Yalnızlığın kutsallaştırılması

Sosyal medyada, orada burada hep yalnızlığın övüldüğünü, kutsallaştırıldığını görüyorum. Tabii ki amaç üretkenlikse zaten zorunlu olarak gerekebilir. Fakat bunun dışındaki yalnızlığı övmeyi nasıl karşılıyorsunuz?

Kendini avutmaktan başka bir şey değil. Yalnızlığı dibine kadar yaşadığın zaman anlarsın ne kadar çaresiz bir durum olduğunu. Bahsettiğim yalnızlık sevgilinin veya arkadaşının olmaması değil, düşerken elinden tutacak tek bir varlık bile olmamasıdır.

Yalnızlığı övmek mantıklı değil, faydaları da var zararları da, ben yalnız biriyim, ama bununla övünmüyorum, kişinin karakteri önemli olan durum.

İnsan içine karışabilecek kişilikte birinin sırf kendini övmek için yalnız takılması saçma.

Yalnızlığı kutsallaştıran insanların en azından yanında ailesi oluyor.

Peki aileleri olmasa, 3 ay tek yaşayıp telefonları 1 kere bile çalmasa aynı şeyi söyleyebilir mi?

Pek sanmıyorum.


Yalnızlık iyidir ama fazlaya kaçmamak lazım. 2-3 tane düzgün arkadaşın size faydası bile dokunur. Arada içinizi dökersiniz, yardımınıza koşarlar.

Yalnızlık mental yıkım getirir.

Ben 15 yaşındayım sınıfta bulunan çoğu kişiyi sevmiyorum. Bu yaştan sonra çoluk çocukla mı uğraşacam. Ama ilerde yalnız olursam sıkıntı.

İnsanları tanıdıkça yalnızlaşırsın, yalnızlaşmamışsan tanımamışsın demektir. Tanımışsan ve her şey normalse tebrikler, normal bir insansınız. Devam edin. Biz sizin kadar şanslı değildik, küçük yaşta farkındalık yaşadık, hem de en acı, en çaresizinden. Belki aileden, belki farklı bir yoldan, belki tamamen kendi sinir sistemimizden.

Böyle yazasım geldi yazdım güzel durdu bence . İşin aslı kişinin kendini nasıl hissettiği ile alakalı. Ben mesela gerçekten yalnızlığı seviyorum benim son çarem yalnızlık. İnsan sosyal bir varlık değil benim için. Birbirlerine muhtaç hayvanlardan farkı yok çevremdekilerin. Zarar görmemek için kendi kabuğumdan izliyorum öyle yaşayıp gidiyorum. Buradaki sıkıntı yalnız kaldığında birine muhtaç kalan biri bile '' oh yalnızlık süper yeaa'' diyebiliyor sıkıntı orda. Misal ben 23 senelik hayatım boyunca bir kere bile kimseye muhtaç kalmadım kimseyle konuşmak istemedim ve her zaman yalnızlığı tercih ettim. Ama öyle olduğunu idda edenler bu pandemi muhabbetinden bile rahatsızlık duydu . Hoşgeldin kardeşim hayatımız böyle geçiyor bizim.

İlaç kullanıyorum bu arada benim yalnızlık sebepsiz değil, sinir zayıflığım var ve hayatım boyunca ilaç kullanacağım.

Ben tercih edilen yalnizligi yalnizliktan saymiyorum. Benim icin ozgurluk o. Derdini paylasacak kimsenin olmamasinda ovunulecek bir sey yok.

bitwise dedi:

Ben tercih edilen yalnizligi yalnizliktan saymiyorum. Benim icin ozgurluk o. Derdini paylasacak kimsenin olmanasinda ovunulecek bir sey yok.

Genişletmek için tıkla...

Telefondan mı?

371129 dedi:

Telefondan mı?

Genişletmek için tıkla...

Ne telefondan mi?

bitwise dedi:

Ne telefondan mi?

Genişletmek için tıkla...

Yazdığınız yer telefon mu manasında.