Yalnızlık Hissi

dwialia

Hectopat
Katılım
12 Ocak 2019
Mesajlar
121
Çözümler
1
Arkadaşlar hepinize iyi geceler öncelikle, umarım iyisinizdir!
Ben normalde çok pozitif ve çok mutlu bir insanımdır, en sevmediğim insanların yanında bile mutlu ve pozitif olmaya çalışırım. Dost canlısıyım ve birileriyle felsefi sohbet etmek benim çok hoşuma gidiyor. Şu anda hazırlık okuduktan sonra 9. sınıfa geçtim. Derslerim iyi, günlük çalışırım ve hocaları iyi dinlerim. Aslında sosyal hayatım da iyi bir sürü arkadaşım var fakat sohbetlerimiz çok monoton ve boş. Ben bu tip gereksiz konuşmaları sevmiyorum fakat o insanların suyuna nasıl gidebilirim bilmiyorum çünkü ben zaten bire bir konuşmalarda zorluk çeken biriyim. Böyle birisiyle sohbet ederken eğer bir sessizlik olursa yanımdaki kişi sıkıldı mı, beni sevmiyor mu diye çok düşünürüm. Gerçekten sevdiğim birkaç kişi var sadece onlarla samimi olabiliyorum ve gayet iyi sohbet edebiliyorum ama birisi şu anda 12. sınıf ve pek boş vakti olmuyor. Tanıştığım ve uzun süreli arkadaşlık yaptığım insanlar illaha ki beni bir şekilde sırtımdan bıçaklıyorlar ve bir daha bunu yapanların yüzüne bile bakasım gelmiyor. Çevremdeki insanlar çok boş konuşuyor mesela, bunlar da beni rahatsız ediyor. Aileme bunları açıklıyorum ellerinden geleni yapıyorlar ama yardımcı olmuyor çünkü bizim dönemimiz cidden çok farklı. Artık okulun rutinliği ve çoğu şeyin monotonluğu beni çok sıkıntıya sokuyor, önerilerinizi bekliyorum. (Az kalsın unutuyordum, doğum günümü 1 tane bile arkadaşım kutlamadı; 7 Ekim'deydi halbuki. )
Tekrardan iyi geceler ve forumlar!
 
Lisedeyken benzer durumları yaşamıştım. Kendine hobi edin. Ben hayatıma sporu kattım mesela. Tiyatroya git veya oyuncu ol. Bir müzik aletine yönel, bisiklet kamplarına katıl. Ben bunları düşündüm ve en yapabileceğim spor salonunda spor yapmak ve tiyatro izlemek oldu. :D Üniversitede daha iyi ortam kurabilirsin. Ama arkandan iş çevirenler, sadece işi düştüğünde yanaşanlar hayatından hiç eksik olmayacak. Çok canını sıkma. Küçük şeylerden mutlu ol mesela. Doğum gününü şakayla karışık gözlerine sokabilirsin ben öyle yaptım geçen sene:).
 
Arkadaşlar hepinize iyi geceler öncelikle, umarım iyisinizdir!
Ben normalde çok pozitif ve çok mutlu bir insanımdır, en sevmediğim insanların yanında bile mutlu ve pozitif olmaya çalışırım. Dost canlısıyım ve birileriyle felsefi sohbet etmek benim çok hoşuma gidiyor. Şu anda hazırlık okuduktan sonra 9. sınıfa geçtim. Derslerim iyi, günlük çalışırım ve hocaları iyi dinlerim. Aslında sosyal hayatım da iyi bir sürü arkadaşım var fakat sohbetlerimiz çok monoton ve boş. Ben bu tip gereksiz konuşmaları sevmiyorum fakat o insanların suyuna nasıl gidebilirim bilmiyorum çünkü ben zaten bire bir konuşmalarda zorluk çeken biriyim. Böyle birisiyle sohbet ederken eğer bir sessizlik olursa yanımdaki kişi sıkıldı mı, beni sevmiyor mu diye çok düşünürüm. Gerçekten sevdiğim birkaç kişi var sadece onlarla samimi olabiliyorum ve gayet iyi sohbet edebiliyorum ama birisi şu anda 12. sınıf ve pek boş vakti olmuyor. Tanıştığım ve uzun süreli arkadaşlık yaptığım insanlar illaha ki beni bir şekilde sırtımdan bıçaklıyorlar ve bir daha bunu yapanların yüzüne bile bakasım gelmiyor. Çevremdeki insanlar çok boş konuşuyor mesela, bunlar da beni rahatsız ediyor. Aileme bunları açıklıyorum ellerinden geleni yapıyorlar ama yardımcı olmuyor çünkü bizim dönemimiz cidden çok farklı. Artık okulun rutinliği ve çoğu şeyin monotonluğu beni çok sıkıntıya sokuyor, önerilerinizi bekliyorum. (Az kalsın unutuyordum, doğum günümü 1 tane bile arkadaşım kutlamadı; 7 Ekim'deydi halbuki. )
Tekrardan iyi geceler ve forumlar!
Aynı şeyleri yaşıyoruz. Yüzme yapıyordum az da olsa kendime getiriyordu beni, 1 aydır gitmiyorum yeniden başlayacağım yüzmeye. Yüzmekten keyif ve zevk alıyorum, huzur veriyor rahatlatıyor sanki.
 
Küçük şeylerden mutlu olamazsın kanka yok öyle bir şey.

Bu durumlar da yapman gereken en doğru şey kendi yolunu çizmek. Eğer çevren de hain ve bıçakçı çoksa sende sırtını duvara yaslamalısın. Kendini geliştirmen gerekiyor bu konuda. Sevdiğin bir eylem iş varsa ona yoğunlaş. Kitap okumayı seviyorsundur muhtemelen, okuduktan sonra bir spor veya sosyal aktivite geçir kendin tek başına veya ailenle. Programlı bir şekil de yaşamaya çalış ki düşünmeye zaman olmasın işi, eylemi gerçekleştirken beynin daha iyi odaklanır.
 
Beni teknoloji getiriyor kendime :D VR al kurtul :)))) Güzel müzikler dinle. Rahatlatıcı olanlar falan. "mynoise.net" sitesinde sakin %100 doğal sesler var.
Bende lisede öyleydim. Çok bilgisayar oynardım. CS, R6 , RL , H1Z1(zamanında) ...... Hala da oynarım ama daha az. Ünideyim TIP 1.dönem. Hep sınav günü öncesi ezber yapardım çalışırdım yüksek alır geçerdim. Ama hocaları dinlerdim ve her kursa kalırdım. Şuan 9'sun takma üni sınavını eğer çok yükseklerde gözün yoksa. Şahsen ben 12de başladım çalışmaya. Okul kursları ve ayrı kurs + az çok evde test mest. Yani 9 sun bak keyfine. Toplanın gidin bi sahil varsa yaşadığın yerde falan? Go-karta gidin, sinema öneririm ve evet SPOR. 2 3 günde bir halı saha yap zararı mı var :D :D geçicek geçicek illa :D
 
Kim ne derse desin burada, sen istemedikçe bir şeyler değişmez ama Muhammed haklı. Hobi edin, yapacak, kafa dağıtacak bir şeylerle ilgilen/ilgilenin. Aslında tam da felsefi konular, insanlardan ilgili olmasını bekleyebileceğimiz konu olmalı. Yani ben her insandan bilgisayarlara, satranca ya da kumara ilgili olmasını bekleyemem. Fakat her insandan felsefi konulara, sorgulamaya ilgili olmasını beklerim. Çünkü esas önemli konu budur esasında. Dediğin gibi dönem, o dönem değil bu yüzden farklı hobiler ve uğraşlar katmalısın hayatına ki arkadaşlarınla daha verimli iletişim kurabil.

Ya da Sokrates ol mesela. Konuştuğun kişilerden sen bir şeyler öğrenmeye çabala. Onlara sorular sor, sorgulamalarını sağla, düşüncelere daldır. İki tarafa da faydası olacak zaten ama en çok da sana fayda sağlar. İlklerde zor gelir ama sohbeti yöneten sen olursun. İstediğin cevapları elde eder, karşındaki neleri sever, neler düşünür öğrenirsin.
 
Özgüven kazanmaya çalış konuşman kendinden emin olsun ve en önemlisi muhabbetin güzel olsun karşındakini iyi tanı ve insanların hoşuna gidecek muhabbetler kur yaranmaya çalış demiyorum ama çenen kuvvetliyse hayatta hiçbir konuda sırtın yere gelmez.
 
Ben şu an Lise 3'e gidiyorum ve hayatım seninle hemen hemen aynı. Bence lise dönemi hayatın en boş ve en sıkıntılı dönemi. Sadece 3 tane yakın arkadaşım var gerisiyle "Merhaba-Merhaba". Şunu söylemek isterim ki 3 yıl daha sabredip şu fırlamaların arasından kurtulmak için sabretmek. O monoton sohbetleri bildim liselerin geneli öyle. Tavsiyem benim gibi en fazla 3-4 tane yakın arkadaş bulup onlarla samimi olman. O kişileri de zamanla bulacaksın hiç merak etme. Zaman her şeydir babacım. Zamanla her şey iyi olacak. Yukarıdaki arkadaşların söylediği gibi sosyal aktiviteleri de unutmamak lazım.
 
Herkesin yaşadığı hayata göre tavsiyeleri farklı olacaktır tabiki benimde. Ancak kimsenin tavsiyesine ihtiyacın yok. Özgün olmalı yani sen olmalısın. Farklı olmaya çalışma, sen olursan zaten farklısındır. Dostlar ve arkadaşlar meselesine gelince, dostlar zaten bir iki tanedir arkadaşlar ise onlarcadır. Her ikisi de ne kadar azsa o kadar kalitelidir. Saygınlık ya da şımarıklığa göre çevren oluşur. İkisinde de çok insan tanır tanışırsın ama bunlar birbirinden farklıdır. Kendinden büyük arkadaşların olması seni olgunlaştırabilir ancak sohbet konusunda maksimum haz alamayabilirsin. Dengelemek daha iyi olacaktır zannımca. Birde hobiler mevzusu var. Hobi edinmek için çabalamana gerek yok zaten içindedir o. Mutlaka araştırıp bulmalısın. Boş konuşan insalar ise hepimizin etrafında var önemli olan ya doldurmak ya da senin dolmanı sağlayacak insanlara ulaşmak.

Tavsiyelerimi bitirip dipnot eklemek istiyorum. Burada yazan tüm tavsiyeleri kendince yorumlamalısın. Çünkü ancak o şekilde sen olursun. İhtiyacın yok kimsenin tavsiyesine nedeni de basit, herkes farklı ve farklı hayatları yaşıyor. Her ilaç her hastayı tedavi etmez. Kusura bakmayın fazla vaktinizi aldım. Helal ediniz hakkınızı.
 

Geri
Yukarı