Ben sürekli sevdiğim insanları kaybedeceğim korkusuyla yaşıyorum, ortada herhangi bir sebep olmasa bile o kişilere zarar geleceğini düşünüyorum ve çok üzülüyorum. Ayrıca eski sevgilime aşırı takıntılıyım, açıkçası güzelliği vs umurumda değil, onu düşününce içimde bir hüzün oluşuyor. Onu hep eşim olarak hayal ediyordum, belki temel sebebi budur. Açıkçası bende hastalık seviyesinde bir sahiplenme duygusu var. Bir diğeri ise hayvanları çok sevdiğim için onlara zarar verildiğini görünce kötü hissediyorum. Takıntılarım hastalık derecesinde ve bu takıntılar beni psikolojik olarak çok kötü etkiliyor. Diğer tuhaf takıntılarımdan biri ise bazen her şeyden iğreniyor olmam. Bazen bir an geliyor, insanların gözüne, göz kapağına veya suratının herhangi bir yerine baktığımda bir tiksinti oluşuyor. Özellikle parlak göz kapağı görünce veya makyajlı surat görünce kusasım geliyor. Bazen iğrenmeye dayalı bir yerlerimin acıdığını hissediyorum. Daha önce psikoloğa gittim ancak faydası dokunmadı. Bunların genetik olduğunu düşünüyorum. Ancak bendeki sorunun ne olduğunu hala çözebilmiş değilim. Bendeki problem nedir ? Sosyal ortamlara da katılıyorum ancak ya aşırı aktif oluyorum insanlar benden bunalıyor yada ben aşırı derecede sıkılıp kendi içime kapanıp ayrı bir dünyaya gidiyorum. Beni sadece aşırı karamsar insanlar anlıyor, genelde insanlar beni hep umursamaz, deli, dalgacı ve duygusuz biri olarak görüyor. Ancak ben öyle değilim, ben sadece her zaman ve her şeye rağmen mutlu olabilen optimist insanlara özeniyorum ancak içimde her gün kıyamet kopuyor. Her gece sabahlıyorum, çoğu zaman kulaklığı takıp saatlerce müzik dinleyesim geliyor.(Sözsüz müzikler) Hikaye yazmaktan yaratıcı aktivitelerle uğraşmaktan zevk alıyorum. Huzurlu olmak için sadece hayal kuruyorum. Bu açtığım kaçıncı konu bilmiyorum, belki önerdiğiniz forum siteleri olur. Kesinlikle eleştiriye açık değilim, muhalif istemiyorum çünkü benim derdim bana yetiyor. Bana muhalefet olacak insanlara değil yardımcı olacak insanlara ihtiyacım var. İnsanları klavye üzerinden yargılayan çok insan var ancak bu basit, mantıksız bir tavır. Linç kültürünün bir özeti olarak ise arkasından bir çok kişi gelir ve o kişiler de muhalif kesilir.
Son düzenleme:
