NASA’nın 2020 yılında bir asteroidi yakalama girişiminin detayları belli olmaya başladı.
NASA uzmanları bir süre önce, 2020 itibariyle Güneş Sistemi içinde başı boş gezen göktaşlarından birini yakalayarak, Ay yörüngesine oturtmayı planladıklarını açıklamışlardı. Amerikan devletinin pek de hoşuna gitmeyen bu proje, aslında birden fazla amaca hizmet edecek.
Öncelikle Dünya’ya çarpması muhtemel serseri göktaşlarının durdurulması konusunda çok ciddi bir adım olacak. Ayrıca ileride Güneş Sistemi içindeki değerli minerallere sahip taşların yakalanıp madencilikte kullanılması açısından da ciddi tecrübe sağlayacak.
NASA’nın bunu nasıl yapmayı planladığı da yavaştan ortaya çıkmaya başladı. Kurum bu iş için Hall iyon motorlarından faydalanmayı amaçlıyor. Hall tipi iyon motorları ilk kez 1950’lerde Sovyet biliminsanları tarafından geliştirilmişti. 1971 yılında bir Sovyet uydusunda başarıyla denenen Hall motorları, o günden bu yana toplam 240 görevde başarıyla kullanıldı.
Hall türü iyon motorları, bir diğer tür olan negatif alan iyon motorlarından daha fazla enerji harcıyor, ancak daha fazla itme sağlıyorlar. NASA bu motorlardan bir kaç tanesini yakalanacak asteroid üzerine yerleştirip uzaktan kumandayla yörüngesini dönüştürmeyi hedefliyor.
Tabii iyon motorları genel olarak pek az itme gücü sağladıklarından, çok uzun süre devamlı çalışmaları gerekiyor ki, uzay boşluğunda gereken hıza ulaşabilsinler. Bir Hall iyon motorunun sıfırdan yüz kilometre sürate ulaşması için gereken süre yaklaşık 4 gün! Ancak yeterince uzun süre çalışırlarsa uzayın boşluğunda saatte 180,000 kilometreye ulaşan hıza ulaşmaları mümkün oluyor.
Bunu yapmak için klasik roket motorları gibi yüzlerce ton yakıt taşımaya ihtiyaçları da olmuyor. Çünkü tıpkı bir floresan lamba gibi, xenon gazını elektrikle uyararak çalışıyorlar. Motorun yıllarca çalışması için pek az gaz gerekiyor. Elektrik ise rahatlıkla güneş panellerinden çekilebiliyor. Bugüne dek hiç durmadan en uzun süre çalışan iyon motoru iki sene kesintisiz çalışabildi.
