Sözel isteyenin matematik çözmesi şart değil, çözerse ekstrası var mı var. Senin verdiğin örnekten gidelim: Tarih öğretmeni olmak isteyene matematiğin getirisi var. Hiç çözmese olur mu, olmaz, barajı geçip bir yere gidemez; ama barajı geçmesine yetecek matematiği bilmeyeni zaten günlük hayatta karşımıza çıktığında "mala bak la, şunla şunu toplayamadı" veya "bi para hesabı yapamadı salak" diye nitelendiriyoruz. Ki bu söz konusu kişi matematiği fullese bile getirisi çok az, hedeflediği alana çok uzak çünkü.
Hani her şeyi tam bilmemiz gerekmeyip de yerine göre farklı farklı bir çok konuda az-çok bilgi sahibi olmamız gerekir ya, eğitim sistemi onu gayet güzel yapıyor. Senin gözün yüksektedir, "Atatürk Üniversitesi olmaz, Galatasaray Üniversitesi'ne gidecem ben" dersen mecbur her yerden kastıracaksın. Bunu yapan kişi de işte "ulan sınava girdik çıktık, o kadar matematik ezberledim, ee 90%'ı günlük hayatımda işe yaramıyor" deyip sisteme sövüyor.
Sadece işine yarayacak bilgilerle zirveye erişmek olsaydı, herkes aynı kefede olurdu. Farklı farklı bilgileri, yerine göre alakasız bilgileri işini görene kadar, köprüyü geçene kadar öğrenen zirveye oynuyor.
Her nimetin bir külfeti var ya, o gereksiz görülen matematik bilgileri de kişiyi Atatürk Üniversitesi yerine Galatasaray Üniversitesi'ne taşıyan basamak, külfet.
