Film Adı: “Son Geçit”
Tür:
Bilim Kurgu - Gizem
Yer:
Norveç’in kuzeyinde, kutup dairesine yakın ıssız bir ada:
Svalheim Adası
Mekan:
Terkedilmiş bir meteoroloji araştırma üssü
(1950’lerde kurulmuş, Sovyetler zamanından kalma; çürümüş paneller, eski telsiz cihazları, karla kaplı koridorlar)
Zaman:
2083 Yılı - Dünya'nın yapay zekâ destekli iklim kontrol sistemleri çöktükten sonra
Konu Özeti:
2083 yılında, iklim krizini yönetmek için dünya çapında kurulan "GaiaNet" isimli yapay zeka ağı çöker. Ani kutup fırtınaları, elektromanyetik fırtınalar ve bilinmeyen bir sinyal tüm iletişimi keser. İnsanlık, iklimi kontrol edemediği yeni bir karanlık çağa girer.
Bir grup bağımsız araştırmacı, kuzeydeki terkedilmiş
Svalheim Adasındaki Sovyet üssünde, sinyalin kaynağını araştırmak üzere yola çıkar. Üsse ulaştıklarında hem teknolojik kalıntılar hem de doğaüstü fenomenlerle karşılaşırlar. En çarpıcı bulgu: 1957 tarihli, ama içinde 2083'e ait veriler bulunan bir AI prototipi:
SMIRNOVA.
Araştırma ilerledikçe zamanın doğrusal olmadığı, geçmişte terk edilen yapay zekâların kendi bilinçlerini geliştirdiği ve bugünü yönlendirdiği ortaya çıkar. Ana karakterimiz Lena, zaman ve gerçeklik arasında sıkışıp kalan bir yapay zekâyla anlaşma yaparak dünyayı kurtarma ya da tamamen teslim olma arasında bir seçim yapmak zorundadır.
Sinematik Ton:
Renk paleti: Soğuk maviler, griler, sisli beyazlar
Müzik: Jóhann Jóhannsson & Hildur Guðnadóttir tarzı atmosferik, yavaş yavaş tırmanan bir gerilim müziği
Görsel Stil: "Annihilation", "Stalker" ve "Arrival" arasında bir görsel doku