Nereden başlasam bilemiyorum ama canımdan çok sevdiğim kızla bugün ayrıldım. Ama bugüne özel olarak üzülmüyorum. Çünkü bir haftadır çok çabaladım, eskisi gibi oluruz diye. O ise ayrılığı benden bir hafta önceden düşünmeye başlamış. Bu geçen sürede bir türlü kabullenemedim ve her gece uzun paragraflar yazdım. Beni hep belirsizlikte bıraktı. “konuşuruz sonra,” dedi. Konuştuk da... Ama sonunda yine istemediğini söyledi. Bu geçen bir haftada adeta heba oldum. Beş kilo verdim, kendimi alkole verdim.
İkimizin de ilk ilişkisiydi. Bu süreçte yapmadığım şey kalmadı ama sonuçta beni istemediğini öğrendim. Ayrılma sebebimiz de şu: Annesi ciddi şekilde hastaydı ve sevgilim ona bakıyordu. Tam o dönemde ben, içimde bir aydır tuttuğum bir konuyu açtım (ne olduğunu boş verin). Belki de zamanı değildi, evet. Ama çok merak ettiğim için sordum. Aslında çok basit bir soruydu. Cevabını aldım ama cevaba bir türlü anlam veremedim. (inanmadım demiyorum ama O, inanmadığımı düşündü.)
O gün yaşananlardan sonra bana karşı soğuk davranmaya başladı. Oysabilir ki biri bana soğuk davranınca ben kötü olurum. “bir gün yapar, sonra düzelir,” dedim. Ama üç gün boyunca soğuk davrandı. Bu da beni sinirlendirdi ister istemez. Ve işte olaylar burada büyüdü.
Sinirliyken söylenmemesi gereken bazı şeyler söyledim. Çok ağır küfürler değildi ama kalbini kırabilecek “saygısız” gibi sözcükler kullandım. O da bu olaydan sonra beni affetmedi. “sen hep böylesin, her şeyi içinde tutup birden patlıyorsun,” dedi. “bunu bir daha yaşamak istemiyorum. Senin karakterin bana ters geliyor,” diyerek ayrıldı.
Oysa ben hatamı anladım. Bu karakter özelliğimi gerçekten sorguladım ve kafamda çözdüm. Şans verseydi, tekrar eskisi gibi olurduk. Ama O, buna inanmadı. “tekrar yaparsın,” dedi. İnanın, bu durumu kabullenemiyorum. Başka bir sebep olsa, belki sineye çekerim.
Bu arada, annesi hastayken yanında olmak yerine köstek oldum. Neden böyle davrandım bilmiyorum. Bazı şeyleri istemeden yaptım sanki.
Şimdi dostlar, tek bir sorum var: Sizce tekrar barışma ihtimalimiz var mı? Gerçekten affedemediğini ama hâlâ sevdiğini söyledi. Ben de hâlâ umutla bekliyorum. Yaz mevsimini onunla geçirmek istiyorum. Haziran başında balomuz var. Sizce gelir mi? Bir barış olur mu?
İkimizin de ilk ilişkisiydi. Bu süreçte yapmadığım şey kalmadı ama sonuçta beni istemediğini öğrendim. Ayrılma sebebimiz de şu: Annesi ciddi şekilde hastaydı ve sevgilim ona bakıyordu. Tam o dönemde ben, içimde bir aydır tuttuğum bir konuyu açtım (ne olduğunu boş verin). Belki de zamanı değildi, evet. Ama çok merak ettiğim için sordum. Aslında çok basit bir soruydu. Cevabını aldım ama cevaba bir türlü anlam veremedim. (inanmadım demiyorum ama O, inanmadığımı düşündü.)
O gün yaşananlardan sonra bana karşı soğuk davranmaya başladı. Oysabilir ki biri bana soğuk davranınca ben kötü olurum. “bir gün yapar, sonra düzelir,” dedim. Ama üç gün boyunca soğuk davrandı. Bu da beni sinirlendirdi ister istemez. Ve işte olaylar burada büyüdü.
Sinirliyken söylenmemesi gereken bazı şeyler söyledim. Çok ağır küfürler değildi ama kalbini kırabilecek “saygısız” gibi sözcükler kullandım. O da bu olaydan sonra beni affetmedi. “sen hep böylesin, her şeyi içinde tutup birden patlıyorsun,” dedi. “bunu bir daha yaşamak istemiyorum. Senin karakterin bana ters geliyor,” diyerek ayrıldı.
Oysa ben hatamı anladım. Bu karakter özelliğimi gerçekten sorguladım ve kafamda çözdüm. Şans verseydi, tekrar eskisi gibi olurduk. Ama O, buna inanmadı. “tekrar yaparsın,” dedi. İnanın, bu durumu kabullenemiyorum. Başka bir sebep olsa, belki sineye çekerim.
Bu arada, annesi hastayken yanında olmak yerine köstek oldum. Neden böyle davrandım bilmiyorum. Bazı şeyleri istemeden yaptım sanki.
Şimdi dostlar, tek bir sorum var: Sizce tekrar barışma ihtimalimiz var mı? Gerçekten affedemediğini ama hâlâ sevdiğini söyledi. Ben de hâlâ umutla bekliyorum. Yaz mevsimini onunla geçirmek istiyorum. Haziran başında balomuz var. Sizce gelir mi? Bir barış olur mu?