Merhaba arkadaşlar uzun zamandır (4 yıl) bu oyunun bir incelemesini yapmak ve başkaları ile konuşmak istedim ama eskiden oyunlara karşı yeteneğim yoktu. Bugün ise karşınızda bu oyunu bitirmiş ve incelemeye hazır bir halde duruyorum. E daha ne bekliyoruz? Hadi başlayalım!
Hikaye
Normalde bu bölüme girmeyi bile düşünmüyordum ama yine de bir hikayesi var. Küçük bir şey ama. Hatta kısaca özet geçeyim: Bir zamanlar Cuphead ve Mugman diye iki kardeş varmış. Bir gün kumarhaneye gitmişler ve kazandıkça kazanmışlar, ama sonra şeytan gelmiş ve demiş ki: "Bir kere daha kazanın, kumarhanem sizindir, kaybederseniz canınızı alırım!" sonra bunlar da sallayıp kaybediyorlar ve istemeden şeytan için çalışmaya başlıyorlar. Bu kadardı. Nasıl sizce? Bence çok yaratıcı ve uzun. Şaka bir yana hikaye sadece başlangıcı bir şekilde bağlamak için bir köprü görevi görüyor. Eğer hikaye olmasaydı "İki tane kap adam şeytana hizmet ediyor? Ne alaka? Bunlar nasıl bir araya geldi?" gibi soruların sayısı milyonları bulurdu.
Müzik ve Bölüm Tasarımları
Gerçekten oyun ile alakalı en sevdiğim iki şey bu. Bölümler gerçekten yaratıcı, Müzik tasarımları da aynı şekilde. Mesela bir bölüme girdiğinizde "Ya yine mi aynı bölüm?" diye bir şey söyleyemiyorsunuz çünkü bölümler birbirinden çok farklı tasarım manasında. Ve o kadar oyuncu (nasıl oynayacağı ile alakalı) özgür bırakılmış ki Boss ile dövüşmediğiniz bütün bölümlerde yaratıklara vurmadan geçebilme gibi bir opsiyonunuz var. Müzik konusuna girmiyorum çünkü sadece 3 şarkı (biri telefon zil sesim) her şeyi açıklıyor bana göre.
Gel gelelim en uzun olacak bölüme; Oynanış
Evet. Cuphead'in oynanışı aslında basit mekaniklere dayanıyor. Ama Cuphead o basit mekanikleri gerçekten zorluk ile harmanlamış. Ama bu noktaya kadar hep övdüm, Şimdi biraz gömeyim. Bana şu uçak bölümlerinin tasarımcısını getirin! Merak etmeyin zarar vermeyeceğim! Arkadaş bir oyunun uçak bölümleri bu kadar mı sıkıntılı olur? Buradaki zorluk yerde savaştığımız gibi değil. Hep havada bir şeylerden sıyrılmak zorunda kalıyoruz ve bu ucuz bir numara. Ben de bilirim adamı bir yere sıkıştırıp zorunlu hasar vermeyi. Gerçekten bazı yerlerde uçak bölümleri bilerek sizi öyle bir pozisyona sokuyor ki hasar vermeden oradan çıkmak direkt imkansız. Ha bu arada olay hasar almakla da bitmiyor. Her saniye ekrana bir şey daha geliyor ve bu oyunu gereksiz karmaşıklaştırıyor. Tamam anladık kardeşim zorunlu hasar alacağım!
Neyse uçak bölümlerini yeterince gömdüysek yer bosslarına geçelim. Öncelikle oyunun oynayış için iki temel mekaniği var. Biri ateş etmek, Diğeri de Parry yapmak. "Parry nasıl yapılıyor" derseniz; Eğer havada bir kere daha zıplama tuşuna basıp PEMBE bir nesneye değerseniz havada sekiyorsunuz ve size fazladan bir yetenek barı veriyor.
"E yetenek barı ne?" derseniz: Adamlara veya yaratıklara vurdukça can barınızın yanında iskambil kağıtları çıkıyorsa yetenek barınız dolmaya başlıyor demektir. 1 yetenek barı kullanımı silahınızın daha güçlü bir versiyonunu fırlatıyor bir seferlik. Ama eğer 5 tane birikirse ve sizin ultiniz varsa (Eğer ultiniz yoksa daha güçlü atıyorsunuz az önce dediğim gibi) Adama hasar vururken ölümsüz olabilirsin, Hasar vurmadan daha uzun süre ölümsüz olabilirsin veya direkt ölümsüz olmayıp adama çok hasar vurabilirsin. Bu ultiler ise her şehirde 1 tane müze var. Oralardan çıkıyor.
Oyunun oynanışı direkt mükemmel az önce söylediğim gibi. Böyle mekanikleri ve görselliği zorluk ile harmanlamak çok iyi bir fikir (Uçak bölümleri için değil. Daha çok uğraşılabilirmiş onlarla.)
Boss Tasarımları
Burayı oynanış veya bölüm tasarımından ayrı bir yerde ele almamın sebebi bossların cidden yaratıcı bir şekilde yapılmasıdır. Her boss gerçekten komik ve ilgi çekici yaratılmış. Gerçekten mesela bir boss yendiğinizde "Sonunda!" dedirtir veya sadece tebessüm ettirir komikliği ile. Ama genel olarak "Sonunda!" dedirtir çünkü o zorluğu geçmek... Anlatamam. Mükemmel bir hissiyat. Benim en sevdiğim Boss savaşı ise King Dice.
F/P Bir oyun mu? Alınır mı?
Arkadaşlar oyuna indirim dönemlerindeyken kafa atın direkt. Kesinlikle öneririm. Ama oyunu oynadıktan sonra sinirli, takıntılı ama sabırlı olabilirsiniz. Sonuçlarından asla sorumluluk kabul etmiyorum. Eğer arkadaşınız varsa oyun daha da eğlenceli oluyor ama benim oynayabilecek sadece kardeşim vardı o da sıkıldığından dolayı çok bir şey yapamadım.
Evet ilk oyun incelememin sonuna gelmiş bulunuyorum. Eksik gördüğünüz veya geliştirebileceğim yerleri lütfen eleştiriniz.
Bir sonraki incelenecek oyun: Shovel Knight Specter Of Torment. Beklemede kalın. Hoşça kalın!
Hikaye
Normalde bu bölüme girmeyi bile düşünmüyordum ama yine de bir hikayesi var. Küçük bir şey ama. Hatta kısaca özet geçeyim: Bir zamanlar Cuphead ve Mugman diye iki kardeş varmış. Bir gün kumarhaneye gitmişler ve kazandıkça kazanmışlar, ama sonra şeytan gelmiş ve demiş ki: "Bir kere daha kazanın, kumarhanem sizindir, kaybederseniz canınızı alırım!" sonra bunlar da sallayıp kaybediyorlar ve istemeden şeytan için çalışmaya başlıyorlar. Bu kadardı. Nasıl sizce? Bence çok yaratıcı ve uzun. Şaka bir yana hikaye sadece başlangıcı bir şekilde bağlamak için bir köprü görevi görüyor. Eğer hikaye olmasaydı "İki tane kap adam şeytana hizmet ediyor? Ne alaka? Bunlar nasıl bir araya geldi?" gibi soruların sayısı milyonları bulurdu.
Gerçekten oyun ile alakalı en sevdiğim iki şey bu. Bölümler gerçekten yaratıcı, Müzik tasarımları da aynı şekilde. Mesela bir bölüme girdiğinizde "Ya yine mi aynı bölüm?" diye bir şey söyleyemiyorsunuz çünkü bölümler birbirinden çok farklı tasarım manasında. Ve o kadar oyuncu (nasıl oynayacağı ile alakalı) özgür bırakılmış ki Boss ile dövüşmediğiniz bütün bölümlerde yaratıklara vurmadan geçebilme gibi bir opsiyonunuz var. Müzik konusuna girmiyorum çünkü sadece 3 şarkı (biri telefon zil sesim) her şeyi açıklıyor bana göre.
Evet. Cuphead'in oynanışı aslında basit mekaniklere dayanıyor. Ama Cuphead o basit mekanikleri gerçekten zorluk ile harmanlamış. Ama bu noktaya kadar hep övdüm, Şimdi biraz gömeyim. Bana şu uçak bölümlerinin tasarımcısını getirin! Merak etmeyin zarar vermeyeceğim! Arkadaş bir oyunun uçak bölümleri bu kadar mı sıkıntılı olur? Buradaki zorluk yerde savaştığımız gibi değil. Hep havada bir şeylerden sıyrılmak zorunda kalıyoruz ve bu ucuz bir numara. Ben de bilirim adamı bir yere sıkıştırıp zorunlu hasar vermeyi. Gerçekten bazı yerlerde uçak bölümleri bilerek sizi öyle bir pozisyona sokuyor ki hasar vermeden oradan çıkmak direkt imkansız. Ha bu arada olay hasar almakla da bitmiyor. Her saniye ekrana bir şey daha geliyor ve bu oyunu gereksiz karmaşıklaştırıyor. Tamam anladık kardeşim zorunlu hasar alacağım!
Neyse uçak bölümlerini yeterince gömdüysek yer bosslarına geçelim. Öncelikle oyunun oynayış için iki temel mekaniği var. Biri ateş etmek, Diğeri de Parry yapmak. "Parry nasıl yapılıyor" derseniz; Eğer havada bir kere daha zıplama tuşuna basıp PEMBE bir nesneye değerseniz havada sekiyorsunuz ve size fazladan bir yetenek barı veriyor.
Oyunun oynanışı direkt mükemmel az önce söylediğim gibi. Böyle mekanikleri ve görselliği zorluk ile harmanlamak çok iyi bir fikir (Uçak bölümleri için değil. Daha çok uğraşılabilirmiş onlarla.)
Boss Tasarımları
Burayı oynanış veya bölüm tasarımından ayrı bir yerde ele almamın sebebi bossların cidden yaratıcı bir şekilde yapılmasıdır. Her boss gerçekten komik ve ilgi çekici yaratılmış. Gerçekten mesela bir boss yendiğinizde "Sonunda!" dedirtir veya sadece tebessüm ettirir komikliği ile. Ama genel olarak "Sonunda!" dedirtir çünkü o zorluğu geçmek... Anlatamam. Mükemmel bir hissiyat. Benim en sevdiğim Boss savaşı ise King Dice.
F/P Bir oyun mu? Alınır mı?
Arkadaşlar oyuna indirim dönemlerindeyken kafa atın direkt. Kesinlikle öneririm. Ama oyunu oynadıktan sonra sinirli, takıntılı ama sabırlı olabilirsiniz. Sonuçlarından asla sorumluluk kabul etmiyorum. Eğer arkadaşınız varsa oyun daha da eğlenceli oluyor ama benim oynayabilecek sadece kardeşim vardı o da sıkıldığından dolayı çok bir şey yapamadım.
Evet ilk oyun incelememin sonuna gelmiş bulunuyorum. Eksik gördüğünüz veya geliştirebileceğim yerleri lütfen eleştiriniz.
Bir sonraki incelenecek oyun: Shovel Knight Specter Of Torment. Beklemede kalın. Hoşça kalın!
