Eskiden 1. ve 2.oyunu kuzenim oynarken izlemiştim ve hayran kalmıştım. O zamana göre hafiften bir sinematik anlatım beni büyülemişti.
Sonra bende oynadım ve bitirdim ama aklımda pek bir şey kalmadı.
5-6 ay önce tekrardan oynadım bakalım nasıl bir şey diye ve giriş o giriş ilk oyunu 2 oturuşta bitirdim hem de hiç darlanmadan.
O tatlı zorluğu.
Zamanına taş çıkartan vuruş hissi.
Grafiklerin hala iş görmesi.
Etraftan mermi, can toplamak.
Çok daha serbest olmamız.
Neyse o gazla 2. oyunuda bitirdim(ilk oyunun kat ve kat üstüne koyan bir oyun) ve 3. oyundan beklentim çok yükseldi durmaksızın bir aksiyon, motive eden bir hikaye, muazzam vuruş hissi derken oyuna girdim ve inanılmaz bir hayal kırıklığı yaşadım şöyle ki;
Max Payne 3 bu hayal kırıklılığımın nedeni teknik anlamda kötü bir oyun olması değil beklentim ile alakalıdır.
durmaksızın giren ara sahneler;
oyunun benim için en can alıcı yeridir. Ben film izlemeye mi geldim oyun oynamaya mı? Tamam bölüm bitince koy istediğin kadar ara sahne ama her 3 dk da bir koyma. İnanılmaz derecede oyunumu bozdu ve motivasyonumu kırdı resmen oynarken cinnet geçirdim
Ara sahne rezilliği;
Max alkol içiyor diye ekranın durmadan bozulması
ilk 2 oyunda karikatür anlatım bozulmasın diye durmadan bölünen ekran
Oynanış;
silah kullanımı oldukça güzel
istediğimiz yerde Save alsak ve bölümler biraz daha güzel tasarlansa güzel olabilirdi çünkü bu şekilde adam öldürdüğümüz bir koridor imajı verdi bana
Yani oyunun en temel sorunu adam akıllı oyunu oynatmaması resmen şey gibi "hop tamam kardeşim sana bu günlük yeter. Yarın devam edersin"demesi gibi.
Oyuna ben 1-2 oyundaki gibi durmaksızın oynadığımız bir oyun gibi bildiğim için(beklenti) oyundan hiç zevk alamadım hatta oyunu yarıda bıraktım ve Rockstar'dan başka bir Max Payne oyunu yapacağını düşünmüyorum bari Remedy'e satsada güzel oyun yapsalar.