Şu saate kadar bu düşünceyi savunmuş birisi olarak söylüyorum ki bittim, baya baya mental açıdan bittim, sıkıldım artık bazı şeylerden Belçika'da bir arkadaşım var benden bir sınıf büyük sınavlara hazırlandı girdi vesaire ama ben bu kızla aynı değilim ağabey kız rahat rahat yaşarken hayattan zevk alırken ben oturup gelecek kaygısıyla ölüp geberiyorum derslerime aşıktım ben 2 3 sene önceye kadar pandemi döneminde evde kaldığım dönemde oturup bol bol oturup düşündüm tabii büyümemin de verdiği o sorumluluk hissiyle dedim ki ben ne yapacağım neden çalışıp çabalıyorum bu kadar benim amacım hukuk okumak savcı olmak ama benim badem bıyıklı bir amcam dayım yok ki nasıl yerleşeceğim yerleşemezsem boşuna üniversite okumuş gençlerden biri olarak çıkageleceğim aileme yük olacağım yük olmamak için ne yapabilirim işsizlik hat safhada vesaire vesaire ben oturur konuşurum bol bol da bir işe yaramayacak
.