Anılarımız kişiliğimiz midir?

Son günlerde düşündüğüm ve düşündükçe hem mantıklı, hem mantıksız gelen bir şey. Anılarımız kişiliklerimiz olabilir mi? Kendimize yakın hissettiğimiz insanlarla genelde güzel ve özel anılarımız olur. Bu anılar bizim kişiliğimizi oluşturan şeyler değil mi? Çok yakın bir arkadaşınızın bir anda hafızasını kalıcı olarak kaybettiğini düşünün. Arkadaşınız fiziksel olarak tamamen aynı ama eskisi gibi olabilir misiniz? Sanmıyorum. Fiziksel olarak aynı olsa bile sizin hakkınızda bir şey hatırlamadığı için eskisi gibi konuşacak şeyleriniz ve eski güzel anılarınız olmaz. Peki hiç tanımadığınız bir kişi o arkadaşınızın tüm anılarına sahip olsa, yine o en yakın arkadaşınız olur mu? Birlikte yaptığınız her şeyi hatırlıyor. Birlikte geçirdiğiniz iyi günleri ve kötü günleri hatırlıyor. Bir tarafım evet, o benim eskisi gibi en yakın arkadaşım olurdu diyor ama diğer tarafım tanımadığım o kişinin anılarına sahip ise kişiliği ona göre de değişeceği için tamamen aynı eski en yakın arkadaşım olamayacağını söylüyor. Sizin bir düşünceniz var mı?