36 BoyZ
Hectopat
- Katılım
- 15 Temmuz 2022
- Mesajlar
- 85
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Selam arkadaşlar. Felsefe ile ilgilenenler veya herhangi bir vakitte düşünmekten zihni acı çekmiş olup araştırma yapanların muhtemelen bileceği üzerine varoluşsal sancılar veya derealizasyondan kavramlarindan biraz farkli bir durum yaşıyorum. Literatürde bu durumu anlatan veya değinen hiçbir kaynak bulamadim. Normalde ilk varoluşsal sancıyı ilk 3 yıl önce falan yaşadım. Ondan sonra alıştık işte falan neyse işte pazartesi arkadaşlarlayız okul çıkışı sınıftan çıkacağız ben de bir arkadaşıma dedim ki diğer arkadaşı da çağır diğer arkadaş da kapının dışındaydı koridordaydı işte sonra 1-2 metre yürüyüp askıda duran poşetimi aldım olduğumuz nokta pencere tarafı arka sıralar ve kapı da anlaşılacağı üzere duvar tarafı önde. Poşeti aldım arkamı döndüğümde o arkadaşı bulamadım yani poşeti almak o kadar kısa sürmesine rağmen (1.30 saniye falan) hani arkadaşın kapıya ulaşması o sürede imkansızdı.
Arkadaşımı bulamamam durumu bana inanılmaz şiddetli bir korku buladı. Varoluşsal sancılarda yaşadığınız zihin acisi var ya, onun bir tık üstü gibiydi. Arkadaşımı göremediğim anda gerçeklik algımı kaybettim çok buyuk paniğe kapıldım bir anda gördüğüm her şey daha da sahteleşmeye başladı hızlıca kapıya yöneldim ve arkadaşım oradaydı. Anlık olarak ferahladım. Yani arkamı döndüğümde arkadaşımı bir anda görememe gibi saçma bir olay kesinlikle bende travma sonrası stres bozukluğuna yol açtı :/ 3-4 gündür asla zihin acımın üstesinden gelemedim. Acıyla kıvranıyorum. Durumum kendi deyimimle "algıda aşırı farkındalık" ile gelişiyor. Etraftaki herhangi bir şeye sadece 1-2 saniye odaklanmak sancı yaşamama yetiyor. Bütün bunlar anlattığım arkadaşımı görememe vakasıyla başladı. Psikoloji ile ilgilenen ya da bu konuyla alakalı ilgilenmiş insanlar yalvarırım bana yardimci olun. Baska danisabilecegim kimsem yok.
Arkadaşımı bulamamam durumu bana inanılmaz şiddetli bir korku buladı. Varoluşsal sancılarda yaşadığınız zihin acisi var ya, onun bir tık üstü gibiydi. Arkadaşımı göremediğim anda gerçeklik algımı kaybettim çok buyuk paniğe kapıldım bir anda gördüğüm her şey daha da sahteleşmeye başladı hızlıca kapıya yöneldim ve arkadaşım oradaydı. Anlık olarak ferahladım. Yani arkamı döndüğümde arkadaşımı bir anda görememe gibi saçma bir olay kesinlikle bende travma sonrası stres bozukluğuna yol açtı :/ 3-4 gündür asla zihin acımın üstesinden gelemedim. Acıyla kıvranıyorum. Durumum kendi deyimimle "algıda aşırı farkındalık" ile gelişiyor. Etraftaki herhangi bir şeye sadece 1-2 saniye odaklanmak sancı yaşamama yetiyor. Bütün bunlar anlattığım arkadaşımı görememe vakasıyla başladı. Psikoloji ile ilgilenen ya da bu konuyla alakalı ilgilenmiş insanlar yalvarırım bana yardimci olun. Baska danisabilecegim kimsem yok.
