Benim önerim sadece hayatını kötü anlamda etkileyebilecek şeyleri kafana tak. Çünkü onu kafana takarsın bunu kafana takarsın gerçek dertlerini unutursun ve o gerçek dertler bir gün karşına çıkarsa 'Ben neden bunu kafaya taktım ki?' falan demeyesin.
Ruhani mutluluğa ermiş insanlara saygı duyarım. Ama benim şu yaşıma kadar gördüğüm, mutluluğun ilk şartı imkanlardır. Bu imkanlara ulaşabilen insanların daha mutlu olduğunu gördüm hep.
"Çaresiz kalmak" maddesi biraz ilginç olmuş Çaresiz kalmak, imkansızlıktan öte gelen bir durum zaten.
Bunun dışında mutlu olmanın altın kuralı şükretmekten - özellikle sağlığın kıymetini bilmekten geçiyor bana sorarsanız. Sağlığın kıymeti, kaybedilmeden anlaşılamıyor. Geçenlerde basit bir miğde ağrısı çektim 1,5 gün bile sürmedi ama canımdan can aldı Aynı şekilde 1,5 aydır kulak zarım delik ve duyduğum şeylerden tat alamaz oldum eskisi gibi. Bir an önce ameliyat olmak için koşturuyorum Tomografi odalarında