Merhaba abi ve kardeşlerim kendimden bahsetmek istiyorum öncelikle yaşım 14, lise-1 benim sorunlarım şöyle; takıntılıyım 1 senedir her gün aynı müziği dinliyorum bazen isteyerek bazen istemesemde, ayrıntıcıyım, kararsızım, yalnızım şöyle yalnızım mahallemde vs. çocuklar var fakat hiçbiri benimle arkadaşlık kurmadı bunlar daha başka konular ama kısaca 6 senedir onlarla bağım yok ortaokulundan 2 yakın arkadaşım biri beni unuttu diğeri taşındı. Lise 1'den diğerleri bize uzak sonra aslında duygusal bir kişiliğim yok ama öyle olabiliyorum bir de şöyle bir durum var sonradan farkına vardım bazen düşünürken sokakta vs. nerede olursam olayım kendimle konuşuyorum, elim kolum kalkıyor işaret yapıyorum tabii kendime gelince insanların tuhaf bakışları oluyor normalde hep kendimle konuşurum zaten şöyle bir durum var diğer bütün insanlar beni kibar, akıllı, çalışkan olarak bilir çünkü her şey içimde yaşıyorum 2 anime izlemiştim noragami ve shakugan no shana ikisinin finalindede çok üzülmüştüm çünkü o hayatları ben hiçbir zaman yaşayamayacağım mutlulukta var tabii onlar mutlu mesut devam edecek fakat üzüntü ağır basıyor kendimi şu an bile ifade edemiyorum sanki kelimeler yetersiz kalıyor dün gece bütün hislerimi anime finalini izledikten sonra yazmıştım mesela Discord sunucuya destandı oradaki abiler sordu halimi hatrımıda ne diyebilirim yazma sebebim ise içimde daha fazla tutamaması daha da yazardım fakat şarzım 1 teşekkürler.
Son düzenleyen: Moderatör:
.
