Aşırı öz güvensiz ve utangaç sessiz biri olmak

İnsanlarla konuşmadan bu durumdan çıkamazsın. Yani aptalca bir şey olsa bile insanlarla iki kelime sohbet etmeye çalış, çekinme. Benim bir arkadaşım vardı dershaneden o da sosyal anlamda enteresan bir tipti, narsistlik vardı biraz. Benim de dershanede çevrem genişti, elemanı da hoşgörülü yaklaşıyordum, muhabbetimiz vardı. Geliyordu bana saçma sapan bilgiler verip gidiyordu. Başkaları ucube gibi görse de adam kendince insanlarla konuşuyordu. Sen de bu içe kapanıklığından çıkmaya çalış bir şekilde. İnsanlar bana ne der diye düşünme çünkü benim de en sevmediğim insan tiplemesi tek kelime laf etmeyip kendi halinde oturan insanlar.

psikolojimbozuldu dedi:

Psikoloğa gitsem de nasıl nereden başlayacağım, anlatmaya bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Psikolog nereden başlaman gerektiğini gösterir sana zaten.

psikolojimbozuldu dedi:

Ya arkadaşlar ne yapabilirim? Hadi, okuldakiler bana zarar verdiği için konuşmuyorum ama dershanedekilerle konuşmak istesem de konuşamıyorum, korkuyorum, çekiniyorum.

Genişletmek için tıkla...

Okuldaki durumlar için ailenle konuş, önlem alın. Yorumlardaki arkadaşların yöntemleri işe yaramıyor, emin olabilirsin. Kavgayla, dövüşle bir şey çözülmüyor. Lisede çok kavga ettim. Çok dövdüm, dövdüğüm kadar dayak yedim. Ne ben akıllandım yediğim dayaklarla, ne de dövdüklerim. Bir halta yaramadı. Ben uğraştığımla kaldım. Şimdi düşünüyorum kaldığım yeri, okulu vs değişsem şunların yarısıyla uğraşmama gerek kalmazmış.

Korkacak bir şey yok, en fazla yapabilecekleri dövmek, gerçekten. Dayağın korkunç bir yanı yok bence, eğlenceli de değil tabii ama yine de korkulacak bir şey değil. Fakat kişilerden korkuyorsan, okulunu değiştir ve daha güvenli bir ortama geç.

psikolojimbozuldu dedi:

Okulda anlamadım gitti, ne zararım var onlara?

Genişletmek için tıkla...

Eziklik psikolojisi. Kendilerini ezik hissetikleri için, üstün hissetmek adına başkalarına sarıyorlar.

psikolojimbozuldu dedi:

Ya arkadaşlar ne yapabilirim? Hadi, okuldakiler bana zarar verdiği için konuşmuyorum ama dershanedekilerle konuşmak istesem de konuşamıyorum, korkuyorum, çekiniyorum. Hem eleştiriyor insanlar beni, onlarda belki öyle yapacak gibiler, böyle sessiz kaldıkça hiç arkadaşım olmayacak. Dün okulda durduk yere geldi yanıma yok sen dershanedeki kızlarla konuşamıyon, tipim kötüymüş, kuranı yırtan kıza benziyormuşum, bakın şuna ya Allah aşkına neden böyle insanlar, bir de sessiz olduğum halde ya bir de kıza da benzetiyorlar. Okulda anlamadım gitti, ne zararım var onlara? Hayatımda onlar kadar kötü insan görmedim, bunları gördükçe insanlardan daha çok korkuyorum. Ve de öz güvenim artık kalmadı çok zedelendi. Psikoloğa gitsem de nasıl nereden başlayacağım, anlatmaya bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Dostum öncelikle iyi akşamlar. Ben de birkaç sene önce senin gibi, insanlardan uzak, özgüveni çok düşük birisiydim. Bunu çoğunlukla yendim ve her gün bir şeyler katmaya da devam ettiğim için sana yaptığım birkaç küçük şeyden söz edeyim. Öncelikle söylenenlere kulak asmamaya başladığın zaman, umursamamayı bir sanat haline getirdiğin zaman kesinlikle daha mutlu olacaksın ve kendini daha iyi hâle getirme yoluna bakmaya başlayacaksın. Sonra da çevreni değiştirip seni olduğun gibi kabul eden insanlar varsa onlarla birlikte dostluk kurmaya çalış. Eğer yoksa da etraftakilerin söylediklerini umursama ve sınavında başarıya odaklan sadece. Dünyada o kadar insan varken seni olduğun gibi sayan kişiler de mutlaka vardır. Psikoloğa gitmeden kendini tedavi etmenin de çok yolu var, bence öncelikle umursamamayı sanat haline getirmeye bak, sonrası çok kolay olacak. Kimse mükemmel değil, kimse senden iyi değil. Belki çok dağınık ve bozuk konuşmuşumdur, benim de kusurum bu affedin. Kendinize iyi bakın. :]

psikolojimbozuldu dedi:

Denedim hocam 10 sınıfta 3 defa müdürün yanına ağlaya ağlaya gitmiştim hayatımın en kötü günleriydi , hep babam yüzünden yüz kere dedim baba aldır beni buradan diye erkendenbaşka okula gidip psikolojim düzelecekti şu an 12'yim psikolojim kalmadı.



Hocam 2 yıllık gideceğim mekatronik veya bilgisayar programcılığı.

Genişletmek için tıkla...

Şimdi şöyle ki senin kapıyı çalacağın kişi müdür değil. Rehber öğretmenleriniz bulunuyor. Rehber öğretmeninin yanına gidip durumu açıklayacaksın. Açıkladıktan sonra bunun uzun süredir devam ettiğini, seni çok rahatsız ettiğini ve sınav senen olduğu için performansını düşürdüğünü de ekleyeceksin. Rehber hocan da ilk önce öğrenciler özelinde sonra aileler özelinde bu sorunu çözmek için uğraşacak. Bunun yanında sana ekstra olarak önerebileceğim şey ise ergenlik döneminin verdiği karmaşık duyguların etkisini minimize etmek. Bunu da spor yaparak, müzik aleti çalarak, farklı ortamlarla sosyalleşerek(GSB'nin takım sporları var, arkadaşlarının arkadaşları var vs. vs.) yapabilirsin. Ekstra olarak sana sorumluluk almayı da önereceğim. Çünkü sorumluluk almak özgüveni çok yükselten bir olay. Mesela okulda para mı toplanması gerekiyor hemen atlayacaksın. Beden hocası takımın kaptanı kim olmak istiyor diye mi soruyor hemen atlayacaksın. Annenle dolmuşa bindiğinde elinden parayı alıp kendin vereceksin gibi gibi. Bakınız basit gözükebilir ama çok etkilidir. Durumun ileri değilse mutlaka çalışacak yöntemlerdir. Durumunun ileri olduğunu düşünüyorsan Psikiyatr'dan randevu alman gerekiyor. -Psikiyatr'a gittiğinde ilaç kullanmaya sıcak bakmadığını da ekle derim çünkü ilaç kullanmak yerine ilk olarak doğal bir şekilde çözmeye çalışmak senin için iyi olacaktır-. O da seni psikoloğa yönlendirecek. Psikologla ne hissediyorsan aynısını bizzat paylaşmalısın. Bir şeyi eksik bırakmak sana vereceği tavsiyeleri etkiler dostum. Bir de çok geç kalma bir an önce başla. Kolaylıklar dilerim.

Ekstra olarak bir şey de eklemek istiyorum: Ergenlik döneminde içinde bulunduğunuz efkarlı durumdan zevk alma durumu görülebiliyor. Yani duygular karmaşık olduğu için mesela seni dışlamaları seni depresif bir hale sokuyor. Bu depresif durum uzun süre üzerinde kalmaya devam ederse bu duruma artık alışılıyor ve zevk alma durumu gelişebiliyor. Bu yüzden sigara-alkol-üzücü müzikler-sad edit dediğimiz şeyleri barındıran ortamlar(reels, shorts) bu gibi yerlerden de uzak durmak, hormonlarını düzeltmek adına çok büyük önem taşıyor.

TheAny dedi:

Okuldaki durumlar için ailenle konuş, önlem alın. Yorumlardaki arkadaşların yöntemleri işe yaramıyor, emin olabilirsin. Kavgayla, dövüşle bir şey çözülmüyor. Lisede çok kavga ettim. Çok dövdüm, dövdüğüm kadar dayak yedim. Ne ben akıllandım yediğim dayaklarla, ne de dövdüklerim. Bir halta yaramadı. Ben uğraştığımla kaldım. Şimdi düşünüyorum kaldığım yeri, okulu vs değişsem şunların yarısıyla uğraşmama gerek kalmazmış.

Korkacak bir şey yok, en fazla yapabilecekleri dövmek, gerçekten. Dayağın korkunç bir yanı yok bence, eğlenceli de değil tabii ama yine de korkulacak bir şey değil. Fakat kişilerden korkuyorsan, okulunu değiştir ve daha güvenli bir ortama geç.

Genişletmek için tıkla...

Dostum biz kavga et demiyoruz. Eğer dediklerine karşı cevap verirse en fazla yapabilecekleri şeyin kavga olduğunu söylüyoruz sen gibi. Orda da maks 2-3 yumruk yer yumruk atar. Özgüveni artsın diye kavga etsin demiyoruz. He kavga özgüveni artırır mı artırır ama yanlış yol.

hudrikerem dedi:

Şimdi şöyle ki senin kapıyı çalacağın kişi müdür değil. Rehber öğretmenleriniz bulunuyor. Rehber öğretmeninin yanına gidip durumu açıklayacaksın. Açıkladıktan sonra bunun uzun süredir devam ettiğini, seni çok rahatsız ettiğini ve sınav senen olduğu için performansını düşürdüğünü de ekleyeceksin. Rehber hocan da ilk önce öğrenciler özelinde sonra aileler özelinde bu sorunu çözmek için uğraşacak. Bunun yanında sana ekstra olarak önerebileceğim şey ise ergenlik döneminin verdiği karmaşık duyguların etkisini minimize etmek. Bunu da spor yaparak, müzik aleti çalarak, farklı ortamlarla sosyalleşerek(GSB'nin takım sporları var, arkadaşlarının arkadaşları var vs. vs.) Yapabilirsin. Ekstra olarak sana sorumluluk almayı da önereceğim. Çünkü sorumluluk almak özgüveni çok yükselten bir olay. Mesela okulda para mı toplanması gerekiyor hemen atlayacaksın. Beden hocası takımın kaptanı kim olmak istiyor diye mi soruyor hemen atlayacaksın. Annenle dolmuşa bindiğinde elinden parayı alıp kendin vereceksin gibi gibi. Bakınız basit gözükebilir ama çok etkilidir. Durumun ileri değilse mutlaka çalışacak yöntemlerdir. Durumunun ileri olduğunu düşünüyorsan Psikiyatr'dan randevu alman gerekiyor. -psikiyatr'a gittiğinde ilaç kullanmaya sıcak bakmadığını da ekle derim çünkü ilaç kullanmak yerine ilk olarak doğal bir şekilde çözmeye çalışmak senin için iyi olacaktır-. O da seni psikoloğa yönlendirecek. Psikologla ne hissediyorsan aynısını bizzat paylaşmalısın. Bir şeyi eksik bırakmak sana vereceği tavsiyeleri etkiler dostum. Bir de çok geç kalma bir an önce başla. Kolaylıklar dilerim.

Ekstra olarak bir şey de eklemek istiyorum: Ergenlik döneminde içinde bulunduğunuz efkarlı durumdan zevk alma durumu görülebiliyor. Yani duygular karmaşık olduğu için mesela seni dışlamaları seni depresif bir hale sokuyor. Bu depresif durum uzun süre üzerinde kalmaya devam ederse bu duruma artık alışılıyor ve zevk alma durumu gelişebiliyor. Bu yüzden sigara-alkol-üzücü müzikler-sad edit dediğimiz şeyleri barındıran ortamlar(Reels, Shorts) bu gibi yerlerden de uzak durmak, hormonlarını düzeltmek adına çok büyük önem taşıyor.

Genişletmek için tıkla...

Hocam merak etmeyin rehber hocalarımlada konuştum yok hep neden böyle düşünüyorsun, neden böyle hissediyorsun, neden böyle davranıyorlar, bana hep soruyu soruyla cevap veriyorlar, devlet hastanesine gittim prozac, misol kullandım birazcık etki etti oda sadece azıcık düşünmeyi bıraktırdı ama yine aynı.

psikolojimbozuldu dedi:

Hocam merak etmeyin rehber hocalarımlada konuştum yok hep neden böyle düşünüyorsun, neden böyle hissediyorsun, neden böyle davranıyorlar, bana hep soruyu soruyla cevap veriyorlar, devlet hastanesine gittim prozac, misol kullandım birazcık etki etti oda sadece azıcık düşünmeyi bıraktırdı ama yine aynı.

Genişletmek için tıkla...

Rehber hocan sorun yaşadığın kişilerle de konuştu mu? Konuşmadıysa çözülmesini beklemek saçma. Çünkü senden kaynaklanan bir sorun da olmayabilir. Eğer ailene bir şeyleri söyleyemiyorsan veya anlamıyorlarsa onlarla paylaşması için rehber hocandan rica edebilirsin. Diğer çocukların aileleri ile de iletişime geçilir ve sorun çözülmeye çalışır. Bunları denedin mi?

psikolojimbozuldu dedi:

Ya arkadaşlar ne yapabilirim? Hadi, okuldakiler bana zarar verdiği için konuşmuyorum ama dershanedekilerle konuşmak istesem de konuşamıyorum, korkuyorum, çekiniyorum. Hem eleştiriyor insanlar beni, onlarda belki öyle yapacak gibiler, böyle sessiz kaldıkça hiç arkadaşım olmayacak. Dün okulda durduk yere geldi yanıma yok sen dershanedeki kızlarla konuşamıyon, tipim kötüymüş, kuranı yırtan kıza benziyormuşum, bakın şuna ya Allah aşkına neden böyle insanlar, bir de sessiz olduğum halde ya bir de kıza da benzetiyorlar. Okulda anlamadım gitti, ne zararım var onlara? Hayatımda onlar kadar kötü insan görmedim, bunları gördükçe insanlardan daha çok korkuyorum. Ve de öz güvenim artık kalmadı çok zedelendi. Psikoloğa gitsem de nasıl nereden başlayacağım, anlatmaya bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Korkmanın sebebi kötü görünmek ve bu sebeple de kötü hissetmek. Kendine şunu öğret: Kötü görünsem ne olur? En fazla birkaç kişi güler bu kadar. Zorbalar her yerde vardır ama sen susarak onlara sadece bana daha çok sataşın diyorsun. Lafını esirgeme ama kavga da çok gerekmedikçe etme. Olan sana olur.

Ezcümle korkma. Olacak olsun.