Sosyalleşmede kaygı duyuyorum

Merhaba dostlar, tam 3 yıl önce liseye başladım, şu an 11. sınıfım. Liseye başladığımdan beri nedenini algılayamadığım bir şekilde okula uyum sağlayamadım, özgüvensizlikten midir nedir. Gittiğim bütün okullarda insanlar bana sen neden hiç konuşmuyorsun falan derdi ama yine de 1-2 yakın arkadaşım olurdu bir şekilde ama şu an lisede her gün en fazla 5 kelime konuşuyorum o da kantinden bir şey alırken Yani hiç arkadaşım, yok sevgili işleri falan bana hayal gibi geliyor zaten. Bir süre sonra kendimi ezik ve diğer erkeklerden geri kalmış hissetmeye başladım, okula her girdiğimde bütün enerjim özgüvenim yerle bir oluyor. Geleceğimi düşündüğümde asla insanlarla iletişim kuramayacağımı düşünüp kaygı yaşıyorum, şimdi kaybedecek bir şeyim olmadığını düşündüğüm için 12. sınıfta başka okula geçmeyi düşünüyorum. Ne olursa olsun beni bu bunalımdan kurtaracak bir öneri/tavsiyesi olanlardan yardım istiyorum, bir şey yaramasa bile buna muhtacım. Kendimi ifade etmekte biraz kotuyum, anlamakta zorluk yaşıyorsanız eğer kusura bakmayın

Arkadaşım kendini gayet güzel ifade etmişsin. Yaz tatilinde bir işe falan başlayabilirsin. İnsanlarla bolca konuşmak zorunda olacağın işler yani mesela garsonluk tarzı. İnsanlarla konuşmak zorunda olacağın için yavaş yavaş alışır ve bunu normal sosyal yaşantında da devam ettirirsin. Fikrim bu yönde.

Yazdıklarından kendini fazla küçük görüyorsun gibi geldi bana. Çok güzel ifade etmişsin kendini. Kendine olan güvenini tazelemeye, yükseltmeye çalış. Okulunu değiştirmek aslında kolaya kaçmak olur. İnsanlarla konuştuğunda kötü bir şey olduğunda, terslendiğinde, konunun devamı gelmediğinde dünyanın sonu değil. Ben de benzer kaygılara sahiptim, aşma şeklim insanların olan olayları unutma süresini hatırlamak oldu. Kimse iki dakika önce olan komik olayı bile hatırlamıyor

@blgeee 'nin dediği gibi kendini zorlayacağın bir iş bulursan, üzerine gidersen açılırsın. Ben de bir haftada 4000 kişiyi aramak zorunda olduğum bir işle telefonla konuşma fobimden kurtulmuştum örneğin

Bende kekeme hastası olarak bu sorunu yaşamıştım sonra kendimi ortamlara gire gire alıştım artık sorun olmuyor. Eğer sende hastalık yoksa yavaş yavaş arkadaş ortamlarına uyum sağla kendini öne çıkar. Sakın ama sakın kendini ezikleme eziklersen daha kötü olursun. Hayatta başarılar.

Dostum sende şu an bir öz güven eksikliği var genel olarak sadece sosyalleşmeyle alakalı değil. Bu niye olabilir diye düşündüğüm de kendini beğenmemekten geçer genelde bunlar. Etrafında ki insanların hepsinde sende olduğu gibi kusurlar var bunu unutma ilk önce. Git konuş yani herhangi bir konu olabilir bu ama sırf konuşmak için sevmediğin kişilerle muhatap olma. Şu da var tabi muhabbetinin olması lazım senin muhabbetin yoksa o insanların bir suçu yok maalesef bunu söylemek zorundayım. Yani kimse yanına gelip sus pus oturan birisini sevmez öyle değil mi? Ders olur bir şey olur konuşmaktan çekinme hiç bir zaman. Ama şu an sıkıntı çekmen doğal çünkü sen birden konuşmaya çalışınca onlar seni uzun süredir tanıdığı için garip gelebilir. Büyük ihtimal çoğu kişinin de arkadaş grupları vardır sınıfta 2-3-4-5 kişilik. Okulu değiştirince daha rahat edersin yeni insanları tanıyacağın için. İlk önce kendini sev sonra zaten gerisi gelir. Sevgili olaylarına hiç girmiyorum yazmışsın ki zaten gerçekten sevmiyorsan kızlarla uğraşmak pekte eğlenceli değil. Tabi ki kız arkadaşların olsun bu illa ki sevgili olmak zorunda değil. Sevgilinin olması bir marifette değil zaten o gördüğün ilişkilerin %95'i sahte ve yalnız kalmaktan korkan insanlar. Eğer bir gün gerçekten birini seversen onun için harca emeklerini. Sosyalleşmeyi de sadece okul olarak düşünme hayatta her zaman diğer insanlarla iletişim halinde olmaktan çekinme.