Oyunu bitirdikten sonra yüzde oluşan küçük bir tebessüm

Witcher 1'de Grand Master'ı öldürdüğümüzde Grand Master'ın elinde Alvin'e verdiğimiz amuletin olduğunu gördükten sonra Alvin'in Grand Master olduğunu düşünmem oyunun içimde büyük bir boşluk bırakarak bitmesini sağlamıştı. Witcher 2'de de Letho'yu öldürmemek ve öldürmek arasında kalıp öldürmüştüm. Onu öldürmeyi seçmem, Witcher 2'nin de bir boşluk bırakarak bitmesini sağladı. Witcher 3'te ise cidden mutlu bir şekilde oyunu bitirdim. Harbiden Geralt üçlemesinin son oyunu gibi hissettirdi. Geralt artık hikâyesini tamamlamıştı. Tabii hâlâ o Grand Master olayını merak ediyorum.
 
Watch Dogs. Sevmeyeni çok olsa bile benim en sevdiklerim arasında ilk 3'e oynayacak kadar vardır belki. Araba sürüşünü kimse beğenmese bile ben çok severim. Büyük Potansiyeli vardı ama Ubisoft'un yaptıkları yüzünden potansiyelini kullanamadı. Keşke Aiden'ın hikayesi devam etse...
 
Watch Dogs. Sevmeyeni çok olsa bile benim en sevdiklerim arasında ilk 3'e oynayacak kadar vardır belki. Araba sürüşünü kimse beğenmese bile ben çok severim. Büyük Potansiyeli vardı ama Ubisoft'un yaptıkları yüzünden potansiyelini kullanamadı. Keşke Aiden'ın hikayesi devam etse...
Piyasa için değişik bir tarzla çıktı ve bende çok severim. Keşke başka firmada olsaydı. Çok gelişirdi.
 
Az önce The Walking Dead: The final season oyununu bitirdim ağlamak istedim ama duygulanmadım sizin sayenizde yaptıklarımı hatırladım ve beni duygulandırdınız teşekkür ederim. Kısa da sürse yaptıklarımı hatırlattı ve resmen o oyunu tarif ettiniz tekrardan teşekkürler.
 
Uzun zamandır hikayeli bir oyun bitiremedim. Sanırım en son geçmişi yad etmek için GTA Vice City i tekrardan oynayıp bitirmiştim. Oyunu ilk kez bitirdiğim zamanki hislerimi anımsayamıyorum ama en son oyunu 1 gün içinde %100 e yakın bir oranda bitirince kendimle gurur duyup hey gidi günler diyip haklı bir gülümseme ile belki de çoğumuzun yaptığı gibi oyun dünyasında birkaç saat daha amaçsızca vakit geçirmiştim.

Uzun bir süre zevk alarak oyun oynayabileceğim bir bilgisayarım olmadığı için mecburen Hikayeli oyunları internet kafelerde oynamaya çalıştım ama save dosyalarımı saklayamadığımdan dolayı aynı görevleri baştan tekrar tekrar yapmaktan sıkılıp arkadaşların ısrarı ile online ya da Lan bağlantı ile oynanan oyunlara yönelmiştim.
Bir gün bilgisayar aldığımda ben bu oyunları oynarım dediğim için YouTube da ya da Twitch'te bu oyunlara dair içerikleri izlememiştim. Hep kendim görüp öğrenmek istemiştim

Ve yıllar sonra artık güzel bir sisteme sahibim ama hala güncel ya da eskiden oynayamadığım hikayeli oyunlardan 1 tanesini bile bitiremedim. Nedendir bilmiyorum ama oyun oynarken eskiden olduğu gibi kendimi oyunun içinde hissedemiyorum ve kendimi oyundaki görev akışına bırakamıyorum bir türlü. Uzun süre uykusuz kalmak pahasına oyun oynayan ben 1-2 saat sonra sıkılıyorum. Belki online oyunların getirdiği kötü bir alışkanlıktır bilemiyorum. Umarım zamanla bu durum değişir.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı