Öğretmenle dalga geçtiğim için vicdan azabı çekiyorum

Merhaba, 8. sınıfta Türkçe öğretmenimiz vardı. Berbat arkadaşlarımla ben öğretmenim ile dalga geçmiştik. Biraz yürümekte zorluk çekiyordu, açıkcası topallıyordu. Ben bu duruma içerliyordum, arkadaşlarım falan dalga geçiyordu ama bir yandan ise arkadaşlarım ile küsmek istemiyordum. Şimdi ise vicdan azabı gibi bir şey çekiyorum keşke küsmüş olsaydım arkadaşım ile diyerek. Çok üzülüyorum, ders anlattıramıyordu. Keşke karşı çıkmış olsaydım diyorum. Sizce bu durum geçici midir? Her zaman içim yanıyor :(
Vicdan azabı seni ömür boyu bırakmaz. Çaresi var git helalleş özür dile hediye al yaptıklarını eksiksiz anlat.
 
Ya bu forumda ne değişik insanlar var be. Adam dersini almış, üzülüyor, onun için bir şey yapmak istiyor; zeki Technopat sakinleri iyi olmuş diyor. Adam kendini, kendi içinde affettirip ona yardımcı olmak istiyor. Hakaret yemek değil. İyi olmuş deyince adam vaz mı geçiyor böyle yapmaktan? Siz ne kazanıyorsunuz bunu yazarak? Toplumumuzu mu güçlendirdiniz şimdi? Aferin size, böyle devam.

Hocam ona hayatında yardımcı olun. Zorlandığı bir yer olursa yardım edin. Arada sohbet edin, onunla vakit geçirin. Daha önce benim de öyle bir öğretmenim olmuştu, tüm sınıf dalga geçiyordu. Ben de onunla arkadaş gibi olmuştum. Yani teneffüslerde yanına gidip, sohbet falan ediyordum. Tatlı ve saygılı bir insandı, o da beni seviyordu diye düşünüyorum. Gülmesine her şey değerdi. Ben de onunla vakit geçirmeye karar vermiştim. Ayrılırken biraz üzülüyorsunuz ama 4 sene boyunca yakın olunca onunla, güzel anılar biriktiriyorsunuz. Aynı şey tüm öğretmenler için geçerli. Tabii affedersiniz de bir manyak vardı okulda, kadının yanına gittiğimde işim var, git başka bir yerde oyna diyordu. Ya kadın ben seninle iyi anlaşmak istiyorum, senin yaptığına bak. Öyle insanlara da yüz vermeyin. Kendileri kaybetsin. Eğer birkaç defa denediyseniz, bu gurur değilse vaz geçin ondan. Ama öğretmeninizin öyle biri olduğunu sanmıyorum, dediğim gibi onunla vakit geçirin. Gördüğünüzde selam verin, merdivenden birlikte inin, sormak istediğiniz bir şey olmasa bile dersle ilgili bir şey sorun. O da mutlu olacaktır. Bu şekilde vicdan azabınızı bastıramazsınız, acıma duygunuzu kaybedemezsiniz ama onu mutlu görünce tüm duygularınız hafifler, siz de mutlu olursunuz. Eğer dersiyle ilgilenirseniz, onu daha mutlu edecek bir şey olamaz. Umarım iyi vakit geçirirsiniz. :)
 
Merhaba, 8. sınıfta Türkçe öğretmenimiz vardı. Berbat arkadaşlarımla ben öğretmenim ile dalga geçmiştik. Biraz yürümekte zorluk çekiyordu, açıkcası topallıyordu. Ben bu duruma içerliyordum, arkadaşlarım falan dalga geçiyordu ama bir yandan ise arkadaşlarım ile küsmek istemiyordum. Şimdi ise vicdan azabı gibi bir şey çekiyorum keşke küsmüş olsaydım arkadaşım ile diyerek. Çok üzülüyorum, ders anlattıramıyordu. Keşke karşı çıkmış olsaydım diyorum. Sizce bu durum geçici midir? Her zaman içim yanıyor :(
Eski bir olay, hata olduğunu farketmişsin ve vicdan azabı çekiyorsun. Akıl sağlığı yerinde olan her insan gibi. Şöyle düşün, o zaman küçüktün ve bir hata yaptın ama artık büyüdün.
 
Ben yanlış anlamışım, sanırım artık görüşmüyorsunuz. En kötü Öğretmenler Günü'nü bekleyip ilk onu arayın, daha sonra bir zaman bulup sohbet etmek istediğinizi söyleyin. Arada arayıp halini hatrını sorun, derslerinin nasıl gittiğini sorun, hala öğretmenliğe devam ediyorsa sınıfını ziyaret edin. Bunlar öğretmeninizi mutlu etmeye yetecektir. İyi anlaşın, özür dilemenize bile gerek yok eğer yüzüne vurmadıysanız. Onu mutlu edin, yeterli.
Kızgın Üzgün atanlar bunun sebebi ne? Ben Konuyu açana iyi olmuş dedim.
Yazdığım metinde yeterince açıkladım diye düşünüyorum.
 

Geri
Yukarı