Keşke daha fazla diyaloğa girip daha fazla düşüncelerimizi söyleseydik ama haklısınız eğer daha fazla uzatırsak konu anlamsız yerlere çarpacak ama ben 2 cümle söylemeden kapatamayacağım bu konuyu. Evet imkansız bir şey söylemediğinizi düşünüyor olabilirsiniz ama ülkenin bu durumu düşünüldüğünde bunlar ancak ve ancak sürrealist düşünceler olup asıl sizin kelimeleriniz anlamsız sözcük grupları durumuna düşer ama ben bunu sizin gibi söylemeyeceğim. Ben burada karamsarlık yapmadım. Ülkenin karanlık durumu göze alındığında her şeyi normalmiş gibi göstermek aslında tuhaf kaçar. Zaten benim söylediklerim karamsarlık değil ülkenin bu haliyle gidip gideceği noktadır. Aynı zamanda bu ülke de kim kime umut verebiliyor ki artık? Ülke de umut diye bir şey kaldı mı sizce? Aynı zamanda ifadelerimi anlamsız sözcük grubu olarak nitelendirmeniz demek düşüncelerime saygı duymadığınızı gösterir ve ben bu duruma çok üzülürüm. Çünkü bunca şeyi boş yere yazmış gibi olurum eğer düşüncelerime saygı duymazsanız. Herkes ister millete umut saçmayı ama ülkenin bu halinde mümkün değil böyle şeyler. Aslında hayal bile kuramıyoruz ülkenin bu durumunda... Her neyse yaşınıza hürmeten burada bırakıyorum... Umarım neden böyle olduğumu anlatabilmişimdir.
