Mutluluğun formülü nedir?

Kimi mutlu etsek 2. 3. seçeneği olduk hocam. Artık ailemden başka kimseyi mutlu etmek için uğraşmam, ama dediğiniz bazıları için doğru olabilir. Birisi sevdiği birisinin mutluluğu ile mutlu olabilir, mesela gerçekten sevdiğim birisi bir şey başarırsa ben mutlu olurum. Bir de mutlu olmak için iyimser insanlarla takılmak gerekiyor diye düşünüyorum. Çevren neyse sen de osundur bence, arkadaşlarının hepsi somurtkan, yüzü asık tiplerse nasıl mutlu olabilirsin. Hadi 1 gün 2 gün mutlu oldun, ondan sonra sen de onlara benzemeye başlayacaksın.
 
Çevre konusunda haklısınız, "İnsan en çok vakit geçirdiği 5 kişinin ortalamasıdır." şeklinde bir söz vardı. Doğrusu ben de reelde kendim kadar pozitifini bulamadığım için, çoğunlukla pozitif kişisel gelişim sayfalarını takip ederek bu bahsedilen dengeyi koruyorum. Çevreme karşı çoğunlukla bu şekilde verici durumda olabiliyorum, alma işi ise bahsettiğim şekildeki kanallardan : )

Veya kitap okumayı sevenler için pozitif kitaplar da aynı yola çıkacaktır, nitekim kitap okumayı da "yazarı ile vakit geçirmek" şeklinde görüyorum.

Sonuç olarak durumu toparlayacak olsam, şunları söyleyebilirim: Her şey "kendi zihnimizde onları nasıl anlamlandırıyorsak" öyle oluyor. Bir şeye "bu gerekli" inancıyla yaklaştığımızda o şey bizim için gerekli hale geliyor. "Bu şey gereksiz" diyecek olsak da, bu kez zihin ona ihtiyaç duymaz hale geliyor. Zihin dünyasının bu özellikleri en önemli şey aslında: istersek kendi kendimize koyduğumuz engellerimizi önümüzden kaldırabileceğimiz gibi, dikkat etmezsek kendi kendimizi bloklayabiliyoruz da. "Reelde pozitif çevre şart" dersek ve bunu sağlayacak imkân da yoksa: kendi kendimizi elimizde olmayan bir sebepten ötürü kısıtlamışız demektir. "Kanallar veya kitaplar ne güne duruyor?" dediğimizde ise, zihnimiz bu fikri sevip yeni dayanağı yapıyor : )

Bu arada bir insan, kendi zihnini (duygu, düşünce ve davranışlarını) çok iyi yönetebilir hale geldiğinde, bu durum yakın çevresine de olumlu yönde yansımaya başlıyor. Kim bilir, belki o somurtuk insanların da güler yüzlü bir hale gelebilmesine vesile olabiliriz : ) Nasıl ki bizim gülmemiz için birilerinin pozitifliği iyi geliyorsa, bizim pozitifliğimiz de bu kişilere uzun vadede iyi gelebilir. Ancak kısa sürede hiçbir zaman olmaz, insanın kendisi de çok geç değişiyor nitekim, haliyle bu değişimin başkalarına yansıması da kısa sürede olmayacaktır.

Uzun soluklu bir yol kısaca, denemek isteyenlere çokça kolaylıklar dilerim : )
 

Aynen öyle hocam, herkes kendine hayatın gri renginden kaçmak için bir yol arıyor. Sizinki kitaplar olmuş, benim gibiler için müzik olur. Kimisi için oyunlar, kimisi için hobi edinmek. Fakat zihnimizi kontrol etmek o kadar kolay olmuyor maalesef. Biraz tecrübe ve çaba gerekiyor. Bizim pozitifliğimiz başkalarına iyi gelir kısmına katılmıyorum çünkü toplumda gülmek bile ayıp bir şeymiş gibi dikte ediliyor. Sürekli gülerek dolaşan birine deli derler genelde. Herkese iyi davranınca da çoğu tepene biniyor. Ya dengeyi tutturacaksın ya da hiç yüz vermeyeceksin. Dengeyi tutturmak da çok zor. 2 ucu şeyli değnek misali .
 
Aynen, zihnin kontrolü pratikte her sorunun anahtarı ancak "onu yönetmeyi öğrenme" işi birazcık zorluyor : ) "Birazcık" derken, esasen bir hayli zor da: küçük iş gibi düşünmek işi biraz daha kolaylaştırıyor, o bakımdan : )

Bahsettiğiniz denge kısmı da başarılması gerekenlerden birisi, ama o da başarılır illaki. Deneme-yanılmalar, biraz insan sarraflığı çalışması vs. derken orta yol tutturulur umarım : )
 

Para, diğerleri var.
 
Mutlu olmak fazla mutluluğa ihtiyaç duymamak.
 
Mutluluğun değeri insandan insana göre değişir. Ya paradır ya sevgi. Bana göre mutluluk sevgidir.
 
kısaca para

kısaca para
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…