Arkadaşlar merhaba. Hiçbir şekilde mutlu olamıyorum. Evet, herkes mutsuz olur ama benimki farklı mutsuzluk. Yataktan kalkıp hayata devam etme gereği duymadım ve doktora gittim. 2 tane ilaç yazdılar. 1 buçuk aydır kullanıyorum, fazla etki bulmadım. Ne zaman etki gösterir acaba? Sadece ilaca güvenmiyorum tabii ki, doktorun diğer dediklerini yapıyorum.
Psikiyatrik ilaç kullanımı ile mutlu olmaya çalışman oldukça mantıksız. Bu ilaçlar seni düzeltmez, anı kurtarır sadece. Eğer bu ilaçları uzun süre kullanıp kesersen, eski halinin 5 katı kadar kötü olacaksın emin ol. Bu ilaçları doktorlar artık her önüne gelene şeker veriyormuş gibi vermeye başladı ve bu çok yanlış bir şey. Bu ilaçlar sadece önüne geçilemeyen panik atak krizleri, ileri seviye Okb takıntıları ve major depresiflere verilmesi gereken ilaçlardır, ayrıca bu saydıklarıma verilirken bile dozaj kontrolü ile yavaş yavaş bitirilmesi gerekir. Yeni çağda insanlar artık hiç bir şeye tahammül edemiyor mutsuz olduğu, sıkıntıda olduğu an direk ilaca sarılıyor. İlaç ne yapıyor ? O an ki beyinde ki endorfin, serotonin, dopamin gibi hormonların ayarlarıyla oynayarak anlık duygu değişikliği, bir mutluluk getiriyor. Bunun alkolden vs pek farkı yok, tek farkı daha dozajlı olup yavaş yavaş işlemesi. Bu konuda benim düşüncem şu şekilde; eğer bir psikolojik problemi ne olursa olsun kafanıza takmayıp mutsuzda olsanız hatta ölücekmiş gibi hissetseniz bile günlük yaşantınıza devam ettikten sonra yaşayabiliyorsanız, ilaç kullanmamalısınız. Yok ama ben öyle hissetmiyorum, hiç keyif alamıyorum, mahvoluyorum şöyleyim böyleyim dediğinizi duyar gibiyim vereceğim cevap; mahvolun. Yeter ki kendi psikolojiniz, beyniniz sizi yönlendirsin. Dışarıdan gelen bir etki ile kafa yapımın değişmesi yerine beynimin kendi kendini sıkıntıya sokmasını tercih ederim. Bu şekilde ilerlediğim için büyük bir Okb hastalığını yendim. Evet zamanında çok büyük bir okb dönemi geçirdim az değildi yaklaşık 7-8 sene çok hard zamanlardı ve hala daha hafiften var tam anlamıyla geçmedi, geçmeyecektir de. Baya illet bi psikolojik hastalıktır kendisi bütün kafanızı meşgul eder, mutlu anlarınızda, dikkat gerektirecek anlarda sizi çok pis sıkıntıya sokar. Ben baya üst evresindeydim fakat hiç bir zaman psikiyatriye gitmedim çünkü ilaç verilip yollanacağımı biliyordum. Yukarıda anlattığım mantıkla çözdüm. Sallamadım, üstüne gittim. Misal o gün mutsuzsan daha da üstüne git aklından de ki daha ne kadar mutsuz olabilirim ? olursam olayım bir şey fark etmez zaten dipteyim. Yarın, öbür ki gün, ondan sonra ki gün yine mutsuz olursam diye kaygı oluşursa üstüne gidip evet ömrümün sonuna kadar mutsuz olabilirim buda benim yaşantım. Herkesin aynı olmak zorunda değil herkes birbirinden farklıdır deyip üstünü kapattığınız an emin olun anlamadan bitecektir.
Edit1: ayrıca bir şeyi atlamışım. Beyninizi sürekli meşgul edeceksiniz. Bahsettiğim psikolojik rahatsızlığı atlatmamda büyük bir yeri vardır. Kafanızı sürekli bir şeyler ile meşgul ederseniz beyin bu sıkıntıyı oluşturacak zamanı bulamıyor emin olun. Sürekli bir şeyler okuyun, mesleğiniz veya ilgilendiğiniz hobileriniz de sürekli ilerlemeye çalışın. Alakanız olmayan şeyler olsa bile bilgi ile doldurmaya çalışın kendinizi. Bu sizi hem bilgili, başarılı biri yapar hem de uzun vadede sıkıntılarınızdan kurtarır.
