Türkiye'de standart telefon numaraları, 1988 yılına kadar, 10 basamaklı sayılardı. 1988'de PTT tarafından 12 basamağa çıkarılmış ve yeniden düzenlenmiştir. 12 basamaktan ilk ikisi (90), Türkiye'nin uluslararası alan kodudur. Daha sonraki üç rakam, alan kodudur. "Türkiye Ulusal Numaralandırma Plânı"na[1] göre bu alan kodu; numara bir sabit hatta aitse, hangi ilde bulunduğunu, aksi halde ne tür bir numara olduğunu belirtir. Örneğin, GSM operatörleri için bu üç hane, 5xx biçimindedir. Kullanıcıya özel son bölüm ise, 7 haneden oluşmaktadır.