Kız arkadaşıma sürekli sinirliyim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

CyberLinq

Hectopat
Katılım
25 Ocak 2015
Mesajlar
129
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba arkadaşlar!

Öncelikle şunu belirteyim ilişki konularını vs. kapatıyorsunuz ama lütfen sizden ricam bu konuyu kapatmayın, yardım almam lazım.

Arkadaşlar, direkt konuya giriyorum. Kız arkadaşımla bazı sebeplerden dolayı hafta içinde 2-3 kez yazışabiliyoruz. O bana sürekli sinirliymiş. O bana sabah mesela 8 de mesaj atıyor diyelim ben cevap versin diye öğlen 1'e kadar sürekli arıyorum, mesaj atıyorum, en aşağı 1000 sms, 100 kere arama, 1000'i aşkın WP'dan mesaj atıyorum. O anca cevap veriyor. Soruyorum neden böyle yapıyorsun diye sinirliyim, sen böylesin bende böyleyim diyor. Yahu aklım almıyor 2 gün konuşabiliyoruz hafta da onuda kavga etmekle harcıyoruz. Arkadaşlar, şöyle söyleyeyim ben hayatımda ilk kez böyle sinirlenip, böyle bağırıp, ağır konuştum bir insanla. Öyle bir sinir geliyor ki elime geçse vallahi billahi tillahi komaya sokacağım o derece! Arkadaşlar ben onun yüzüne ne işimden olmak istiyorum, ne okulumdan olmak istiyorum, ne de ailemle tartışmak istiyorum. Bana bir akıl verin, bir yol gösterin. Ben düşündüm şöyle bir yol buldum; o diyor ki böyle olma diyor bende şöyle düşündüm bu küfür istemiyor, kötü söz istemiyor ben sakin, tatlı dilli, 1 yudum suya canını verecek olan köpek gibi davranayım diyorum. Ben kafayı yedim artık. Hayatımı linç etti, ama şunu da söylemekte çok fayda var onu öyle sevdim ki babasına "Gel beni öldür, onu benden alma." dedim. Soğukta kaldım, aç kaldım, 40 km yol yürüdüm ama onun bi sarılışı her şeyi geçiriyor. Acaba onun yanına mı gitsem? Gelme diyor babam görürse öldürür diyor. Ne yapacağım ben? Saçmalamış olabilirim çünkü az önce gene tartıştık eğer sosyal'de bu tarz konulara hakim, usta abilerim var ise onlarla bizzat telefonda konuşarak yardım almak isterim.

Saygılar..
 
Babası "Benim kızım sokak kadını, ben kadın satıcısıyım." dedi. (Türkiye'de bunlar nasıl argo olarak söyleniyor ise öyle söyledi.)
Üstelik kızın 2 sevgilisi daha varmış, babası hem bana bunları söyledi hem de benim babama söyledi. Kız sosyal medyada "Gördüğünüze inanın, duyduğunuza değil." gibi şeyler yazmış. Doğrusu öyle ama hangi baba öyle cümle kurup hem bir genç adama hemde genç adamın babasına söyler? Hangi insan evladı? İnsan dedim..
Arkadaşlar, ben ümidi kestim, hayatın hiç bir güzelliğini görmeyecek kadar körüm. Her şeyde kararsız hale geldim, bilgisayara geçince oyun mu oynasam, kodlama öğrenip meslek mi edinsem derken bir bakıyorum uykum gelmiş. Her gece sabaha kadar oturup ağlıyorum, bitti gitti def oldu tamam ama ben söz vermiştim kendime. Aşktan gözüm öyle kör olmuş ki kızın artısı yok yok. Kızın hiç bir faydası yok bana. Her şeyi zarar! İşimden oldum, okulumdan oldum, ailem üzüldü. Babası savcılığa bile şikayet etti yine vazgeçmem dedim peşinden koştum en sonunda da babası konuştu babamla ve babam hiç bir şekilde bu kızı almayacağını söyledi. Şu dünyada milyonlarca güzellik var, ben bunları göremiyorum! Her şey o oldu ve her şeyi onun üstüne kurdum. Ne sosyal hayatım kaldı, ne okulum kaldı, işten atıldım zaten, şu lanet olası kalbim yüzüne ne hale geldim. Bundan sonra birini sevmek yok, horoz olacağım, önüme gelenle takılıp yollayacağım yok arkadaş yok kimseye iyilik yaramıyor! Tam 6 ay önce birine dizüstü bilgisayar verdim, bugün istedim bana dediği ne biliyor musunuz? "Al, s.... git." Arkadaşlar, ben şu güzelim şehrin (Antalya'nın) güzelliklerini görmek istiyorum, hayatı yaşamak istiyorum, adrenalin istiyorum ama gel gör ki işte karaktersiz, ruhsuz bir aptal yüzüne hayatım zehir oldu. O Kütahya'da yaşıyor ve ben onun yanına 5 kez gittim. Bana emniyet müdürü demişti telefonda "Oğlum sen salak mısın? Antalya'da yaşıyorsun Kütahya'dan kızla birliktesin." demişti. Babası "Madem bu kız bu kadar şerefsiz, yüzsüz, karaktersiz niye seviyorsun?" demişti. "Aşk işte dedim, ne olursa olsun kabul ederim." demiştim. Ne yapacağım bilmiyorum, bir tane bile arkadaşım yok koskoca şehirde. Şu dünyada öyle güzel şeyler var ki salak kafam ah salak kafam gitti de bir sokak kadınını sevdi. Bende spora gitmek istiyorum, bende bisiklet sürmek istiyorum, bende dağa çıkmak istiyorum, bende yüzmek istiyorum, bende çılgınlık yapmak istiyorum ama işte gel gör ki yalnız yapılmıyor. Denedim arkadaşlar, denedim. Olmuyor.

Kafanızı şişirdim, özür dilerim. Bana yardım edin.. Eğer Antalya'da yaşayıp benimle arkadaş olmak isteyen üyeler var ise telefon numaram;

Saygılar Technopat Ailesi...
 
Babası "Benim kızım sokak kadını, ben kadın satıcısıyım." dedi. (Türkiye'de bunlar nasıl argo olarak söyleniyor ise öyle söyledi.)
Üstelik kızın 2 sevgilisi daha varmış, babası hem bana bunları söyledi hem de benim babama söyledi. Kız sosyal medyada "Gördüğünüze inanın, duyduğunuza değil." gibi şeyler yazmış. Doğrusu öyle ama hangi baba öyle cümle kurup hem bir genç adama hemde genç adamın babasına söyler? Hangi insan evladı? İnsan dedim..
Arkadaşlar, ben ümidi kestim, hayatın hiç bir güzelliğini görmeyecek kadar körüm. Her şeyde kararsız hale geldim, bilgisayara geçince oyun mu oynasam, kodlama öğrenip meslek mi edinsem derken bir bakıyorum uykum gelmiş. Her gece sabaha kadar oturup ağlıyorum, bitti gitti def oldu tamam ama ben söz vermiştim kendime. Aşktan gözüm öyle kör olmuş ki kızın artısı yok yok. Kızın hiç bir faydası yok bana. Her şeyi zarar! İşimden oldum, okulumdan oldum, ailem üzüldü. Babası savcılığa bile şikayet etti yine vazgeçmem dedim peşinden koştum en sonunda da babası konuştu babamla ve babam hiç bir şekilde bu kızı almayacağını söyledi. Şu dünyada milyonlarca güzellik var, ben bunları göremiyorum! Her şey o oldu ve her şeyi onun üstüne kurdum. Ne sosyal hayatım kaldı, ne okulum kaldı, işten atıldım zaten, şu lanet olası kalbim yüzüne ne hale geldim. Bundan sonra birini sevmek yok, horoz olacağım, önüme gelenle takılıp yollayacağım yok arkadaş yok kimseye iyilik yaramıyor! Tam 6 ay önce birine dizüstü bilgisayar verdim, bugün istedim bana dediği ne biliyor musunuz? "Al, s.... git." Arkadaşlar, ben şu güzelim şehrin (Antalya'nın) güzelliklerini görmek istiyorum, hayatı yaşamak istiyorum, adrenalin istiyorum ama gel gör ki işte karaktersiz, ruhsuz bir aptal yüzüne hayatım zehir oldu. O Kütahya'da yaşıyor ve ben onun yanına 5 kez gittim. Bana emniyet müdürü demişti telefonda "Oğlum sen salak mısın? Antalya'da yaşıyorsun Kütahya'dan kızla birliktesin." demişti. Babası "Madem bu kız bu kadar şerefsiz, yüzsüz, karaktersiz niye seviyorsun?" demişti. "Aşk işte dedim, ne olursa olsun kabul ederim." demiştim. Ne yapacağım bilmiyorum, bir tane bile arkadaşım yok koskoca şehirde. Şu dünyada öyle güzel şeyler var ki salak kafam ah salak kafam gitti de bir sokak kadınını sevdi. Bende spora gitmek istiyorum, bende bisiklet sürmek istiyorum, bende dağa çıkmak istiyorum, bende yüzmek istiyorum, bende çılgınlık yapmak istiyorum ama işte gel gör ki yalnız yapılmıyor. Denedim arkadaşlar, denedim. Olmuyor.

Kafanızı şişirdim, özür dilerim. Bana yardım edin.. Eğer Antalya'da yaşayıp benimle arkadaş olmak isteyen üyeler var ise telefon numaram;

Saygılar Technopat Ailesi...
Hocam hayatın yoluna girdi mi ?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı