Arkadaşlar merhaba hayatımda hiçbir zaman bu saatte ayakta bulunmamıştım sanırsam ama şu berbat psikoloji yüzünden uyuyamadım. Konuşacak kimsemde yok zaten ailemden başka belki size de içimi dökersem rahatlarım. 2-3 hafta önce karnıma feci bir ağrı girmişti sonra direkt doktora gittik ultrason falan çekildim ama nasılım ultrason çekilirken bir görseniz sanki başının kesilmesini bekleyen mahkumlar gibiyim hayatımda hiç bu kadar kotu hissetmemiştim ki sağ olsun ultrasonu çeken abi bu halimi iyicene berbat hale getirdi.
Jeli sürdü sertçe gezdiriyor tam karaciğerimin üstünde sonra ağzından bir grade 2 lafını duydum. Dedim geçmiş olsun kaç aylık ömrüm kaldı acaba diye düşündüm içimden. Sonra koşa koşa doktora bir daha gittik ben içeri girdim doktor bir şey olmadığını ağrının gaz sancısı olduğunu karaciğerimin kiloya bağlı bir tık büyüdüğünü kilo verince geçeceğini söyledi. Sonra bende e yani ben kanser değil miyim dedim doktor güldü ben bunu deyince. Biraz anlattı işte öyle bir şey olsa buraya yürüyerek bile gelemeyeceğimi söyledi.
O an için rahatladım derin bir oh çektim. Ama çok da uzun sürmedi bu güzel ve sakin zamanlarım. 3-4 gün sonra doktora inanmamaya başladım halbuki adam uzman çocuk doktoru sen 15 yaşındasın uzman doktordan daha iyi mi bileceksin değil mi niye karıştırıyorsun aklını ama yine de ne yapsam rahatlayamadim.
Sonra bu sefer kan testlerimi başka bir uzman iç hastalıkları uzmanı tanidigimiza attık ve o da doktorun soylediklerinin aynısını söyledi hemen hemen ve rahatladım bayağı. Ama ne hikmetse bu halim de çok uzun sürmedi. Diyet ve spordan mıdır nedir bende bir göğüs ağrısı başladı bu sefer kalbimde bir şey var kesin dedim.
Bir de dedem ve amcam daha orta yaşlarında kalpten gidince iyice bir panik sardı. İnternette araştırdıkça daha kötü oldum. İnternette belirti olarak ne gördüysem aynısı bende de olmaya başladı. Sonra bu kalp krizi endişesi de farklı bir hastalık teşhisiyle yok oldu gitti. Sırada 2 haftalık yoğun bir diyet ve stresin de etkisiyle verilen 5 kilo bana koymuş olacak ki bir baş dönmesi ve halsizlik başladı bu sefer yine girdim internete(ah girmez olaydım) bir baktım benim korktuğum o hastalığın beyin versiyonu kesin var bende, teşhisi koydum yani kendi kendime.
Belirtilerini araştırdıktan sonra bende daha önce olmayan belirtiler de kendini göstermeye başladı ilginç bir şekilde. Ama bu çok daha kötüydü karaciğerde en kötü ihtimalle nakil vb. bir şekilde halledilir diye kendimi rahatlatabiliyordum. Ama söz konusu beyin olunca kafayı yememe ramak kaldı artık hiçbir şey zevk vermiyordu canım oyun oynamak bile istemiyor annem ders çalış kitap oku dediğinde sürekli içimden son anlarımda bunlarla geçirmeyeceğim diyorum bitmişim yani o derece yıkığım. Sonra bu hastalığın iyi ve kötü huylusu olduğunu öğrendim ve inşallah iyi huyludur diye dua ediyorum.
İlginç bir durumun içerisindeyim galiba. Halbuki ben kendim sormuştum tanıdığımıza bu hastalık olsa kanımdan belli olur mu diye o da evet demişti bazı değerlerin yüksek çıkar anlaşılır. Ama işte yine de kendimi rahatlatamıyorum. Biraz uzun oldu ama ne yapmamı önerirsiniz sizce psikiyatr şart mı? Malum bir de korona var o yüzden gitmeye korkuyorum hastaneye. Hepsini üşenmeyip okuduysanız çok sağ olun.
Jeli sürdü sertçe gezdiriyor tam karaciğerimin üstünde sonra ağzından bir grade 2 lafını duydum. Dedim geçmiş olsun kaç aylık ömrüm kaldı acaba diye düşündüm içimden. Sonra koşa koşa doktora bir daha gittik ben içeri girdim doktor bir şey olmadığını ağrının gaz sancısı olduğunu karaciğerimin kiloya bağlı bir tık büyüdüğünü kilo verince geçeceğini söyledi. Sonra bende e yani ben kanser değil miyim dedim doktor güldü ben bunu deyince. Biraz anlattı işte öyle bir şey olsa buraya yürüyerek bile gelemeyeceğimi söyledi.
O an için rahatladım derin bir oh çektim. Ama çok da uzun sürmedi bu güzel ve sakin zamanlarım. 3-4 gün sonra doktora inanmamaya başladım halbuki adam uzman çocuk doktoru sen 15 yaşındasın uzman doktordan daha iyi mi bileceksin değil mi niye karıştırıyorsun aklını ama yine de ne yapsam rahatlayamadim.
Sonra bu sefer kan testlerimi başka bir uzman iç hastalıkları uzmanı tanidigimiza attık ve o da doktorun soylediklerinin aynısını söyledi hemen hemen ve rahatladım bayağı. Ama ne hikmetse bu halim de çok uzun sürmedi. Diyet ve spordan mıdır nedir bende bir göğüs ağrısı başladı bu sefer kalbimde bir şey var kesin dedim.
Bir de dedem ve amcam daha orta yaşlarında kalpten gidince iyice bir panik sardı. İnternette araştırdıkça daha kötü oldum. İnternette belirti olarak ne gördüysem aynısı bende de olmaya başladı. Sonra bu kalp krizi endişesi de farklı bir hastalık teşhisiyle yok oldu gitti. Sırada 2 haftalık yoğun bir diyet ve stresin de etkisiyle verilen 5 kilo bana koymuş olacak ki bir baş dönmesi ve halsizlik başladı bu sefer yine girdim internete(ah girmez olaydım) bir baktım benim korktuğum o hastalığın beyin versiyonu kesin var bende, teşhisi koydum yani kendi kendime.
Belirtilerini araştırdıktan sonra bende daha önce olmayan belirtiler de kendini göstermeye başladı ilginç bir şekilde. Ama bu çok daha kötüydü karaciğerde en kötü ihtimalle nakil vb. bir şekilde halledilir diye kendimi rahatlatabiliyordum. Ama söz konusu beyin olunca kafayı yememe ramak kaldı artık hiçbir şey zevk vermiyordu canım oyun oynamak bile istemiyor annem ders çalış kitap oku dediğinde sürekli içimden son anlarımda bunlarla geçirmeyeceğim diyorum bitmişim yani o derece yıkığım. Sonra bu hastalığın iyi ve kötü huylusu olduğunu öğrendim ve inşallah iyi huyludur diye dua ediyorum.
İlginç bir durumun içerisindeyim galiba. Halbuki ben kendim sormuştum tanıdığımıza bu hastalık olsa kanımdan belli olur mu diye o da evet demişti bazı değerlerin yüksek çıkar anlaşılır. Ama işte yine de kendimi rahatlatamıyorum. Biraz uzun oldu ama ne yapmamı önerirsiniz sizce psikiyatr şart mı? Malum bir de korona var o yüzden gitmeye korkuyorum hastaneye. Hepsini üşenmeyip okuduysanız çok sağ olun.
Son düzenleyen: Moderatör:
