Bu psikolojiye benzer bir gameer olarak on senedir FPS oyuncusuyum hatta oynamadığım oyun kalmadı konuşmayı fazla sevmem lakin para yönünden de problem olmuyor fakat bir gün Call of Duty Warzone oynarken bulunmuş olduğun durumdan çok rahatsız oldum ve birkaç gün düşündüm neden böyleyim diye cevabı şöyle buldum inançlı birisi olarak dünyaya bir defa geldim ikinci gelişim yok on yıldır oyun oynayan birisi olarak bu on yılda oyun bana ne kazandırdı cevap hiçbir şey tam aksine kişisel gelişim, zaman kaybı dünyanın her yerinde binlerce milyonlarca insanın problemleri hatta müslümanların yaşadığı sıkıntılar ailemle geçirmediğim zaman ailem öbür odada oturup çayla birlikte sohbet ederken ben yine öbür odada oyun oynuyorum misafir geliyor oyun oynuyorum hayatım oyun oyun oyun kendimi geliştiremedim dönemler mi desen her şeyin tek nedeni var sıkıldığım zaman oyun oynama. Bu cevabı bulduktan sonra bilgisayardaki bütün oyunları sildim kendime kitap aldım ve hayatıma aileme zaman ayırarak kendimi geliştirerek vatana millete ümmete hayırlı bir insan olmaya çalışmaya başladım. Sana tavsiye şöyle edebilirim ileride bir hayalin varsa ki olmasa bile önündeki en büyük engel oyundur insanı aptallaştırmaktan başka hiçbir şeye yaramaz hep öfkeli olursun canın sıkıldığında oyun oynamak istersin hatta sıkılırken bile oynarsın tembelleşirsin sürekli bilgisayar başında kalıp gözüne beynine bedenine zarar verirsin bunu kendim yaşadım böyle bir piskolojile ömür boyu yaşamak yerine bu saatten sonra ölürüm daha iyi.
Oyun keyif almak için oynanmıyor mu?
