Otizm/Asperger Teşhisleri Konuldu Doğru mu?

Uzaktan devam etmek istemiştim ama ailem şiddet uygulayınca mecbur yakından okulu liseyi bitirdim. Şimdi üniversite okuyorum. Açtığım konu 2-3 yıl öncesinin. Üniversite 2-3 hafta sonra bitiyor yani 1. Sınıfı tamamlamış oluyorum. Geriye sadece 2. Sınıf kalıyor. Üniversitemde staj zorunluluğu var staj yapmadan mezun olunamıyor ama ben ve diğer tüm öğrenciler staj bulamıyor çünkü kimse para vermek istemiyor. (Asgari ücretin üçte biri.) Parasız staj yapmaya razıyım diyorum haklı olarak yasalara aykırı para vermek zorunlu diyorlar.
Aileniz ne tür şiddet uyguluyor ? Psikolojik mi Fiziksel mi ?
 
Otizmin tedavisi olmadığı için, otizm ile yaşamayı öğrenmek zorundayım. Kendim gibi birisi olursa hayatımda benim açımdan çok iyi olur. Birbirimize katkı sağlar, birbirimize sahip çıkmayı öğreniriz. Hayatın içerisine iki manyak Aspergerli ve DEHB'li olarak atılırız. İkimizde hayal gücümüzü gerçeğe dönüştürürüz. Normal bir ilişki olmaz zaten, normallere göre "toksik" ilişki dedikleri türden bir ilişki olur ama böyle şeyler benim hoşuma gidiyor. Anlayın...
Hocam bende sizin yaşadıklarımızı yaşıyorum. Hiç arkadaşım olmadı. Hep ezildim hep itici ilan edildim. Ediliyorum halen. Kendi kendime
konuşup kendi iç dünyamı yaşıyorum. İç dünyamda ne hissedersem onu yaşıyorum. Kendimle oyunlar oynuyorum. Saklambaç, yakalambaç gibi. Cansız şeyleri canlı gibi düşünüyorum.
Bu daha saydıklarım. Daha sayamadığım o kadar şey var ki...
 
Hocam bende sizin yaşadıklarımızı yaşıyorum. Hiç arkadaşım olmadı. Hep ezildim hep itici ilan edildim. Ediliyorum halen. Kendi kendime
konuşup kendi iç dünyamı yaşıyorum. İç dünyamda ne hissedersem onu yaşıyorum. Kendimle oyunlar oynuyorum. Saklambaç, yakalambaç gibi. Cansız şeyleri canlı gibi düşünüyorum.
Bu daha saydıklarım. Daha sayamadığım o kadar şey var ki...
"Arkadaş" kavramı bana göre sayılı insanlarda var. Yani bazıları çıkarlar için arkadaş olur bazıları sahte arkadaş olur. En iyisi gerçekten tek yaşamak..
 
Hocam bende sizin yaşadıklarımızı yaşıyorum. Hiç arkadaşım olmadı. Hep ezildim hep itici ilan edildim. Ediliyorum halen. Kendi kendime
konuşup kendi iç dünyamı yaşıyorum. İç dünyamda ne hissedersem onu yaşıyorum. Kendimle oyunlar oynuyorum. Saklambaç, yakalambaç gibi. Cansız şeyleri canlı gibi düşünüyorum.
Bu daha saydıklarım. Daha sayamadığım o kadar şey var ki...
Kaç yaşındaydınız? Bu arada Asperger'inde kendi içlerinde şiddet seviyeleri vardır. Bunlar; Level 1, Level 2 ve Level 3 şeklinde anlatılıyor. Yabancı kaynaklardan bakmıştım. Tıpkı oyundaki level seviyesi gibi ama ciddi bir konu. Herkesin Asperger şiddeti aynı değildir. Ben mesela 15. yaşıma kadar çizgifilm karakterlerinin gerçek olduğuna fakat onların sadece başka bir boyutta olduklarına inanırdım. Hatta, burada kendimi gülünç duruma düşürmek gibi olmasın fakat Asperger sendromumu daha iyi bir şekilde açıklayacağını düşündüğüm için anlatmak istiyorum; 2015 Yılında, rus bir erkek vardı tabii ben daha ilk başlarda onun erkek ve insan olduğunu bilmiyordum. Evet, yanlış duymadınız "insan" olduğunu bilmiyordum. O zamanlar My Little Pony'e takıntım vardı ve kendisi, bir pony olduğunu iddia ederdi. Ben Derpy Hooves'ım derdi. Benle sevgili olurdu ve cinsel eylemlerde bulunmaya çalışırdı. Sonrasında ise; "Ben artık Doctor Hooves'ı seviyorum" demişti ve ben tuhaf bir şekilde acı çekip, ağlamıştım. Eninde sonunda erkek olduğunu ve insan olduğunu itiraf etmişti...
Bu arada hocam, 2010 yılında bana zaten Asperger tanısı konmuş ama babam gizlemiş benden bunu. Sanırım üzülmemi istemediği veya kendimi küçük görmemem için. Güncel raporum ise şöyle yani eski raporum istenmiş ve verilmişti. Sonra da gene üzerimde psikolojik testler yapıldı bu sene.

Rapor 2.png
 
Son düzenleme:
Kaç yaşındaydınız? Bu arada Asperger'inde kendi içlerinde şiddet seviyeleri vardır. Bunlar; Level 1, Level 2 ve Level 3 şeklinde anlatılıyor. Yabancı kaynaklardan bakmıştım. Tıpkı oyundaki level seviyesi gibi ama ciddi bir konu. Herkesin Asperger şiddeti aynı değildir. Ben mesela 15. yaşıma kadar çizgifilm karakterlerinin gerçek olduğuna fakat onların sadece başka bir boyutta olduklarına inanırdım. Hatta, burada kendimi gülünç duruma düşürmek gibi olmasın fakat Asperger sendromumu daha iyi bir şekilde açıklayacağını düşündüğüm için anlatmak istiyorum; 2015 Yılında, rus bir erkek vardı tabii ben daha ilk başlarda onun erkek ve insan olduğunu bilmiyordum. Evet, yanlış duymadınız "insan" olduğunu bilmiyordum. O zamanlar My Little Pony'e takıntım vardı ve kendisi, bir pony olduğunu iddia ederdi. Ben Derpy Hooves'ım derdi. Benle sevgili olurdu ve cinsel eylemlerde bulunmaya çalışırdı. Sonrasında ise; "Ben artık Doctor Hooves'ı seviyorum" demişti ve ben tuhaf bir şekilde acı çekip, ağlamıştım. Eninde sonunda erkek olduğunu ve insan olduğunu itiraf etmişti...
Bu arada hocam, 2010 yılında bana zaten Asperger tanısı konmuş ama babam gizlemiş benden bunu. Sanırım üzülmemi istemediği veya kendimi küçük görmemem için. Güncel raporum ise şöyle yani eski raporum istenmiş ve verilmişti. Sonra da gene üzerimde psikolojik testler yapıldı bu sene.

Eki Görüntüle 1399763
14 yaşındayım.
 
14 yaşındayım.
Genelde yaş büyüdükçe, otizminizi biraz daha kontrol altına alabilirsiniz diye düşünüyorum. Tabii herkes de durum biraz farklı olabilir. Ben sizin yaşlarınızdayken, acayip tuhaftım. Şu an neredeyse 23 yaşındayım ve uzun vaadede yaşadığım olumsuzluklar, acılar ve yaşımın ilerlemesi gibi faktörler beni biraz daha kontrollü biri yaptı. Ancak 2020 yılından beridir travma sonrası stres bozukluğu belirtileri taşıyorum. Bunun için de ayrıca psikiyatriye görünmeyi ve ilaç tedavisi almayı düşünüyorum. Concerta ve Lustral alabilirim muhtemelen.
14 yaşındayım.
Bu arada şimdiden size söylemek isterim ki internette çok fazla dolanmanızı önermem. Bende internet bağımlısıyım fakat bu aralar daha anonim takılmaya çalışıyorum. Discord dahil birçok hesaplarımı kapatmaya aldım. İnsanların bizlerin içini anlaması ve empati kurması gerçekten zor veya bunu sadece önemsemiyorlar. Öncelikle lütfen otizmin varsa bile kendini suçlama asla. Başkaları hakaret mi etti? Engeli bas geç. Hiç takmaman lazım böylelerini. Ben bunların acısını çok çektim ve bu aralar gerçek hayata odaklanmaya çalışıyorum. Ancak çok zorlanıyorum... İnternette ben çoğu kişiyle anlaşamadım. Algı sorunlarım, empati sorunlarım ve duygu eksikliklerim yüzünden, başıma hep sıkıntı çıktı. Yapılacak en iyi şey, gerçek hayatta kendimiz gibi arkadaşlar bulmaya çalışmak. Ben bu yaz yaşadığım bölgeden bir iş arayışında olacağım bu arada. Küçük işler olabilir.
Otizm Spektrum Bozukluğuna sahipseniz, sosyal medyada çok fazla yoğun bir şekilde insanlarla iletişim kurmak, bir süre sonra sizi yormaya başlar. Sizi manipüle edip, sizi kandırabilir, eğlenebilirler. Aman dikkat diyorum... Ben bunları yaşadım, siz de yaşamayın.
Aksi takdirde travma sonrası stres bozukluğu gibi daha da ciddi şeyler olabilir. Olmaması için, kendinizi güvence altına almanız önemli. Bende bunu bu aralar yapmaya çalışıyorum.
Daha henüz 14 yaşındasınız ve gelişim çağındasınız. Bu yaşlarda kendinize iyi bakmanızı öneriyorum.
Bu arada yürüyüş tarzım böyle genelde, tuhaf mı sizce? Natural me (Doğal halim)
Aileniz empati yeteneğinden yoksun sanırım.
Benimde babam empati kuramıyor benle, neyim olursa olsun, ne sorunlarım olursa olsun, bazen baskı kurar, sinirlenir. Ama yinede babamı seviyorum, o olmasaydı yaşayamazdım...
 
Son düzenleme:

Yeni konular

Geri
Yukarı