TEOG'dan korkuyorum

Evet, bu sene TEOG adlı bir sınavım var. Açıkcası korkuyorum, ailemin bana verdiği emeklerin, o kadar masrafın, vs boşa gidip heba olacağından. Bu sınavda gerçekten iyi bir puan almak istiyorum, gerçekten. Ama sorun şu ki, test çözeceğim diyip hep üşeniyorum, tekrar yapacağım diyorum ama bir şey oluyor ve yapmıyorum ısrarla. Okuldan TEOG'a hazırlanmak için plan verdiler. İşte, okuldan gel tekrar yap, ödevlerini yap, test çöz, daha sonra kitap oku gibisinden. Haftalık en az 500 soru çözmem lazımmış. Hatta hoca 'Bunları adam gibi uygulayın, eğer TEOG'dan 450 üstü puan almazsanız, parasını verip sizi kolejde okutacağım' dedi o kadar kesin konuştu. İlk 1 hafta uyguladım, 2 haftadır hiç uygulayasım gelmiyor, hep kaçınıyorum. Lütfen bir çözüm yolu felan bulun arkadaşlar.
4. sınıfa kadar çok fazla çalışkandım, okul 1.'si olmuştum hatta. Şöyle de oldu, 2. sınıfta iken aileme 'Sizin oğlunuz çok zeki, bunu 3. sınıfa atlatmak istiyoruz, eğer sizde kabul ederseniz' demişlerdi. Ailem bana sordu. Ben kabul etmedim çünkü öğretmenimi ve sınıfımı çok seviyordum ayrılmak istemedim.
Her neyse, sonrasında 4+4+4 sistemi geldi zaten. Okuldan ayrılıp başka bir okula geçtim, imam hatip. Sonrasında ise başladı 'kötü hayat'. Yani evet imam hatip güzel bir yer dinini felan öğreniyorsun ama sorun okul değildi. Ne oldu artık bilmiyorum ama 5. sınıfa gelince, 'sınıfın en konuşkanı, en yaramazı' listeleri arasındaydım. Ailemi bile aramışlardı, ve sene sonu gördüm. Teşekkür alıp geçmiştim. İlk teşekkürüm, ilk kötü senemdi. Ama üzülmemiştim tabi ki o zamanlar, nasıl olsa seneye hallederim diye. Ama gelin görün,
5,6,7'den beri ortalamam 70-77 arası sürünüyor ve çok konuşuyordum. Bu sene biraz düzelttim ve artık gerçekten düzelteceğim bu sene her şeyi dedim ama ne fayda. Tamam, derslerde konuşmayı bıraktım eskisi kadar konuşmuyorum çok fazla ama geçen matematik sınavı olduk. Çok düşük bir not aldım. Kaç senedir hep böyle gidiyor. Bıktım artık, toparlanmak istiyorum. 8. sınıf düzelttim her şeyi aslında. Konuşmuyorum, yaramazlık da yok, dersleri de dinliyorum ama artık neler oluyor, bitiyor, bilmiyorum. Bana lütfen yardım edin.
Ama Türkçe'm ilk defa geçen sene 4 gelmişti, onun dışında hep 5 geldi. Türkçe çok basit geliyor bana. Kolaylıkla halledebiliyorum. Her neyse arkadaşlar, geçen de dışarı da arkadaşlarımla konuşuyorduk, (eski sınıf arkadaşlarım, sınıf olmadığından dolayı bizim sınıfımızı dağıtmışlardı) Hep onlarla takılıyorum, hiçte istemedik dağılmayı ama yapacak bir şey olmadı. Her neyse, koridor da durduk muhabbet ediyorduk, bende bizim sınıftan Türkçe hocasının çıktığını gördüm ve yanına koşup, 'Hocam ne dediniz? Ben sınıfta yoktum da) dedim. Hoca da önemli bir şey değil dedi ve bana şunları dedi;
(2 senedir Türkçe hocamız, beni baya sever)

- Oğlum, sen çok zeki bir adamsın. Bak, belki sınıftakiler seni kale almayabilir ama ben bunu sende farkettim. Ben bunları herkese söylemem dedi. Bak eğer çalışırsan bunu çok kolaylıkla yapabilirsin, bu senin elinde dedi. Test çözüyor musun diye sordu. Eğer maddi durumunuz felan kötü ise test kitabını ben alabilirim dedi. Ben de hayır hocam test kitaplarım var, çözüyorum dedim, (Uyguladığım ilk hafta)

- Arkadaşlar bir de aklıma şu takılıyor, bende sosyal fobi sıkıntısı var, bilmiyorsanız Google'da aratın, cidden kötü bir şey. Özgüven problemim var. Zaten sosyal fobi olunca otomatik doğuyor bu. 5. sınıfta oluştu bu problem. Utanma hastalığıdır. Etrafındakilerin senin hakkında ne düşündüklerini hep düşünürsün istemeden. Salak diyeceksiniz ama, ben bu hastalık yüzünden dışarıya çıkamıyorum okulda, evet. Okulda hep içeride takılırım. Dışarı hiç çıkmam, çıkamam. Tam salak diyeceksiniz ama, kantine bile gidemiyorum utançtan. Arkadaşım var bir tane, para ile yolluyorum onu. Çok kötü bir şey arkadaşlar bu sosyal fobi. İnsanlar içinde rahat olamama, rahat davranamama, sürekli olarak ortamda iken birilerinden utanma. Bıktım artık. 5. sınıftan beri bu problemle karşı karşıyayım. Diyorum ki bu problem yüzünden mi ben başarı elde edemiyorum?
5. sınıfta nereden geldi? Bilmiyorum ama tahmin ettiğim kadarıyla, ben ilk defa servise yazılmıştım, ve serviste tek küçük bendim. O zamanlar imam hatip 5. sınıfta ilk olduğu için imam hatip lisesinde kullanılmayan bir sınıftaydık, mevcudumuz azdı. Yani liseliler ileydik. Her neyse, serviste büyük ablalar abiler vardı. Onlardan acaip utanırdım ve hiç konuşmazdım, hep arkada erkek abilerle takılırdım. Onlardan utanmıyodum. Konuşurlardı arkada benimle. Büyük abla vardı 2 tane, beni çok severlerdi. Hep gelip yanaklarımı sıkar, öper 'çok tatlısın aşkım, sevgilim' diye konuşurlardı. Tabi ben utançtan yerin dibine girerdim. Hep kaçınırdım hiç konuşmazdım onlarla. Öyle öyle oluştu diye düşünüyorum. Ne düşünüyorsunuz?
- Ayrıca çok güzel taklit yaparım. Arkadaşlarım felan hep söyler, ablam da söylüyor. Ara sıra tek olduğum zamanlar kendi kendimi test ederim. Ama cidden bunu farkettim ben. Oyunculuk yeteneğim var, ablam felan da söyler. İyi taklit yapan zaten iyi oyuncu olabilir değil mi? Olmakta çok istiyorum hatta, büyük hayallerimden. Ama bilmiyorum tabi bu sosyal fobi ile nasıl olacak?
- Söz yazıyorum. Bir gün memlekete gittiğimizde oturup bahçede müzik dinliyordum. Birden böyle söz düştü aklıma. Ama kendi yazdığım tabi ki. Birden ilham geldi öyle. Söz yazma yeteneğim olduğunu anladım o zaman. Sonrasında ise durmadan söz yazdım, hep not ettim bunları bir kenara. Hatta size şöyle deyim, uzun uzun sözler yazdım, internetten biriyle çıkıyorum, ama sahte kimlik ile. Yaşımı da büyük sanıyor. Kız resmen sözlerime aşık oldu, öyle böyle değil baya aşık. Bakın kendimi övmek gibi olmasın, büyük ihtimalle biraz öyle oldu ama ben de farkettim bunu. Kıza attığım mesajlara bir baktım, uzun uzun büssürü var. Hepsini de öyle oturup yazdım, hiç bir yerden alıntı yapmadan. Zaten bugüne kadar Facebook olsun, Whatsapp olsun hep kendi sözlerimi koyardım duruma felan. Oturur yazardım, yazdıkça yazasım geliyor.
Durum bu arkadaşlar, her şeyi anlattım çünkü enine boyuna bilesiniz ki konuyu bana yardım edesiniz, ben artık cidden bıktım.

Bu sendeki hastalık dediğin şey bende de var. Belki daha azdır. Lise 2 deyim ve yavaş yavaş o durumdan çıkıyorum. Benim de 5. sınıfa kadar çok kötü geçmişti ve 6. sınıftan sonra çok çalışkandım. Fakat okulumdaki bazı kabadayı ve gerçekten psikopat olan kişiler yüzünden futbol oynamayı filan bıraktım. Kendimi tümden derslere verdim. Ve bu istediğim şeydi. Liseye geçince ilk sene ilk aylarda sıkıntı vardı ama sonradan açılmaya başladım. Evet, hala insanların ne düşündükleri çok umrumda. Derste kitabı açsam mı açmasam mı diye düşünürüm. Diğer arkadaşların ne düşüneceğini düşünürüm. Oturuş şeklimi düzeltemem. Arkadaki arkadaşlar göremez tahtayı diye ve bana içlerinden söverler diye dimdik oturamam sırada. Hala bunları yapıyorum. Ancak yeri geldiğinde de kendimi iyi ifade edebiliyorum. Şimdi sana kendimi nasıl böyle açtığımı veya toparladığımı anlatmayacağım. Çünkü bu yöntem senin için gereksiz ve işe yaramaz. Bunu senin öğrenmen gerekiyor. Eğer akrabalarınız varsa tek başına otobüsle ziyarete git. Kaptanla sohbet etmeye çalış, muavinle sohbet et otobüs ara verdiğinde. Ya da bisiklet alıp dışarı çık, arkadaşlar edinmeye çalış. Ama kız ve erkek arkadaşlar edin. Her iki cinsten de insan tanı. Yoksa ilerde durum daha da kötüleşebilir. Kısacası kendi hayatını yaşayarak bu durumdan çıkmaya çalış. Buna benzer durumlarla. Bu iş tecrübeye dayanır ve zaman ister. Yapacak bir şey yok. Ben de yeni yeni bunu yenmeye başladım ve henüz çok başlardayım.

Biraz da okul hakkında konuşayım. 8. sınıfı geçmeye çalış. Ve kendine bir meslek belirle. Yazın tatilde bunun üzerine araştırma yap ve liseye bir hedef koyarak başla. Lisede derslerine önem ver çünkü lisede mesela fen bilimleri fizik, kimya, biyoloji gibi ayrılıyor ve temel konulardan itibaren yeniden anlatılıyor. Yani bu bütün senelerin tekrarı ve geniş çaplı anlatımı oluyor. Bu yüzden liseye başlayınca çalışmalarını sakın bırakma. Görünüşe göre yazmayı seviyorsun. Belki yazar olmak isteyebilirsin. Bunun üzerine araştırma yap ve kitaplar oku, farklı düşüncelerle tanış. Ben kitap okumadığım zamanlarda çok kötü hissederim çünkü her zaman kendi düşüncelerimle baş başa kalıyorum. Yani kendi fikirlerimle yaşıyorum ve bunları geliştiremezsem, ömür boyu bunlarla yaşayacağım. Bu da çok kötü bir şey bana kalırsa. Bu yüzden kitap okumaya çalışıyorum. Farklı düşünceler öğrenmek her zaman iyidir.

Kendini bir alanda geliştir. Spor alanında da geliştir. Bisiklet sürebilirsin, basketbol, fulbol, voleybol oynayabilirsin veya koşabilirsin. Bunlardan birini yaparsan kendini daha da iyi hissedersin. Gerçekten de spor insana kendisini daha iyi hissetmesini sağlıyor. Spor dışında müzik veya resimle de ilgilenebilirsin. Veyahutta başka bir hobi bulabilirsin kendine. Bir de lisede meslek seçimi yaparsan ve lise başlamadan daha yazın o meslek üzerine araştırma yaparsan ve hedef koyarsan senin için çok iyi olur. Bir amacın olur. Yalnız bu meslek işini çok iyi düşün. Şimdilik düşünme. 5, 10, 20, 40 yıl sonraki durumunu düşün. Diyelim ki ofis başında geçen bir meslek seçtin. Buna dayanabilir misin sence? 8-10 saat koltukta oturup bilgisayarda rutin işleri düzenlemek, yapmak hoşuna gider mi? Bunu 40 yıl boyunca yapacaksın. Bunu iyi düşünmen lazım.

Kısaca düşündüklerimi yazdım. Normalde bu kadar uzun yazmazdım ama senin durumun da benimkine çok benzer. Bu yüzden yazıyorum bu kadar uzun. Eğer sana bir ışık gösterebildiysem ne mutlu bana. Ama şunu bil ki o ışığın kaynağına seni ben ulaştırmayacağım, sen kendin bulacaksın o ışık kaynağını.

@gdeniz123 Çok teşekkürler. Sosyal fobiyi sadece sosyal fobili biri anlar ve diğerlerine saçma gelir. Bazen gaza geliyorum, işte, kimin ne dediği umurumda olmayacak artık, kim ne dersin falan filan derken böyle hayat doluyorum. Ama aslı, gerçeklerle yüz yüze kalınca başlıyor. Hayat dolu olmak ne güzeldi. Ama sizinki çok daha fazlaymış, ben hiç sınıftakileri felan düşünmem. Yani sınıfta çok rahatım. Zaten full erkek. Peki ya iyi bir liselerden birine gidemezsem, gerçekten yeniden bir şans var mı? Ya da yok mu? Sanırım yok. Bir de bu başarısızlığım, sosyal fobiden dolayı mı sizce?

En büyük hedeflerimden biri de oyuncu olmak da sosyal fobiden kurtulmadan bu olmaz gibi duruyor. Başka hedeflerim de var tabii.

Benim bu başkalarının ne düşündüklerini düşünme işi artık insanları analiz etme gibi bir şey oldu. Bazen yarayışlı da olabiliyor aslında. Evet, benim durum biraz daha kötü gözüküyor sanırım. Ama ikimizde şöyle bir şey var. Ben aslında tanımadığım kişilere karşı çok rahatımdır. Ama tanıdığım kişilerle konuşurken veya aynı ortamda bulunurken çok sıkılırım kendimi kasarım. Çünkü yanlış bir hareket yapacağımı, onların gözünde düşeceğimi sanarım. Çoğu zaman olmuyor ama her gün bunu yaşıyorum az ya da çok. Sende ise tam tersi bir durum var sanırım

İyi bir liseye gidemezsen çok fazla sıkıntı olmaz bana kalırsa. Tabi meslek lisesine gidersen sıkıntı olur. Ama bu dünyanın sonu anlamına gelmez. Önemli olan liseye geçiş sınavı değil üniversiteye geçiş sınavı. Meslek lisesinde arkadaşlarım var ve adam akıllı ders çalışmaya başladı. Yani iyi liseye gitmeye çalış ama giremezsen de kendini çok üzme. Nakille anadolu lisesine geçersin veya fen lisesi her neyse. Olmasa bile bir şekilde üniversiteye hazırlanmaya bakarsın.

Aslına bakılırsa oyuncu olmak için sosyal fobiden kurtulmak gerekebilir. Bu doğru ama sen bunu kendi işine gelecek şekilde kullanırsan. Yani sosyal fobinden kurtulmak için oyuncu olursan ve hem de oyuncu olmaktan zevk alırsan bu senin için çok iyi olabilir.

TEOG'a bu yıl ben de senin gibi gireceğim. Bendeki endişe TEOG'u yapamamanın dışına çıkıyor. 480 ve üstü yaparsam sistem alacağım Bağladık hine teknolojiye Benim notlarım da 6.sınıfa kadar çok iyiydi. 95-96 arası ortalama getirirdim. 7.sınıf çöküş senemdi. Matematik ve İngilizce'den çöktüm. Matematik 7.sınıf ilk dönem iyiydi.
Diğer derslerde fakat konular bana basit geliyordu. 2. döneme geçtiğimde kafa yerle bir oldu. Ergenlikten midir bilmiyorum ( kimse inkar etmesin bu yaşta herkes ergenliğe girmekle savaşıyor ) hiç dersi takmadım. Hep PS3 oynadım. Ailem yapacağımı düşünüyordu ama 2.dönem ilk sınav olan Matematik'de çökünce benden endişelenmeye başladılar. Notlarım 3.sınavlara kadar düzelmedi. Babamın büyük vaatlerinden dolayı gaza gelip son sınavlarla seneyi kurtardım
Şimdi ise ortaokulun en büyük kabusu TEOG .. TEOG'a büyük ümitlerle giriyorum. Hergün yapabilecek miyim diyorum ama çalışmıyorum yeteri kadar. Sonra baktım technopat.net'de akıyorum. Evet , sıkılmıyorum ama evde durmaktan daralıyorum. Bunu çoğunuz hissettiniz. Yapabilirim deyip o gün 1 test çözüp bıraktınız . Şu an ise technopat.net 'deyim. Bu haftanın sonunda technopat.net ile aramız 2 hafta erteleniyor. Sonra ise TEOG'a gireceğiz. Artık ders çalışma vakti. Sana önerim sadece defteri aç oku. Böyle alıştım ve 3 haftadır cuma , cumartesi ve pazar günleri günde 250 soru çözmeye başladım. Soru bankalarımın resmen hepsinde 1.ünite bitti. Çokça kaynak al zorluğuna bakmadan. Babam bana kaynak almaya başladığında babama şunu dediğimi hatırlıyorum :
'' Baba lise için de alaydın ''
Defter okumakla başlıyorsun. Defter hiç sıkmıyor emin ol ama masada yap yatakta yapınca hayallere düşersin. Sesli bağırarak oku defteri. Sonra anlamadığın yeri '' Nasıl abi bu ? '' diye bağır. Yok bağırma boşver
Sonra yaprak test al. TEOG'da çıkmış soruları çöz. 40dk zaman tut ve 20 soruluk testleri çöz. Sonra mola ver. Sonra çalıştığını hisset. Aç müzik dinle molada. Günde bunu yapınca en az 100 soru çözüyorsun. Testlerin 20 soru öz olursa iyi olur. Öyle daha basit geliyor bana. Tabii kişiye göre değişir. Ailenden TEOG sonu için bir şey istediğini söyle ve yapabileceğine inandığını söyle. Tamam derler büyük ihtimalle . Sonra ne istediğini kafanda oluştur. Artık benim gibi sistem mi istersin telefon mu bilmem. Yani boşuna girme diyorum Bu sene aynı duyguları yaşayacağız kardeşim. Allah hepimize yardımcı olsun

Not olarak da şöyle ekleyeyim. Eğer kendini çok iyi hissetmiyorsan aile yakınlarına bu durum hakkındaki düşüncelerini paylaş. Veya işinde uzman olan birine sor bu konuyu. Benimde böyle bir sorunum var ama kendime çok dert yapmamayı öğrendim artık. Yavaş yavaş umursamamaya başladım. Bazen çok çöküntü anlarım oluyor. Duygusal olarak çok sıkıntı durumda oluyorum. Ama bir şekilde aşıyorum ve bu defalarca oldu ama artık öğrenmeye başladım bununla nasıl yaşayabileceğimi. Bu şekilde kendimi mümkün olduğunca az üzerek yaşamaya çalışıyorum. Sende durum değilse ailene de danışabilirsin.

Ben geçen sene girdim 457 puan aldım hiç korkmana gerek yok sorular yeterince iyi normal eğitim almış öğrencinin yapabileceği durumda ben de senin gibi düşündüm aileme yük olurum diye böyle düşünceleri aklından çıkarıp sınava odaklan ders notlarından 80-70 alınca hiç üzülme sınava odaklan bilgisayarda az dursan iyi olur şuan bende şişli anadolu lisesindeyim hayat çok güzel.

@gdeniz123 yeniden teşekkürler de nasıl olacak nakil felan? Yani oluyor mu öyle? Ben kötü liseye felan giderim diye çok korkuyorum. Önemli olan üniversite sınavı diyorsunuz da kötü lise olunca diyelim ki, o üniversite sınavından çok yüksek puan aldık, o puanla güzel bir üniversiteye gidebiliyor muyuz? @1Game1Gamer fikirlerin için teşekkürler. Amin. Tek sorunum TEOG olsa keşke, ama malesef. @Rammstein24 normal derslerin nasıldı ki? 457 çok güzel bir puan. Kolay kolay alınmaz ki öyle. Normal de çalışkandın sanırım.

Rammstein24 dedi:

Ben geçen sene girdim 457 puan aldım hiç korkmana gerek yok sorular yeterince iyi normal eğitim almış öğrencinin yapabileceği durumda ben de senin gibi düşündüm aileme yük olurum diye böyle düşünceleri aklından çıkarıp sınava odaklan ders notlarından 80-70 alınca hiç üzülme sınava odaklan bilgisayarda az dursan iyi olur şuan bende şişli anadolu lisesindeyim hayat çok güzel.

Genişletmek için tıkla...

Böyle kafası rahat insanları seviyorum yahu Gerçekten öyle hissetmek lazım

1Game1Gamer dedi:

Böyle kafası rahat insanları seviyorum yahu Gerçekten öyle hissetmek lazım

Genişletmek için tıkla...

Sıkıntı yok .. Öyle gözüküyorum ama hiç sallayan biri değilim.

Silinen üye dedi:

@gdeniz123 yeniden teşekkürler de nasıl olacak nakil felan? Yani oluyor mu öyle? Ben kötü liseye felan giderim diye çok korkuyorum. Önemli olan üniversite sınavı diyorsunuz da kötü lise olunca diyelim ki, o üniversite sınavından çok yüksek puan aldık, o puanla güzel bir üniversiteye gidebiliyor muyuz? @1Game1Gamer fikirlerin için teşekkürler. Amin. Tek sorunum TEOG olsa keşke, ama malesef. @Rammstein24 normal derslerin nasıldı ki? 457 çok güzel bir puan. Kolay kolay alınmaz ki öyle. Normal de çalışkandın sanırım.

Genişletmek için tıkla...

8.Sınıf ortalamam 96 idi . Sınıfta birinci okulda ilk 5 de idim . Zaten gerçek eğitim lise de başlar önemli olan gittiğin okulun öğretmen kadrosu yani eğitim kalitesi benim gittiğim şişli anadolu lisesi 457 puan fakat biraz merkezi yere daha yakın olan okul 469 puan olmasına rağmen gittiğim okul kat kat iyi yani temel eğitimi alman için iyi bir liseye gitmen lazım bu olayın anahtarı TEOG dur. günde 1-2 saat arası çalışsan yeter. Ben fazla çalışmıyordum ama olsun diğer önemli kriter soru çözmek bolca soru çöz günde 120 ortalama olsun tekrar yap senide Şişli anadoluya beklerim .