Prens Andrey, Kont Piyer, Madam Natasha, Napolyon
Bazen bir şeyler yapmak isteriz. Biriyle evlenmek, gökyüzünü seyretmek, bazen sadece oturmak... Lakin işler istediğiniz gibi gitmeyebilir. Evleneceğiniz kız başkasına aşık olabilir, hayallerinizi paylaştığınız gökyüzü toz bulutlarıyla kaplanabilir, oturmak istediğiniz yerde karıncalar olabilir. Savaş ve Barış böyle bir kitap. Hayaller ile gerçeklerin çarpışması.
Andrey adlı prens bir kız sever. Adı Natasha. Gülbeşeker gibi bir kız. Söz alır ondan 1 yıllığına. İstemezsen evlenmeyiz der. Kız kabul eder. Prens durumunda dolayı seyahat etmelidir. Fazla duramaz kızın yanında ve ayrılır oradan. Sevdiğini bir dosta, Piyer'e emanet eder. Piyer iyi adamdır da karısı Elen bi o kadar da kötüdür. Kızı kandırıp işe yaramaz kardeşi Kuragin'e aşık eder. Kaçalım, uzaklaşalım buradan der Kuragin. Bizim saf kızda kabul eder isteğini. Ama Piyer her şeyi öğrenir. Engeller olayı. Kuragin'in evli olduğunu açıklar biricik Natasha'ya. Kız anlar da Andrey durumu öğrenmiştir. Kahrolur aldığı ihanet haberine. Bi süre sonrada Fransa-Rusya savaşı başlar. Katılır bizim dostlar bu ölüm dansına. Cepheden cepheye koşarken ölüm Moskova'nın etrafını sarmıştır bile. Yanan, yok olan bi Moskova. İnsanlığın yok olduğu an.
Ölüm, cesaret, sevgi yürüyorlar kol kola.
Kutluyorlar insanlığın cehaletini, umutsuzluğunu.
Dinliyorlar acı ve zafer çığlıklarını
Biliyorlar, her şey gibi bunun da sonunun olacağını.
Fransızlar gelen ek kuvvetler sonucu tutunamıyor Moskova'da. Geri çekiliyorlar yavaş yavaş geldikleri yere. Gelelim bizim dostlara. Biri ağır yaralı yanına top mermisi düşmüş, diğeri kundakçılıktan suçlanmış ama yakasını kurtarmayı bilmiş. Andrey yarasından dolayı vefat etmiş, Piyer ise Natasha ie evlenmeştir. Hiç olmadık şekilde son bulmuştur roman. Evlenmek için çıktığı yolda türlü türlü olaylar yaşayıp son anlarını ağrılar içerisinde geçiren Prens Andrey'in, kendisini sevgi yağmuru altında bulan güzel ama saf Natasha'nın, olayları durumuna göre yaşayan Piyer'in hayat hikayesidir bu. Bide cephede hayat bulan ölümün elçilerinin.
Bazen bir şeyler yapmak isteriz. Biriyle evlenmek, gökyüzünü seyretmek, bazen sadece oturmak... Lakin işler istediğiniz gibi gitmeyebilir. Evleneceğiniz kız başkasına aşık olabilir, hayallerinizi paylaştığınız gökyüzü toz bulutlarıyla kaplanabilir, oturmak istediğiniz yerde karıncalar olabilir. Savaş ve Barış böyle bir kitap. Hayaller ile gerçeklerin çarpışması.
Andrey adlı prens bir kız sever. Adı Natasha. Gülbeşeker gibi bir kız. Söz alır ondan 1 yıllığına. İstemezsen evlenmeyiz der. Kız kabul eder. Prens durumunda dolayı seyahat etmelidir. Fazla duramaz kızın yanında ve ayrılır oradan. Sevdiğini bir dosta, Piyer'e emanet eder. Piyer iyi adamdır da karısı Elen bi o kadar da kötüdür. Kızı kandırıp işe yaramaz kardeşi Kuragin'e aşık eder. Kaçalım, uzaklaşalım buradan der Kuragin. Bizim saf kızda kabul eder isteğini. Ama Piyer her şeyi öğrenir. Engeller olayı. Kuragin'in evli olduğunu açıklar biricik Natasha'ya. Kız anlar da Andrey durumu öğrenmiştir. Kahrolur aldığı ihanet haberine. Bi süre sonrada Fransa-Rusya savaşı başlar. Katılır bizim dostlar bu ölüm dansına. Cepheden cepheye koşarken ölüm Moskova'nın etrafını sarmıştır bile. Yanan, yok olan bi Moskova. İnsanlığın yok olduğu an.
Ölüm, cesaret, sevgi yürüyorlar kol kola.
Kutluyorlar insanlığın cehaletini, umutsuzluğunu.
Dinliyorlar acı ve zafer çığlıklarını
Biliyorlar, her şey gibi bunun da sonunun olacağını.
Fransızlar gelen ek kuvvetler sonucu tutunamıyor Moskova'da. Geri çekiliyorlar yavaş yavaş geldikleri yere. Gelelim bizim dostlara. Biri ağır yaralı yanına top mermisi düşmüş, diğeri kundakçılıktan suçlanmış ama yakasını kurtarmayı bilmiş. Andrey yarasından dolayı vefat etmiş, Piyer ise Natasha ie evlenmeştir. Hiç olmadık şekilde son bulmuştur roman. Evlenmek için çıktığı yolda türlü türlü olaylar yaşayıp son anlarını ağrılar içerisinde geçiren Prens Andrey'in, kendisini sevgi yağmuru altında bulan güzel ama saf Natasha'nın, olayları durumuna göre yaşayan Piyer'in hayat hikayesidir bu. Bide cephede hayat bulan ölümün elçilerinin.
