Yani taraflar da argümanlar da o kadar belli ki, artık aynı bozuk plağı çalıyor gibiyiz. Yazdıklarımın tamamını okudun mu? Hiçbir işe yaramasa da birkaç cümle daha ekleyeyim oraya.
Adamlar oyunu alıyor ve yerelleştiriyor. Telif kısmının etiğini tartışmayacağım. Ama sana farklı bir perspektif göstereceğim. Bu oyunu aldığın zaman oyunu da alıyorsun. Oyunu almıyor, korsan kullanıyorsan o kısma hiç girmeyeyim. Oyunu aldığın kısma gelelim. Oyunu aldığın zaman ne oluyor, yapımcının cebine para gidiyor. Onların parasını çalmıyorsun. Şimdi telif kısmının pratiğini de ele alalım. Büyük firmaların çok büyük bir kısmı oyunlarına yama yapılmasını umursamıyor. Çünkü onların kasasından çıkan bir şey yok. Hatta işlerine bile geliyor olabilir. Çünkü dil desteği olan oyunu almak isteyen daha çok kişi var, değil mi? Oyunu almak için yamasını bekleyen bir sürü kişi görmüşsündür illa.
Özet geçeyim burada. Kimsenin gidip yapımcının kasasından para aldığı yok. Çünkü bunlar oyun satmıyorlar, dil dosyasını satıyorlar. Dil dosyasını çalıştırmak için de oyun lazım. Ayrıca dil desteği, oyunların satışına bariz olumlu katkı sağlıyor. Bir nevi yapımcıların da işine geliyor. Atıyorum oyunları beş satacaksa altı, yedi satıyor. Aza çoğa değil, satışa bakan firmalar için de artı bu.
Yamalar ücretli olsun demiyorum ben. Yamalar olsun diyorum. Artık doğru düzgün gönüllü el çevirisi yoksa da bu olsun.