Öneriler ve samimiyet

Bilgi paylaştıkça değerlidir ve birilerinin derdine derman olduğu vakit, asıl değeri açığa çıkar. Niyetler üzerine konuşmak, kanıt konusunda sorunlu olacağı için çok da üzerinde durulmaması gereken bir mevzudur. Fakat insan, neden kendi bilgisini her şeyin üzerinde görür ve aslında yapmayacağını ya da tercih etmeyeceğini bir başkasına önerir? Bu da samimiyetsizlik değil midir? Tanımadığım, bana tesiri olmayan bir insan için; sonuçlarının neye sebep olabileceğini bilmediğim bir yolu, hangi ruh hali ile önerebilirim?

Tavsiye istemiş senden, ver geç. Her şeyi böyle derin derin düşünecek vaktim yok benim.