Çalıştığım yerden sürgün edildim kafam bozuk

Alfirk

Kilopat
Katılım
27 Ağustos 2017
Mesajlar
1.131
Çözümler
1
Gram çalışma hevesim, isteğim kalmadı. Kafam çok bozuk zihinsel yorgunluk var.

Eskiden işten eve mutlu gelirdim mutlu giderdim evde enerjik olurdum şimdi halsizlik isteksizlik had safhada.

Bir fabrikanın en gözde en temiz yerinde dört ekip arkadaşım ile aylarca çalıştım. Çalışırken şakalaşmalar espiriler uçuşuyordu çok iyi anlaşıyorduk ve zamanda hızlı geçiyordu.

Bu hafta neler oldu bilmiyorum ama yeni birisini bizim oraya verdiler ve beni oradan aldılar.

Beni kimsenin geçmek istemediği fabrikanın en yoğun mekanik yerine verdiler. Makinenin içinde akşama kadar tekim. Oradan oraya koşturuyorum.
Eski yerimde oturarak çalışıyordum.

Şimdi hep aklımda eski yerim var, makinenin içinde hep aklıma ora geliyor. Veya hep evdeki sevdiklerim aklıma geliyor moralim çok bozuk.

Sesim titriyor konuşurken ne yapacağım bilmiyorum.
Maaşı çok iyi borçlarım da var ama herhalde en sonunda gözü karartıp işten ayrılacağım gibi. Sonrasında ne olur bilmiyorum bir süre işsiz kalacağım, yakınlarım çok üzülecek biliyorum ama olaylar böyle.
 
Alternatif olarak istediğiniz gibi bir yer varsa ayrılın yoksa küfredip kalmaya devam edin. Boş kalırsanız kafanız daha çok bozulur.

Haklı... bir yandan başka islere bakın is bulamazsanız daha çok yorulursunuz.
Evet haklısınız bırakırsam belirsiz bir süre işsiz kalacağım bunu göze aldım fakat.

Sandalyeli oturarak çalıştığım yerden alıp bakıma vermeleri çok bozdu beni. Her an arıza koş yap uğraş koşturma falan. Makinenin içinde tek başıma.

Bilmiyorum bakalım
 
Evet haklısınız bırakırsam belirsiz bir süre işsiz kalacağım bunu göze aldım fakat.

Sandalyeli oturarak çalıştığım yerden alıp bakıma vermeleri çok bozdu beni. Her an arıza koş yap uğraş koşturma falan. Makinenin içinde tek başıma.

Bilmiyorum bakalım
Hocam borcun olmasa iyi olurdu da en azından borcun bitene kadar idare et.
 
Evet haklısınız bırakırsam belirsiz bir süre işsiz kalacağım bunu göze aldım fakat.

Sandalyeli oturarak çalıştığım yerden alıp bakıma vermeleri çok bozdu beni. Her an arıza koş yap uğraş koşturma falan. Makinenin içinde tek başıma.

Bilmiyorum bakalım
Ülkenin en az yarısı işe küfrederek gidiyor. Size has bir durum değil. Ne haksızlıklar ne alavereler dönüyor muhtemelen siz de biliyorsunuz. Ama insanlar mecburen katlanıyor. Alternatifiniz yoksa ve ücret de işinizi görecek seviyedeyse katlanmanızı tavsiye ederim.
 
Gram çalışma hevesim, isteğim kalmadı. Kafam çok bozuk zihinsel yorgunluk var.

Eskiden işten eve mutlu gelirdim mutlu giderdim evde enerjik olurdum şimdi halsizlik isteksizlik had safhada.

Bir fabrikanın en gözde en temiz yerinde dört ekip arkadaşım ile aylarca çalıştım. Çalışırken şakalaşmalar espiriler uçuşuyordu çok iyi anlaşıyorduk ve zamanda hızlı geçiyordu.

Bu hafta neler oldu bilmiyorum ama yeni birisini bizim oraya verdiler ve beni oradan aldılar.

Beni kimsenin geçmek istemediği fabrikanın en yoğun mekanik yerine verdiler. Makinenin içinde akşama kadar tekim. Oradan oraya koşturuyorum.
Eski yerimde oturarak çalışıyordum.

Şimdi hep aklımda eski yerim var, makinenin içinde hep aklıma ora geliyor. Veya hep evdeki sevdiklerim aklıma geliyor moralim çok bozuk.

Sesim titriyor konuşurken ne yapacağım bilmiyorum.
Maaşı çok iyi borçlarım da var ama herhalde en sonunda gözü karartıp işten ayrılacağım gibi. Sonrasında ne olur bilmiyorum bir süre işsiz kalacağım, yakınlarım çok üzülecek biliyorum ama olaylar böyle.

Sorumlu ile konuşmaya çalışın. Belki geri eski yerinize geçersiniz. O olmazsa bile zaten borçların var biraz katlanman lazım. Eğer işine karışmıyorlarsa, birileriyle çok muhabbet içinde değilsen kulaklık tak şarkı dinle güzel olur
 

Yeni konular

Geri
Yukarı