Psikolojim bozuldu

EmreLds

Kilopat
Katılım
27 Mart 2019
Mesajlar
8.086
Makaleler
5
Çözümler
20
Arkadaşlar merhaba, son günlerde cidden psikolojim bozuldu amcamı kaybettim, üstüne de yıllardır beslediğim muhabbet kuşumu ve yani bu 2 ölüm peş peşe olunca cidden moralim bozuldu. Aslında bir psikologa görünmek istiyorum ama gitmeden size de bir danışayım eskiden böyle olunca 1-2 el DotA atardım moralim yerine gelirdi şimdi oda moralimi düzeltmiyor. Açıkçası psikologa da görünmek istemiyorum sonuçta bunlar para :/ Neyse ciddi olmak gerekirse moralim sıfır birkaç kez amcama ağladım, hallen ağlamak istiyorum, moralimi artıracak ne önerirsiniz?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Arkadaşlar merhaba, son günlerde cidden psikolojim bozuldu amcamı kaybettim, üstüne de yıllardır beslediğim muhabbet kuşumu ve yani bu 2 ölüm peş peşe olunca cidden moralim bozuldu. Aslında bir psikologa görünmek istiyorum ama gitmeden size de bir danışayım eskiden böyle olunca 1-2 el DotA atardım moralim yerine gelirdi şimdi oda moralimi düzeltmiyor. Açıkçası psikologa da görünmek istemiyorum sonuçta bunlar para :/ Neyse ciddi olmak gerekirse moralim sıfır birkaç kez amcama ağladım, hallen ağlamak istiyorum, moralimi artıracak ne önerirsiniz?
Başın sağ olsun kardeşim ne diyeyeyim. Acısı geçer elbet, canını sıkmamaya bak. Fani dünya sonuçta :(
 
Her canlı ölümü tadacaktır, öncelikle başınız sağ olsun. Sağ olanlarla birlikte olmanıza bakın, aileden birisiyle konuşmak iyi gelebilir. Bütçeni çok etkilemeyecekse psikolog daha iyi bir çözüm olabilir.
 
Basiniz sag olsun.

Kimsenin moralinizi düzeltebilecegini sanmiyorum sahsen. Zaman her seyin ilacidir, o yüzden zamana birakin. Baska seylerle mesgul olmaya calisin. Yalniz basina kalmayin, yoksa sorunlarla daha cok bogusursunuz.

halen ağlamak istiyorum

Aglayin. Ciddiyim.

Aglamak insani rahatlatiyor ve bayagi bir yük kalkiyor üzerinizden.
 
Başın sağ olsun.

Kardeşim böyle şeylerde psikolojin neden bozuldu ki senin? Yani hayat bu, herkes sonsuza kadar yaşayacak diye birşey yok ne yapalım. Birgün annen ve babanda ölecek ki Allah göstermesin ömürleri uzun olsun, onlar öldüğünde o zaman sen direk tımarhanelik olursun şimdi böyleysen. İşte ben bu yüzden hayvan beslemeyi istemiyorum, çok severim çok bağlanırım ama birgün ölürse çok üzülürüm. Ağlamak insanı rahatlatıyor gerçekten, ağla eğer ağlamak istiyorsan. Burda psikologa gitmeni gerektirecek bir durum yok yani bence kendini kandırma. Evet çok ağır birşey yakınını kaybetmek, ben bu acıyı hiç yaşamadım ve inşallahta yaşamam, ama yani psikolojini bozacak birşey değil kardeşim bir yakınının ölmesi. Evet çok ağır, evet çok acı verici ama yani ölenle ölünmüyor yapacak birşey yok. Artık yapacağın şey amcanın yasını tutmak, mezarına gitmek, onun için dua etmek. Hayatın kanunu bu yani. Doğarsın, büyürsün, yaşarsın ve ölürsün.
 
Başınız sağolsun. Bazen olumsuz şeyler üst üste gelebiliyor. Bence bir süre daha bekleyin. Eğer psikolojiniz hâlâ düzelmezse o zaman destek alırsınız.
 
Evet çok ağır birşey yakınını kaybetmek, ben bu acıyı hiç yaşamadım ve inşallahta yaşamam, ama yani psikolojini bozacak birşey değil kardeşim bir yakınının ölmesi
Başına gelmediyse nereden biliyorsun psikolojisini bozmayacağını?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
İşin epik kısmı aradan 1.5 sene geçmiş bir konuyu neden hortlatma gereği duydun.

Cevaplayayım:

Ölüm hayatın bir gerçeği ve parçası. Bunu aklı selim olan herkes bilir. Yani bir yakının ölmüş olması çok çıt kırıldım birisi değilsen psikolojini bozacak kadar üzmez seni. Evet çok üzülürsün, ama seni tırlatacak kadar üzmez. Bu lafımı çarpıtmaya çalışmazsın umarım. Aylarca unutamazsın, sürekli aklına gelir, mezarına gidersin, aklına her geldiğinde uzun saatler ağlarsın ama zamanla alışırsın. Unutamazsın o kişinin öldüğünü, sadece öldüğünü kabullenmiş olursun o geçen zaman içinde.

Yani konu sahibi arkadaşın çifte ölüm yaşaması onu çok derinden üzdüğü için psikolojim bozuldu olarak nitelendirmiş durumu, sanırım bende öyle yazardım onun yerinde olsam, daha doğrusu herkes öyle yazardı.

Demek istediğim şey, insanlar bu tür çok ağır durumlar yaşadıklarında direkt psikolojim bozuldu diyor, çünkü hayattaki en ağır hayatı kendileri yaşıyormuş gibi geliyor onlara o an. Bu durumu her insan en az bir kere yaşar hayatında.

Her ne kadar aile ferdim olmasa da çok yakın bir arkadaşımı kaybettim geçen yıl, sömestr tatiline girmeden önce karne aldığımız gün gördüm onu, nereden bilebilirdim ki onu o gün meğer son kez görmüşüm. Ölüm haberini aldığımda şok oldum, intihar etmiş kız, başından silahla vurmuş kendini. Halbuki cıvıl cıvıl bir kızdı, intiharla yakından uzaktan alakası olamazdı, otopsi raporuyla intihar olduğu kesinleşince ayrı kahroldum zaten. Bende o zamanlar psikolojim bozuldu diyordum, kendime sürekli kalıplar buluyordum buna benzer yaşadığım acı yüzünden, ama zamanla alıştım onun öldüğüne. Çok zor oldu ama alıştım. Rüyamda onu yüzlerce kez gördüm, uyandığımda rüya olduğunu anladığımda ise paramparça oldum. Aradan tam 1 yıl ve 5 ay geçmiş, hala bazen aklıma geliyor ve üzülüyorum ama yapabileceğim tek şey onun için bir fatiha okumak oluyor.

Konu sahibi arkadaş tekrar başın sağolsun, sana bildirim gitmiştir kesin. Belki tam unutmuşken tekrar aklına geldi amcan bu konu yüzünden özür dilerim.

Forum içerisinde konuşurken de mümkünse öyle çıkışma abicim, iyi forumlar.
 
Çok büyük acı, ağla bence tutma kendini, kafanı dağıtacak bir şeyler bulmaya çalış uzun soluklu bir dizi ve ya oyuna başla. Söylediklerim belki bazılarınıza saçma gelecek biliyorum ama gerçekten yapacak bir şey yok kafanı dağıt, derdini arkadaşlarınla paylaş. Gerçekten üzüldüm.

EDİT: Yeni fark ettim eski konu olduğunu umarım iyisindir.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı