Oyun bağımlısıyım

Ailene baskıcı diyorsan, baskıcı aile görmemişsin. Adam gitmiş bilgisayar almış işte, daha ne yapacak?

Çok daha baskıcı aileler var haklısın. Sadece ruh halimin, planlarımın ve şu anki kararlarımın geleceğimi etkileyeceği fazla bariz. Bu konuda benden daha deneyimli ve bilgili olan insanlara danıştım burada bu yüzden.
 
Anlıyorum bu da kimine göre haklı bir bakış açısı. Ama sence de hislerimi ve hayallerimi çok göz ardı etmemiş misin bu yorumunda?
Dostum, sana şunu diyorum haklısın. Insanlar temelde aynı değildir. Herkesin farklı görüşü vardir. Ayni görüşü olsaydı, sence böyle bir dünya olur muydu?
İhtiyacın kadar dersini gördükten sonra oynunu oynayabilirsin. Gerçi elbette öğrenme kısmında asla bir duraklama olmaz. Öğrenme insanlık icin simdilik bence sonsuzdur.
Neyse işte, dersini yap sonra abartmadan oyununu oyna. Eğer oynamana izin vermezler ise konuş. Zaten olmazsa problem onlardadır.
 
Sen bir bağımlısın dostum. Ailen her şeyde haklı. Şu yazdığın cümlelere dön bak. "içeride oturamıyorum" diyorsun. Çok üzücü bir durum. Adına üzülüyorum. Bırakmalısın bu bilgisayarı.
Haklısın ama nasıl bırakacağım? Çok denedim olmuyor. Bağımlı birine bir şeyi bırak dersen ve o kişi de direk bırakırsa alışık olmadığı için çok zorlanmaz mı? Demeye çalıştığım şey şu dönemde eksiklerimi kapatmaya çalışırken bir yanda oyunu bırakmanın verdiği zorluklarla, ders çalışma isteğimin gelmemesiyle uğraşmam kendi bakış açımla 10. sınıf temelimin yok olacağı anlamına geliyor gibi görüyorum.
 
Haklısın ama nasıl bırakacağım? Çok denedim olmuyor. Bağımlı birine bir şeyi bırak dersen ve o kişi de direk bırakırsa alışık olmadığı için çok zorlanmaz mı? Demeye çalıştığım şey şu dönemde eksiklerimi kapatmaya çalışırken bir yanda oyunu bırakmanın verdiği zorluklarla, ders çalışma isteğimin gelmemesiyle uğraşmam kendi bakış açımla 10. sınıf temelimin yok olacağı anlamına geliyor gibi görüyorum.

Kaldır monitörü odandan. Ders çalış, dersin bitince içeri git otur. Gerekirse babanla dışarı çık dolaş, babanla haber izle, ailenle sohbet et. Kardeşin/abin/ablan varsa onunla oyna. Arkadaşlarınla dışarı çık dolaş. Eğlence bilgisayar demek değildir.
 
Dostum, sana şunu diyorum haklısın. Insanlar temelde aynı değildir. Herkesin farklı görüşü vardir. Ayni görüşü olsaydı, sence böyle bir dünya olur muydu?
İhtiyacın kadar dersini gördükten sonra oynunu oynayabilirsin. Gerçi elbette öğrenme kısmında asla bir duraklama olmaz. Öğrenme insanlık icin simdilik bence sonsuzdur.
Neyse işte, dersini yap sonra abartmadan oyununu oyna. Eğer oynamana izin vermezler ise konuş. Zaten olmazsa problem onlardadır.
İşte annem hiç oynamayacaksın deyince ve ben de söz verince, elim kolum bağlıymış gibi hissediyorum.
 
Bazıları
Haklısın ama nasıl bırakacağım? Çok denedim olmuyor. Bağımlı birine bir şeyi bırak dersen ve o kişi de direk bırakırsa alışık olmadığı için çok zorlanmaz mı? Demeye çalıştığım şey şu dönemde eksiklerimi kapatmaya çalışırken bir yanda oyunu bırakmanın verdiği zorluklarla, ders çalışma isteğimin gelmemesiyle uğraşmam kendi bakış açımla 10. sınıf temelimin yok olacağı anlamına geliyor gibi görüyorum.
Hiç bir zaman bence oyun kötü bir şey olmadi. Aksine hayal gücünü büyüten, büyütürken eğlendiren ayni zamanda üzen, gülümseten, şaşırtan ve korkutan bir şey olarak gördüm. Elbette abartmadan.
 
Kaldır monitörü odandan. Ders çalış, dersin bitince içeri git otur. Gerekirse babanla dışarı çık dolaş, babanla haber izle, ailenle sohbet et. Kardeşin/abin/ablan varsa onunla oyna. Arkadaşlarınla dışarı çık dolaş. Eğlence bilgisayar demek değildir.
Eğlendiğim tek şey bilgisayar değil ruhsuz değilim. Arkadaşlarımla dışarı çıktığım günler oyun oynamıyorum ama ders de çalışmıyorum. Tembel miyim, inek miyim, bağımlı mıyım, aptal mıyım belli değil. Resim de yapıyorum arada. Müziğe de ilgim var. Demeye çalıştığım şey oyun fazlaca hayatımın merkezinde, özellikle ders çalışma isteğimle orantılı.
 
Hocam benim şahsi görüşüm, hiçbir çocuğun zaten karşılıksız ders çalışmayacağı yönünde. Ders çalışmak için çalışan, ya abi sırf hoşuma gidiyor, saatlerce çalışmak istiyorum diyen bulamazsınız. Bulursanız da o sinir etmeye falan çalışıyordur, yalan dolandır, o kadar eminim. Bu sebeple bu konuda kendinizi suçlu hissetmeyin. Herkes bir şekilde o yollardan geçti; kimi PC, kimi telefon için, kimi geleceği için, kimi sırf ailesini mutlu etmek için.
Aileye gelecek olursak, insanın ailesi hassas bir mesele diye düşünüyorum. Ki gördüğüm kadarıyla siz de çok önemsiyorsunuz. O sebeple, madem onlar rahatsız hissediyor, belirli bir süre için fedakarlık yapmanın doğru olacağı görüşündeyim. Kendinizi garantiye aldığınızı hissettirdiğiniz an kimse size intervenienteist (müdahaleci) davranmayacak, müdahil olmayacaktır diye düşünüyorum. Sizin için de zor olacak, belki ikilemlerde kalacaksınız ama başarabileceğinize inanıyorum. Umarım bu meseleden sorunsuz sıyrılırsınız.
 
Öncelikle aynı durumladan geçmiş birisi olarak sana verebileceğim tek tavsiye,onlara bir şey kanıtlaman gerekiyor.Senin gibi olan çok insan var,becerin varsa zaten aralarından sıyrılırsın,yoksa kaderine küs.Oyun bağımlılığı zaten hepimizde var,ben üniye girdim hala kasıyorum,hatta semi-proyum diyebilirim.Bu iş sana bağlı,onlara git bir turnuvadan ödül aldım de önlerine koy,bu işin yolu budur.
 

Geri
Yukarı