çok farklı ve taze hissettiriyor. Bir kez dahi tekrar ettiğini hissetmedim açıkçası. Kendinizi bir fayton tekerleğini tamir etmekten, bir sirk sahibi için hayvanlarını bulmaya yardım etmekten, banka soygunu yapmaya kadar çok farklı durumların içinde buluyorsunuz. Hikayesi tamamıyla aksiyon, dram ve macera dolu bir oyun.
Oynanış
RDR2, şu ana kadar oynamış olduğum oyunlar arasında oynanışı en farklı hissettirenlerden biriydi. Özellikle de belirtmeliyim ki, oyun çoooooooooooooooooook ağır. Benim en çok dikkatimi çeken (ve hoşuma giden) nokta buydu. Oyunda yaptığınız her şeyin bir animasyonu var. Bir raftan bir şey aldığınızda direkt envanterinize girmesindense karakteriniz kendisi uzanıyor alıyor o eşyayı. Bir hayvan avladığınızda uzuuun uzun derisini yüzüyorsunuz. Oyunda silahların hissiyatı oldukça tatmin edici. Silahlar kesinlikle birbirlerinin aynısı değil, ayrı ayrı hissiyatları ve istatistikleri var. Silah modifikasyonları oyunun 1899'da geçtiğini düşünürsek oldukça fazla. Ayrıca kire çamura battığınızda silahınız kirleniyor, temizlemeniz gerekiyor mesela. At mekanikleri mükemmel. Atınızla bağınızı güçlendirebilir, eyerini özelleştirebilir, onu okşayabilir, temizleyebilirsiniz. Sürüş gayet gerçekçi hissettirmekte. Oyunda bir de onur mekaniği var. Karakterinizle yaptığınız eylemler ve verdiğiniz kararlar onurunuzun düşmesine ya da artmasına sebep oluyor. Onur seviyenize göre hikayedeki bazı şeyler, karakterinizin hikaye dışındaki diyalogları, davranışları değişiyor, farklı seçeneklerle de karşı karşıya kalabiliyorsunuz. Sokaktaki insanlarla rastgele sohbetler başlatabilir, onları selamlayabilir hatta alay dahi edebilirsiniz.
Harita ve Dünya
Oyunun haritası yeterince geniş. Maalesef beğenmediğim tek kısmı, haritanın en sol altı (Blackwater ve batısı) çok büyük bir alan kaplamasına rağmen boş bırakılmış. Ana hikayede ve yan görevlerde hak ettiği kadar yer verilmemiş (sonradan iptal edildiğini düşünüyorum). Harita dizaynı gayet güzel, tek harita içerisinde çok farklı biyomlar mevcut (bataklık, çöl, orman, karlı dağlık alanlar, ovalar). Bu da haritayı daha büyük hissettiriyor ve dolaşırken sıkılmamanızı sağlıyor. Ayrıca ana hikaye süresince farklı farklı yerlerde ikamet ediyorsunuz ve bu da oyunun yavanlaşmamasını sağlıyor. Oyunun dünyası inanılmaz derecede canlı. Her bir NPC gerçekten insan gibi hissettiriyor. Onlarla farklı diyaloglara girebiliyorsunuz. Baz kenarında insanlarla karşılaşıyorsunuz, kimisini yılan ısırmış sizden yardım bekliyor, kimisi de sözde yolunu kaybetmiş ve sizin yardımınızı isteyerek sizi bir tuzağa çekmeye çalışıyor. İnsanlar gerçekte olduğu gibi çok çesitli, kime güvenip güvenmeyeceğinizi dahi bazen kestiremiyorsunuz. Yan görevler haritada işaretli olmaktan ziyade etrafta dolaşırken karşılaşıyorsunuz ve görev başlıyor. Bu görevler de birbirinden çok alakasız gerçekten ve hiçbiri aynı hissettirmiyor. Çok tesadüfi olaylar yaşanabiliyor, beklemediğiniz yerlerde beklemediğiniz şeylerle karşılaşmanız inanılmaz olası. Bunların hepsi de canlı ve insani bir dünya oluşturuyor, sizi içine çekmeyi başarıyor.
Müzik
Oyunun müziklerini yapanı alnından öpeyim. Normal günlük müzik dinlerken bile dinliyorum oyunun müziklerini. Çok sevdiğimiz Clint Eastwood filmlerinin muhteşem müziklerinin edasında hazırlanmıs ve kesinlikle Vahşi Batı temasına sadık kalınmış harika müzikleri var. Çetenizle bir baskına giderken, tren soyarken, banka soyarken ya da başka tür bir heyecanlı iş içerisindeyken giren müzikler sizi adeta yükseltiyor, oyunun aksiyonu içerisinde kayboluveriyorsunuz. Gerek dramatik yerlerde de duyguyu, hüznü size çok iyi aktarıyor.
Aklıma gelen her şeyi yazdım, buraya kadar okuduysan da teşekkür ederim
"Öyle bir övmüşsün ki sanki baban mı yaptı oyunu" deseniz haklısınız. Bu oyuna asla doyamıyorum ve var olan en iyi yapıtlardan biri olduğunu düşünüyorum oyun camiasında. Detay ve kalite kokuyor. Bana da 600 saat ve 2 tane kayıt dosyasından sonra bu oyunu böyle övmek düşer. Almaya karar verdiysen ne mutlu bana!Kaçırdığım şeyler de çok fazla, ne kadar şeyi anlatsam yetmiyor cidden bu oyun için. O yüzden kalan şeyleri de oynamış başka dostlar anlatırsa sevinirim. Negatif şeyler de dahil tabii
Son düzenleyen: Moderatör:
