Üniversiteler normal şartlarda bilim yuvalarıdır. Üniversitelerde AR-GE yapılır, proje geliştirilir. Başındaki akademisyenler bilim öğrenir, bilim öğretir. Sen de öğrenci olarak bilim öğrenmeye gidersin ancak aldığın eğitimin ne kadarlık kısmını bilim için kullanacağın senin sorunundur. Bilgisayar mühendisi olup web tasarım işine girip kendin için çok iyi paralar kazandın diyelim. Bu senin için iyi bir şeydir ancak sen bunu yaparak bilime katkı sağlamazsın, aldığın bilimi ülkende kullanmazsın ya da geliştirmezsin. Yurt dışında senin meslektaşın işlemci üretir, donanım AR-GE'lerinde çalışma imkanı bulur ve hem kendisi kazanır, hem de ülkesi kazanır.
Bunun birçok nedeni var:
1) 10 üniversite dışındaki üniversitelerin bilim yuvası değil, diploma satan yuvalara dönüşmüş olması.
2) Akademisyenlerin memur kafasına bürünüp dersimi anlatırım, çıkarım kafasına girmesi. Ülkenin sahip olduğu bilim, teknoloji gücü umurumda olmaz anlayışına bürünmesi. (Hepsini kastetmiyorum)
3) Öğrencilerin ülkede aldığı eğitimi kullanacak bir destek/altyapı bulamaması.
4) Bulanların bu eğitimi kullanmak yerine bazı siyasi ve kültür sorunlarından ülkelerinden gidip farklı ülkelerinin önemli şirketlerinde iyi pozisyonlarda çalışması.
Bu ülkede özel şirketlerin sermayesi ile çok büyük teknoloji şirketleri doğmuyor çünkü herkes risk almak yerine daha kolay para kazanabileceği işlere girişiyor. Bu yüzden bazı şeyler devlet desteği altında yapılıyor. Yapılan projeler de devletin sağladığı desteğin istikrarı kadar ayakta kalabiliyor. İş böyle olduğu için kolayca seçim aleti ya da siyasi bir propagandaya dönüşebiliyor yapılan işler.
Kısacası çok temel konularda problemimiz var. Bu konular aşılamadığı için her yapılan projeye önyargılı yaklaşılıyor. Herkes kendine göre haklı ama bu düzende de kaybeden yine halk ve ülke.
