Yaşama hevesim kalmadı

theRunner

Femtopat
Katılım
16 Ocak 2022
Mesajlar
46
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Selam arkadaşlar 19 yaşında üniversite sınavına hazırlanmaya çalışan bir öğrenciyim. İkinci üniversite sınavıma hazırlanıyorum ama çalışma hevesim kalmadı. Ders çalışma hevesim kalmadı. Umutlarım kalmadı. Dershaneye gidiyordum bıraktım. İlk aylar ders çalışıyordum ama artık çalışmıyorum. Çünkü geleceğe dair bir umudum kalmadı. Ben ne için çalış malıyım onu bile bilmiyorum. Sadece uyuyorum. Ben de cidden hayatını yaşamayı seven kişiler gibi duygularım olsun isterdim. Yaklaşık 2 seneden beri de antipdepresan hapları kullanıyorum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Selam arkadaşlar 19 yaşında üniversite sınavına hazırlanmaya çalışan bir öğrenciyim. İkinci üniversite sınavıma hazırlanıyorum ama çalışma hevesim kalmadı. Ders çalışma hevesim kalmadı. Umutlarım kalmadı. Dershaneye gidiyordum bıraktım. İlk aylar ders çalışıyordum ama artık çalışmıyorum. Çünkü geleceğe dair bir umudum kalmadı. Ben ne için çalış malıyım onu bile bilmiyorum. Sadece uyuyorum. Ben de cidden hayatını yaşamayı seven kişiler gibi duygularım olsun isterdim. Yaklaşık 2 seneden beri de antipdepresan hapları kullanıyorum.
Ben 16 yasindayim aynen sizin gibi hissediyorum.
Sadece futbol oynayip oyun oynamak istiyorum.
Ders calismak istemiyorum cunku umutlu degilim.
Ingilizcem 10. sinifa gore cok daha iyi, B2 oldugumu dusunuyorum fakat ogretmenlige atanacagimi dusunmuyorum.
Anneme ben futbolcu olmak istiyorum dedigim zaman "olursun, olursun" deyip gecistiriyor. Takima gitmek istiyorum ama insanlarla tanisamiyorum. Hayat beni gercekten yordu.
Ne yapip ne edip yurt disina gitmek istiyorum ama nasil yapacagim bilmiyorum. Yoruldum.
 
Bu hayatta vazgeçenler her zaman kaybetti. Vazgeçmeyenler kazandı.

Sadece bir kere geldiğin dünyada umutsuzluğa kapılmak yerine harekete geçmeni öneririm. Sadece bir kere sahip olduğun bir şansı iyi değerlendirmek de kötü değerlendirmek de senin elinde.

Sosyalleşmeyi dene, kendine yeni hobiler bul, arkadaşlarınla eğlenceli vakitler geçir. Hayattan tat almak istediğin zaman yapabileceğin çok şey var. İçinde bulunduğun durum ne olursa olsun her zaman bir ümit var. Cidden bunu klişe olsun diye konuşmuyorum. Ne zorluklar atlatıp hayata tutunanlar gördüm, senin de bunlardan birisi olmaman için hiçbir sebep yok. Sadece inan ve vazgeçme.
 
Dostum hayat kısa. Bu kısıtlı zamanını da çöp etme. İstediğini yap, gez toz. Strese değmez. Ne zaman öleceğimiz bile belli değil. Mutsuz ayrılmayalım buralardan.
Artı olarak, şunu da bilmen lazım. YKS'ye hazırlanırken daha çok çalışmak için çalışıyorsun. Yani üniveritede her dönem bir YKS'ye giriyormuş gibi çalışıyorsun -iyi bir not istiyorsan-. Yani sevmediğin bir yerde olursan orası sana cehennem olur. İstemiyorsan okuma.
 
Kardeşim senin yaşlarındayken bende o sıkıntılari yaşadım ama sonra dedim ki aman be hayata bir kere geliyorum yasa hayatını. Bu kadar her şeyi kafana takma. Oluruna bırak. Bak 27 yaşındayım, ne iş yapacağım diye düşünüyorum ama umutsuz değilim. Hatta üni bile okumadım. Yaşa oluruna bırak. Keyfine bak.
 
Kardeşim senin yaşlarındayken bende o sıkıntılari yaşadım ama sonra dedim ki aman be hayata bir kere geliyorum yasa hayatını. Bu kadar her şeyi kafana takma. Oluruna bırak. Bak 27 yaşındayım, ne iş yapacağım diye düşünüyorum ama umutsuz değilim. Hatta üni bile okumadım. Yaşa oluruna bırak. Keyfine bak.
Ozel degilse birsey soracagim, nasil geciniyorsunuz hocam?
 
Ozel degilse birsey soracagim, nasil geciniyorsunuz hocam?
Ailemle yaşıyorum. Daha önce çalıştım elbette çeşitli işlerde. Ama şuan başka bir yer bakıyorum kendimi gelistirmeye vs. Satış danışmanlığı yapmıştım bir GSM firmasında 7-8 yıl ama çekilecek iş değil. Sonra güvenlik olarak görev yaptım 2 sene. Şimdi başka iş bakıyorum hani bulabilirsem daha imkanlarla bulurum yoksa yine güvenlik vs. Yaparım.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı