Yeni nesil oyunlara doyduk

Silverhandim

Picopat
Katılım
11 Ocak 2025
Mesajlar
714
Çözümler
3
Bugün ailecek PS2 oynadık ve çok uzun zamandır ilk defa oyun oynarken eğlendiğimi fark ettim. Adeta kendimi 2010 yılında hissettim. Yeni nesil oyunların eğlenceden ne kadar uzak olduğunu bir kez daha fark etmiş oldum. Gerçekten de eski oyunların tadı bambaşka. Siz bu durumu nasıl değerlendiriyorsunuz?
 
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
bu video yeterli.
 
Yeni oyunlar arasından kaliteli oyun bulmak zor. Eski oyunlar gerçekten o zamanın şartlarıyla yapılmış bir tarihi eser gibi gerçekten.
 
Bugün ailecek PS2 oynadık ve çok uzun zamandır ilk defa oyun oynarken eğlendiğimi fark ettim. Adeta kendimi 2010 yılında hissettim. Yeni nesil oyunların eğlenceden ne kadar uzak olduğunu bir kez daha fark etmiş oldum. Gerçekten de eski oyunların tadı bambaşka. Siz bu durumu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Yaptığımız her şey git gide robotlaşmaya, duygusuzlaşmaya başladı ve sıradanlaştı. Önceden en iyisini çıkaralım diye firmalar birbirine girerken şimdi ise zaten ünlendik sadece bu efsane hikayeyi, oyunu harcamamalıyız kafasında hareket ediyorlar ama ne zaman AAA+ oyunları oynamayı bırakıp indie, metroidvania, 2D veya pixel bir oyun oynarsanız AAA+ oyunun sıradanlığına göre 10 kat keyif alıyorsunuz çünkü oyunun yapımcılarının tek amacı size belki bir hayat mesajı vermek belki de zevkli bir oyun keyfi yaşatmaya çalışmak belki de samimiyet kurmak oluyor, ünlenmiş hiçbir oyunda bunlar yok ve büyük serilerin hepsi temel mantıkta aynı.
 
Eski oyunlar, eski zamanlar, eski YouTube hepsi çok iyiydi. Şimdilerde eğlenmek zor, oynayacak insanlar bulmak hatta en önemlisi kafa dengi insanlar bulmak hayli hayli zor. Çocukluk zamanlarımda okuldan geldiğim/gitmediğim/bahane uydurup sıvıştığım günleri hatırlıyorum gelip açıp izlerdim. O kadar samimi ve içtendi içerikler. Şimdilerde ne oyunlarda o hissi bulabilirsin ne arkadaşlarda ne de YouTube içeriklerinde.
 
Yaptığımız her şey git gide robotlaşmaya, duygusuzlaşmaya başladı ve sıradanlaştı. Önceden en iyisini çıkaralım diye firmalar birbirine girerken şimdi ise zaten ünlendik sadece bu efsane hikayeyi, oyunu harcamamalıyız kafasında hareket ediyorlar ama ne zaman AAA+ oyunları oynamayı bırakıp indie, metroidvania, 2D veya pixel bir oyun oynarsanız AAA+ oyunun sıradanlığına göre 10 kat keyif alıyorsunuz çünkü oyunun yapımcılarının tek amacı size belki bir hayat mesajı vermek belki de zevkli bir oyun keyfi yaşatmaya çalışmak belki de samimiyet kurmak oluyor, ünlenmiş hiçbir oyunda bunlar yok ve büyük serilerin hepsi temel mantıkta aynı.
Grafiği basıp, sürüyorlar piyasaya..
 
Kısaca her şey eski oyunların içerik bakımı azsa modlamayla dolduruluyordu simdiki oyunlar seri üretim ve para kazanmaktan başka bir şey değil.
 
Eski oyunlar, eski zamanlar, eski YouTube hepsi çok iyiydi. Şimdilerde eğlenmek zor, oynayacak insanlar bulmak hatta en önemlisi kafa dengi insanlar bulmak hayli hayli zor. Çocukluk zamanlarımda okuldan geldiğim/gitmediğim/bahane uydurup sıvıştığım günleri hatırlıyorum gelip açıp izlerdim. O kadar samimi ve içtendi içerikler. Şimdilerde ne oyunlarda o hissi bulabilirsin ne arkadaşlarda ne de YouTube içeriklerinde.
Bugün ilk defa kendimi o günlerde hissettim. PS2 sayesinde oldu bu da.. Hasret kalmışız aynı ekrandan arkadaşlarımızla, ailemizle oyun oynamaya..
 
Demek istediğim eski oyunların içine her detay düşünülürdü milyonluk bir araba yapmak gibi ama simdi bakınca hepsine aynı parçaları koyup piyasaya salınan ucuz araba gibi bilmem anlayan olur mu?
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı