Bekar kalıp yalnız ölmek

Yaşım olmuş 27.
İş yok, meslek yok, yaygın anksiyete ve majör depresyon gölgesinde geçen kaybolmuş ve umutsuz yıllar var.

Yaşlanmakta olan aile, iyice uzaklaştığın akraba ve arkadaşlar var. Soyutlanmışlık ve yıkıklık var.

Özetle bekar kalıp yalnız ölmek için tüm şartlar oluşmuş durumda olabiliyor bazen. Yapacak bir şey yok.

Bunun 31 yaşındaki versiyonuyum, mal gibi evde oturup akşama kadar evde oyun oynuyorum.
 
Ailemden 2 kişi, akranlarımdan 3 tanesi 1 ila 4 sene süren kısa evlilikler yaşadı ve sonu boşanma ve nafakayla bitti. Evliliği uzun yıllardır devam eden bunun yarısı kadar ancak var.

Babam toplamda 5 kardeş sadece 2 tanesi evliliğini sürdürüyor hala, ben zaten 6 yaşından beri yalnızca annemle büyüdüm ayrıldıkları için. Ben tabii ki hala evlenmedim, birincisi çocuk meraklısı değilim, ikincisi aynı insanla uzun yıllar geçiremem. Çünkü çok fazla ilişkim oldu, birisi 4 seneye yakın sürdü yani o kadar basit değil bir insanla bir ömrü paylaşmak. Çoğu kişi aşkın büyüsüyle evleniyor ama o büyü bittiği anda devam ettirmek için sevgi ve saygı gerekiyor.

4 sene süren ilişkimin 2. senesinde evlenseydim bugün %99 ihtimalle çocuklu ve boşanmış birisi olurdum.
Açıklamanız için teşekkür ederim ve eğer daha fazla şeyi uyandırdıysam sizde lütfen kusuruma bakmayın. 2 seneye yaklaştı evleneli ve günden güne daha da kötüye gidiyor. Kendi ailenizde ve çevrenizde görüp yaşadığınız sona doğru gidiyor gibiyim ben de. Bizzat sizin evliliğinizin bittiğini düşünerek yazmıştım da bir soru sormak için.
 
Açıklamanız için teşekkür ederim ve eğer daha fazla şeyi uyandırdıysam sizde lütfen kusuruma bakmayın. 2 seneye yaklaştı evleneli ve günden güne daha da kötüye gidiyor. Kendi ailenizde ve çevrenizde görüp yaşadığınız sona doğru gidiyor gibiyim ben de. Bizzat sizin evliliğinizin bittiğini düşünerek yazmıştım da bir soru sormak için.

Arada zaman vermek de önemli, her kötüye gidiş kötü sonla bitmez ama insan bazı şeyleri görür, hisseder. Eğer karşıdaki kişinin saygısının azaldığını ya da kalmadığı hissediyorsan ipler kopmuştur, düzelir gibi olursun sonra yine kötüleşir.

İnsanlar karşısındakine parlayabilir, bir süre konuşmak istemeyebilir, kavga edebilir ama sevgi ağır bastığında yine ilk günkü halinize geri dönersiniz. Ama hepsinin temelinde saygı var, affedersin karşındaki sana daha aşağı bir varlıkmışsın gibi davranıyorsa ve gözlerinde de pişmanlık yoksa yol yakından kurtulmalı. Çünkü insan sevdiği ve saygı duyduğu kişiyi kendinden öne koyar.
 
Arada zaman vermek de önemli, her kötüye gidiş kötü sonla bitmez ama insan bazı şeyleri görür, hisseder. Eğer karşıdaki kişinin saygısının azaldığını ya da kalmadığı hissediyorsan ipler kopmuştur, düzelir gibi olursun sonra yine kötüleşir.

İnsanlar karşısındakine parlayabilir, bir süre konuşmak istemeyebilir, kavga edebilir ama sevgi ağır bastığında yine ilk günkü halinize geri dönersiniz. Ama hepsinin temelinde saygı var, affedersin karşındaki sana daha aşağı bir varlıkmışsın gibi davranıyorsa ve gözlerinde de pişmanlık yoksa yol yakından kurtulmalı. Çünkü insan sevdiği ve saygı duyduğu kişiyi kendinden öne koyar.
Teşekkür ederim tavsiyeleriniz için.
 
Hedeflediğim bir bölüm var 4 aydır ona hazırlanıyorum elektrik elektronik mühendisliği eğer gelirse okuyacağım ama yaşım gereği biraz korkuyorum umarım başarabilirim
Daha çok çalış. O kadar fazla çalış ki terin aksın. Hayata neden geldiğini son kez daha sorgula ve kazan o bölümü. Ya kazandın ya kazandın. Başka olasılık yok.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı