Her an ölecekmiş gibi hissetmek

Merhabalar,

Bu sorun okulu bıraktıktan sonra başladı, hayattan zevk alamama ve mutsuz olamamamı sağladı.
Önceden 2-3 yıla kadar ölürüm diye düşünüyordum, artık çok yakın bir zamanda ölecekmişim gibi düşünüyorum.
Mesela eskiden en küçük bir şeyde bile mutlu olabilirdim, artık öyle değilim.
Tamamıyla asosyal bir hayatım var, okulu bıraktıktan sonra odaya kapanıp, bilgisayar oynuyorum tüm günüm böyle geçiyor.
Geceleri uzandığımda yatmadan önce günahlarım aklıma geliyor, yarın ibadet edeceğim, sigarayı bırakacağım diyorum fakat günü atlattıktan sonra o düşüncelerim kayboluyor, her gün bu tekrarlanıyor.

Psikolojim çok bozuldu, hayattan gerçekten hiç zevk alamamaya başladım, çok mutsuz ve umutsuzum.
Kendimi daha iyi hissetmek için ne yapabilirim?
Sadece ciddi yorumlar lütfen...

Neden okulu bıraktığınızı özel değilse söyleyebilir misiniz?

Wynex dedi:

Tamamıyla asosyal bir hayatım var.

Genişletmek için tıkla...

Sorununuz burada işte. İşe dışarı çıkıp arkadaş edinmeyle başlayın. Ardından bir uzmana görünmeniz iyi olur.

YukiBurka dedi:

Neden okulu bıraktığınızı özel değilse söyleyebilir misiniz

Genişletmek için tıkla...

Orta okuldan liseye geçiş dönemimdi ve yeni bir okul olacağı için, yeni bir arkadaş çevresi olacağı için fazlasıyla özgüvensiz ve içine kapanık biri olduğum için bıraktım.
Bu sebeplerden ötürü bıraktım, 17 yaşındayım şu anda.

Metrica dedi:

Ardından bir uzmana görünmeniz iyi olur.

Genişletmek için tıkla...

Psikolog gibi mi?

Psikiyatri servisine gitmenizi şiddetle tavsiye ederim. Alacağınız tek yardım oradan olacaktır. Depresyona girmişsiniz gibi geldi bana.

Hayatınız çok monotonlaşmış gibi farklı şeyler yapmayı deneyebilirsiniz .

Bilgisayar oynamayı bırak. Daha cidden çok gençsin. Durumunu ciddiye almıyorsun ki bu durum sürekli tekrarlanıyor. Dolu dolu gençlik yaşamak istiyorsan zamanını ciddiye alman gerek. İbadet etmek yükünü azaltmana yardımcı olabilir. Veya hobiler edin kendine. Ailenle daha fazla vakit geçir. İleride pişman olacağın şeyleri yapamamaya çalış. Genel konuştum biraz ama iş böyle yürüyor. Yaptığın şey oyun başında sadece zaman öldürmek. Bırak abicim oyunu. Yaz gelecek gez toz, yaramazlık yap.

Dostum bir uzmana görün ve arada dışarı çık bi çay iç insanlarla biraz sohbet et. Umarım düzelirsin.

Ne kadar uzman yardımı da alsan bu işler önce kişinin kendisinde bitiyor. Kendini ikna etmediğin sūrece uzman yardımı da bir yere kadar. Kendine başarabileceğini dūşūndūğūn hedeflerle yola koyulmaya bak. Başarıya ulaştıkça aldığın zevk seni daha da kamçılar. Hayata tutundurur. Şuan senin hayattan bir beklentin ve amacın yok. O yūzden böyle fikirlere kapılman normal. Bu durumlara neden olan çok sebepler var. Ama bahane bulmak yerine kişinin belli bir amaç ve hedeflere tutunup mūcadele etmesi gerekiyor. Hiç yoktan ufak bir hayalin vardır. Onu gerçekleştirmek için bir mūcadele içine gir.Hobi edin. İlgi duyduğun muhakkak bir şeyler vardır.

Psikiyatri polikliniğine gitmelisin, buradaki arkadaşların görüşünün bir önemi yok. Uzman birisine danış. Sağlık bu, ihmale gelmez kulaktan duyma bilgilerle hareket edilmez.