• Eskiden savunduğum birçok şeye uzun bir süre ara vermiştim. Aslında buna kaçmak denilebilir. Galiba bu süre boyunca kaçıyordum; görmek, duymak istemiyordum. Bir şeyler bana sesleniyor, beni uzaklaştığım yere tekrar çağırıyordu. İlk tavrımı hatırlıyorum, oldukça korku dolu gözlerimi etrafta gezdiriyordum. Gözlerim yorgunlardı, onlar bir yere odaklanmak istemiyorlardı ya da benden bıkmışlardı ama gözlerimden de yorgun birisi daha vardı.
    • Beğen
    İfadeler: 439902
    SELEF
    SELEF
    Öyle birisiydi ki o, gözlerimle göremediklerimi bana gösterebilirdi, kulaklarımla duyamadıklarımı bana duyurabilirdi; hissedemediklerimi bana hissettirebilirdi. Beyin ismi ona uygun bir isimdi. Beni kaçtığım yere döndürmeye çalışan kendisiydi. Ne kadar çabalasa da ben uzak duruyordum. Hakikat olduğunu biliyordum ama kaçıyordum. İyi ama nelerden kaçıyordum? Beni her şeyden, beni kendimden uzaklaştıran şeyler nelerdi? Bunu biliyordum, hem de tastamam biliyordum. Ancak kaçtığım şeyler peşimden geliyordu. Yiyip içerken veya uyurken beni izliyorlardı, sanki beni bekliyorlardı. Bakışlarımı başka yöne çeviriyordum, onları görmezden gelircesine ama onlar aynı şekilde duruyorlardı, beni izlemeye devam ediyorlardı.
    • Beğen
    İfadeler: 439902
  • Yüklüyor…
  • Yüklüyor…
  • Yüklüyor…
  • Yüklüyor…
  • Yüklüyor…

Geri
Yukarı