Size saygısızlık yapıldığında sesinizi çıkarabiliyor musunuz?

Yoksa geceleri yatakta öfke nöbetleri geçirip kendinizi daha fazla ezik hissedip ağlıyor musunuz? Yaşadığınız bir olay varsa anlatabilirsiniz.

Hiç affetmem yakarım çırasını.

DTB dedi:

Hiç affetmem yakarım çırasını.

Genişletmek için tıkla...

Hocam mesela doğaçlama bir örnek verseniz? Sizin için saygisizlik nedir ve nasil tepki veriyorsunuz?

Etrafımda çok insan olmadığından pek de saygısızlık yapan birine rastlamadım. Ama sanırım sesimi çıkarırdım duruma bağlı olarak.

Ben ezik olan taraftayım galiba. Küçükken çok ezilmiştim. Bir etken olabilir belki en azından.

Eğer dinime veya anne, baba vs. gibi en yakın kişilerime laf ederse hiç affetmem. Fakat kadın ise işler değişir, ya şikayet ederim ya da uzun süre söylerse artık kadın falan dinlemem.

Ben karşı taraf yokmuş gibi davranıyorum işe yarıyor. Mesela adam yanımdan geçiyor ben yüzüne bile bakmıyorum.

Genelde birkaç gün sonra gel barışalım diyorlar ama bazı şeyleri ne kadar onarsanız da önceden kırıldığı bir gerçektir.

Daha bugün otobüs kartı doldurma sırası bana gelmişken 60 70 yaşlarında dayı haldırt diye önüme geçti. O çok içimde kaldı.

Bazen olayları kötü bir noktaya çekmemek için susuyorum.

Nasıl yetiştirildiğiniz de önemli. Küçükken aileden çok baskı yerseniz mesela size karşı hep kibirli öfkeli ve sert olmalarından dolayı sesiniz pek çıkmaz. Fikirlerinizi pek ortaya atamazsınız. Kimseyle çok yakınlaşamazsınız. Korku olur insanın içinde. Ve saygısızlığa uğradığında da bir şey diyemez veya yapamaz. Haklarını savunamaz.