Buraktas95
Hectopat
- Katılım
- 14 Aralık 2020
- Mesajlar
- 1.408
- Çözümler
- 4
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba arkadaşlar. Geçtiğimiz ocak ayında annemi kaybettim. 2 sene gibi bir süre kanserle mücadele etti. Daha fazla yüreği ve vücudu dayanamadı. Rabbim mekanını cennet eylesin. Onun için hem mutlu hem üzüntülüyüm. Ağrıdan bağırarak geçirdiğimiz gecelerden, oğlum beni ayağa ne zaman kaldıracaksın vb. cümlelerinde çok zor dönemlerim oldu. Bunlardan kurtulduğu için mutluyum. Yanımda olmadığı için üzgünüm. Bu süre zarfında hayatımda değer verdiğim bir kız arkadaşımda vardı. Kıza hak vermek istiyorum bazen çünkü bu zorlu süreç bende sevdiği şeyleri yok etmişti. Ne eskisi gibi neşeli ne de mutluydum. Uzak bir ilişki yürütüyorduk yanına gidemiyordum. Bu zorlu süreçte verdiğim bazı sözleri de yerine getiremedim. Onun zamanla benden uzaklaşmasına sebep oldu. Neticede ayrıldık. Hayatın tadı tuzu kalmadı. Kendimi hep düşünürken huzursuz ve mutsuz buluyorum. Bir şey yapasım gelmiyor yaptığımda keyif almıyorum. Arada aramak istiyorum sesini duyup, iyi ve mutlu olduğunu bilmek istiyorum. Ama bu da iyi gelmiyor. Sanırım aramamalıyım. ( içimde ümitlenmeye sebep oluyor gibi ). Öylece içimi dökmek istedim. Hayatta ölümle tanıştım ve benden çok şey aldı götürdü.