Umudun kalmamış gibi gözüküyor, yaşımız aynı. Hayatındaki birçok sorunu tipine bağlamış gibi gözüküyorsun. Bir kere sporla tipin gram alakası yok dostum. Tipin protein sentezi hızını mı düşürüyor?
hamdullah aykutluya bak, adam mr. Olimpia ya çıkan ilk ve tek Türk. Kendisi model değil ortalama altı bir tipi var. Spor özsaygı için yapılır kızlar için değil.
Sosyal olmaya çalışıpta beceremiyor musun yoksa kendin mi izole yaşamak istiyorsun bu önemli. Hiç kimse durup dururken yanına gelip tanışmak istemez. Hiçbir şey yapmadan uğraşmadan neden sosyal değilim diyemezsin. Kendin izole yaşamayı tercih ediyorsan bundan da şikayet etmemen gerek. Ben 5-6 kişiyi geçmeyecek şekilde izole yaşıyorum. Çevreme onlarca boş adamı takmak yerine güvenebileceğim bana faydası ve saygısı olan 5-6 arkadaşımın olması bana çok daha mantıklı geliyor. Yeri geldi mi bir kişiyi acımadanda hayatımdan çıkarırım. Çevrendekilere sadık ol bağımlı olma.
İncel konusu başlı başına bir saçmalık. Modellik yarışmasına gitmiyorsun. Çevremde suratına * atsan yapmışmayacak tipte ama toplumda yer edinmiş onca insan var. Çünkü toplumun standartları oldukça düşük. Standartları arttırdığında insanları daha fazla filtrelersin. Haliyle elindeki seçenekler azalır.
İç sorgulamalara genelde yapacak işin olmadığında başlarsın. Kendine kısa ve uzun vadeli hedefler oturt ve onlar için yaşa. Yaşamının bir amacı olsun yoksa 7/24 sorgulayıp overthinking durumuna geçersin. Neden 3 değil de 2 kolum var diye sorgulaman dahi olası.
Dünya sana çocukken anlatıldığı gibi toz pembe herkesin iyilik timsali olduğu cennet değil. Ve bazı gerçekleri sindirmek zorlu ve uzun olabiliyor. Duygusal değil mantıkçı olmayı benimse.
Ben her şeyini kaybetmiş, sıfırı defalarca görmüş biriyim. Buna rağmen yarın için bir şeyler yapıp bahaneleri bertaraf edebiliyorum çünkü ara sıra yok olsa da her seferinde umudumu tazeledim. 2 sene önce turnuvaya hazırlanırken bir takım sağlık sorunlarım başladı, doğum günüme 4 gün kala kolon kanseri olduğumu öğrendim. Önce kız arkadaşım terketti sonra çevrem dağıldı, maddi manevi olarak dibi gördüm, okulumu dondurdum, onca yıllık emek verdiğim vücudumu ve her şeyi kaybettim ben buna hayatımın sıfır noktası diyorum. Ardından iyileştim, her şey bir gün de düzelmedi. Sıfır noktasından sonra her şeyi mantık ile değerlendirmeye başladım resmen tüm duygularımı kaybettim. Arkadaş ve kız arkadaş konusundan başladım, önceden çoktulardı ama ne halta yaramışlardı? Çevremi izole tuttum bazı dönemlerde sıfırladımda. İnsanlar yerine kendi hayatıma odaklandım eskisine kıyasla çok daha iyi bir vücuda akademik kariyere ve ekonomiye sahibim. Bazen onca acıyı çekmeme rağmen sıfır noktası için şükrediyorum.
Herkesin hayatla bir savaşı var, senin bu savaşa uygun hale gelmen gerekiyor. Kendini olmak istediğin kişiye kendin çevireceksin. Bunu tarihteki devrimler gibi düşünebilirsin, fransız ihtilali sert ve acılı bir süreçti, ancak sonuçları buna değdi. Daha yakından bir örnek verelim Kurtuluş Savaşı bin bir zorlukla kazanıldı ancak sonucu cumhuriyetti. Geliştirmen gereken ilk şey zihnin, fikir yapın. Vücudunu geliştirmenin sınırı var zihninin yok.
Umudunu yok edip kendini böyle aşağılayarak sadece kendine yenilmez bir düşman inşaa edersin. Git kendinle yüzleş ve kontrolü ele al. Ben seçilmiş kişi değilim bu kadar ***un içinde tekrar yukarı çıktıysam senin benden neyin eksik? Tip konusuysa kadınlar için önemli olan sadece güçtür tipin değil. Üstte arkadaş biraz bahsetmiş tip, para, vücut, mülk, zeka bunların hepsi ayrı ayrı güç türleri, karşındaki neyi arıyorsa sende ona dikkat eder.