Okuldan platonik aşık olduğum kızı aylarca bekledim. Bu süreç 7 aylık ve dilimlere ayrılan bir süreç. 4 ay platonik geçirdikten sonra ilanı aşk ettim ama kız benim adımı bile bilmiyorken. Tabii ki isteğim sonuçsuz kaldı. Sonraki 3 ay içerisinde ilk 2 ay onu rahatsız etmeden izlemeye devam ettim. Okula giriş saatlerini ezberlemiştim, ders programını, ders hocalarını... Molalarda nerelere gittiğini bile sırasıyla biliyordum. O gülünce bende gülüyordum, gözleri beni görmesede onlarada aşık olmuştum. Ve sevgili olmadan önceki 1 ayımız. Beni gözetliyor, naz yapıyordu. Bunca ay yakın olmamasının sebebini benim eski "kanı hızlı" olmama verdim. Çünkü partnerim, eski sevgilimi ondan ayrıldım diye ağlarken görmüş, teselli etmişti. Kim böyle bir erkeğe rahat davranabilirki? Bunca süre vazgeçmeyince anladı sanırım ona sadık birisi olabileceğimi. Konuşmaya başladık, hep sohbet ettik. Sonrada çıkma teklifi ettim. Dünden hazır gibi kabul etti. Benimle neden sevgili olduğunu sorarsanız emin bir şekilde cevap verebilirim. Verdiğim ilgi, sarf ettiğim süre, sempatiklik, komiklik ve az da olsa dış görünüş. Sonra ben ona hem baba, hem anne, hem de dost oldum. Her geçen gün daha da bağlandı. Durmadan "beni seviyor musun, beni bırakmazsın öyle değil mi?" demeye başladı. Çok hoşuma gidiyordu ve gitmektede. Telefonumdan video gösterirken birdenbire sarıldı, omzuma yaslandı. Domates gibi olmuştum. Öyle gelişti her şey ve şu an çok mutluyuz. Tek sıkıntımız bazen takıldığımız sorunlar, sinirimizi bozan davranışlar. Benim bir kız arkadaşı edinmem veya onun erkek arkadaşı edinmesi gibi. İkimizde istemiyoruz zaten. Asıl soruya gelecek olursam değerli arkadaşlar. Böyle bir sevgiyi unutabilir mi? Ayrılabilir mi benden? Başka birisi çıkar mı karşısına benden daha iyi bulduğu, onla olmak istediği? (durmadan gelecekle alakalı hayaller kurarız, evlilik, çocuk vs. ilişkimiz 5 aylık. )